Door Antje Tilstra
Er zijn heel wat bijeenkomsten en cursussen voor de actieve wereldburger. My World is erbij. Dit voorjaar waren we in Utrecht te gast bij de Zambia-dag voor particuliere initiatieven.
Wat: Zambia-dag, een jaarlijkse ontmoetingsplek voor mensen die het land een warm hart toedragen en/of er zelf actief zijn Door: Platform Zambia Geleerd: Particuliere initiatieven moeten samenwerken Kan beter: Manieren aanreiken hoe dat te doen zonder kosten te maken.
Het is de eerste Zambiadag zonder ministerie van Buitenlandse Zaken. Omdat Nederland stopt met officiële ontwikkelingssamenwerking met Zambia, treedt het ministerie niet langer op als gastheer. Maar ook zonder ministerie weten 63 deelnemers van 23 kleine stichtingen elkaar te vinden. Vandaag zoeken ze uit wat ze binnen het Platform Zambia aan elkaar hebben. De nadruk ligt op samenwerken: wat levert dat de individuele stichting en haar achterban in Zambia op? Deze vraag staat centraal tijdens de lezing van Lucy Engelen, voorzitter van branche-organisatie voor het particulier initiatief Partin. Het zaaltje, aangekleed met kleurige Zambiaanse quilts, is gevuld met mensen die zich richten op ziekenhuizen, scholen, waterputten en microfinanciering. Het overgrote deel van het publiek is kaal of licht grijzend en gebreide truien voeren de boventoon. Ze luisteren aandachtig naar wat Partin voor hen kan betekenen. Engelen spreekt het publiek toe met lovende woorden: ‘Als we samenwerken kunnen we net zo’n impact hebben als Cordaid!’
Geen vermogensfonds
Hoe Partin dat voor zich ziet? Geen bijeenkomsten, zegt Engelen, maar met elkaar skypen en werken via Worknets, een virtueel kantoor, waar documenten worden gedeeld. Iedereen kan thuis dat gedeelde document bewerken en opslaan en het vervolgens weer delen. Handig om bijvoorbeeld samen subsidie aan te vragen. Het kantoor kan in de toekomst ook met de partners in het ontwikkelingsland worden gebruikt. Gratis is dit niet: Partin vraagt een contributie van 5 euro per maand. Dat geld, zo realiseren sommige deelnemers zich, kan dus niet naar de projecten gaan. En dat maakt de tongen los. ‘We zijn geen vermogensfondsen”, legt een dame met rode konen na afloop van de bijeenkomst uit, “maar doeners die zelf geld nodig hebben. Dat had mevrouw Engelen wel even mogen weten.’
