“Mijn werk is belangrijker dan mijn toekomst”

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Wie Ida Melody Bucog (23) Waar Noord-Mindanao, Filippijnen. Werkt voor Rural Missionaries of the Philippines (RPM-NMR), een interkerkelijke mensenrechtenorganisatie die zich inzet voor armen op het platteland Project Cash for Work; wederopbouw na de tyfoon Washi in 2011 Functie coördinator Hoopt op een socialistische staat waarin iedereen gelijke rechten heeft. Door Edith Tulp Tijdens mijn…

Wie Ida Melody Bucog (23) Waar Noord-Mindanao, Filippijnen. Werkt voor Rural Missionaries of the Philippines (RPM-NMR), een interkerkelijke mensenrechtenorganisatie die zich inzet voor armen op het platteland Project Cash for Work; wederopbouw na de tyfoon Washi in 2011 Functie coördinator Hoopt op een socialistische staat waarin iedereen gelijke rechten heeft.

Door Edith Tulp

Tijdens mijn studie Filippijns was ik lid van een debatclub. We discussieerden over het feodale stelsel in ons land. Mensen hier bezitten geen grond, er zijn onvoldoende betaalde banen en wie niet bij de elite hoort, wordt onderdrukt.

Ik ben de oudste van vijf kinderen in een arm gezin. Mijn vader rijdt bestelbusjes, mijn moeder doet het huishouden. Er werd van mij verwacht dat ik na de universiteit een baan zou zoeken waarmee ik mezelf en mijn familie zou kunnen onderhouden. Maar ik wil het systeem veranderen, anders leven volgende generaties ook in armoede. Ik vind het belangrijker om daar iets aan te doen, dan om mijn eigen toekomst veilig te stellen. Als vrijwilliger bij de Rural Missionairies krijg ik een onkostenvergoeding van 40 euro per maand. Wat ik niet opmaak, gaat terug naar in de organisatie. Ik heb het er graag voor over. Dit werk maakt me gelukkig.

Op dit moment coördineer ik de hulp aan vier – Moro – moslimgemeenschappen. Zij zijn het zwaarst getroffen door de tyfoon Washi. Drie dorpen raakten bijvoorbeeld geïsoleerd doordat de brug werd weggeslagen. Bij goed weer brengen ouders hun kinderen met een vlot naar school. Hun koopwaar vervoeren ze op dezelfde manier naar de markt. Maar als het hard regent kan niemand de rivier op. Daarom bouwen tachtig dorpsbewoners met hulp van Care Nederland een nieuwe hangbrug.

Eerst vond mijn familie mijn werk maar niks. Maar gaandeweg beginnen ze te begrijpen dat wat ik doe ook voor hen belangrijk is. Mijn man begrijpt het zeker, we hebben elkaar op het werk ontmoet. Ik ben nu zwanger. Vooral voor ons kind hopen wij op een betere wereld.”

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons