Way to Go: Hulp voor slachtoffers van seksueel geweld in Sri Lanka

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Deel 13: In 1983 werd de Sri Lankaanse Nimal samen met zijn tweelingbroer Djoeri geadopteerd door een Nederlandse familie. Toen ze later op zoek gingen naar hun biologische moeder, deden ze een schokkende ontdekking: zij was verschillende malen slachtoffer geworden van verkrachting. Door het taboe dat daaromheen hangt was ze door iedereen in de steek gelaten, en op 21-jarige leeftijd overleden. “In Sri Lanka zitten ook nu nog veel meisjes in dezelfde situatie”, vertelt Nimal. “Ik besefte dat ik voor mijn eigen moeder niets kon doen, maar voor die andere meisjes nog wel.” Ter nagedachtenis aan zijn moeder richtte Nimal (34) in 2005 de NONA Foundation op.

NONA Foundation 
Zet zich in voor meisjes die slachtoffer zijn van seksueel geweld en mensenhandel in Sri Lanka. De stichting streeft ernaar dat deze meisjes een kansrijk en betekenisvol leven kunnen leiden met vrijheid, gerechtigheid en menselijke waardigheid. Dat doen ze door opvang en bescherming te bieden, traumazorg, opleiding en empowerment. NONA Foundation werkt samen met de nationale kinderbescherming in Sri Lanka, en heeft sinds de oprichting ongeveer 1400 meisjes geholpen.

Alleen focussen op meisjes en vrouwen, of ook op mannen?
“Ik vind dat er in deze wereld te weinig focus is op vrouwen. Dat wil ik compenseren. Natuurlijk zijn we er mee bezig om het taboe ook onder mannen bespreekbaar te maken , maar dat is lastig. Wij mogen als Nederlandse organisatie geen voorlichting ter plaatse geven. Daarom werken we samen met Sri Lankaanse organisaties en lobbyen we de overheid. Taboes doorbreken is echt iets voor de lange termijn. Dat meisjes die hulp nodig hebben direct worden geholpen, is op dit moment onze grootste zorg.”

Werken met betaalde krachten of met vrijwilligers?
“De mensen die in Nederland voor de NONA Foundation werken zijn allemaal vrijwilliger. Ik ben er zelf vaak ruim 20 uur per week mee bezig. Ook betalen we onze tickets naar Sri Lanka zelf. We zijn altijd op zoek naar nieuwe vrijwilligers die ons mee willen helpen. In Sri Lanka hebben we een aantal betaalde krachten. Bijvoorbeeld de docenten: zij zijn iedere dag met de meisjes aan het werk, en moeten daarvan leven.”

Nalika kreeg een naaimachine van NONA Foundation en heeft nu haar eigen atelier. Foto: NONA Foundation

Zo min mogelijk overheadskosten, of investeren in professionaliseren?
“Ik heb er geen moeite mee om geld uit te geven, zolang het maar iets oplevert. Een website bijvoorbeeld, ik vind dat die er duidelijk en professioneel moet uitzien voor donateurs. Juist door een deel van je opbrengsten te investeren in professionalisering, kun je uiteindelijk misschien wel tien- of honderdduizend euro extra ophalen. Wij zijn altijd op zoek naar manieren om zoveel mogelijk meisjes te helpen. Als we daarvoor een website van een paar duizend euro nodig hebben? Dan investeren we daarin.”

Fondsenwerven in Nederland of in Sri Lanka?
 “We werven voornamelijk fondsen in Nederland. In Sri Lanka worden we wel eens gesponsord door bedrijven. Zij geven eerder materialen of producten dan geld. We zijn bijvoorbeeld wel eens geholpen bij het organiseren van een sportdag, of een feestmaal. In de hoofdstad kunnen we aandacht vragen voor de NONA Foundation, in de dorpen is dat toch lastiger. Het taboe op seksueel geweld is daar nog te groot.”

Gratis onderdak, onderwijs en geld aanbieden, of iets ervoor terugvragen?
“De meisjes die wij helpen hebben vaak helemaal niets. Daarom is onze hulp in principe gratis. Als ze een baan hebben gevonden of een eigen onderneming zijn gestart, hebben ze onze hulp niet meer nodig. Dan vragen we aan ze of ze jongere meisjes willen begeleiden, als een soort mentor.”

Ik ben me ervan bewust dat we allemaal in dezelfde 'fondsenwervingsvijver' vissen

Samenwerken of concurreren met andere organisaties?
“Ik zal andere organisaties nooit ‘concurrenten’ noemen, want we werken allemaal aan mooie doelen. Ik ben ook lid van de Sri Lanka Tafel, waar ik mijn kennis deel met andere organisaties die in het land werken. Desondanks ben ik me ervan bewust dat we allemaal in dezelfde ‘fondsenwervingsvijver’ vissen. We zitten allemaal achter dezelfde donateurs aan. Daarom proberen wij ons te onderscheiden van andere organisaties. Dat doen we bijvoorbeeld door het organiseren van een jaarlijkse NONA-dag. Op deze dag nodigen we onze donateurs uit om samen te komen en te praten over onze stichting.”

Met je stichting in Sri Lanka blijven, of je uiteindelijk terugtrekken?
“Ik hoop dat er een dag komt waarop wij niet meer nodig zijn. Dat is op dit moment nog erg onrealistisch. In Sri Lanka worden nog veel te veel meisjes het slachtoffer van seksueel geweld en mensenhandel. Zij moeten de beste zorg krijgen die er is. Ik doe het werk inmiddels al twaalf jaar, maar ik ben nu nog even gemotiveerd als in 2005. Zolang het nodig is zal niets mij stoppen.”

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons