Mentale Botox voor bijna-vijftigers

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Armoedebestrijding 2.0 met de 1% Foto’s: Marco Reeuwijk & Esther de Boer (www.2rings.nl) Op 30 september organiseerde de 1%Club voor de vierde keer het 1%Event. Een bijeenkomst voor innovators, young professionals en change makers. Zij stoppen een dag lang hun kennis, energie en talent in een vernieuwende aanpak van de armoede. MyWorld-redacteur Mirjam Vossen, opgegroeid…

Armoedebestrijding 2.0 met de 1%

Foto’s: Marco Reeuwijk & Esther de Boer (www.2rings.nl)

Op 30 september organiseerde de 1%Club voor de vierde keer het 1%Event. Een bijeenkomst voor innovators, young professionals en change makers. Zij stoppen een dag lang hun kennis, energie en talent in een vernieuwende aanpak van de armoede. MyWorld-redacteur Mirjam Vossen, opgegroeid in de krantentijd, waagt zich tussen de Facebook-generatie.

Voor mensen richting de vijftig, zoals ik, zijn de bijeenkomsten van de 1% Club een beetje wennen. Het 1%Event is de jaarlijkse happening van de 1%Club, een jonge organisatie die kleinschalige ontwikkelingshulp een eigentijds gezicht geeft in het digitale tijdperk. Samenwerken, geld inzamelen, projecten uitvoeren, dat gaat bij de 1%Club via crowd funding, Facebook en online communities.

Vanzelfsprekend is het 1% Event helemaal 2.0. In een chill verbouwd pakhuis langs het IJ valt in wel tien ruimtes tegelijk iets te beleven. De grote zaal staat vol met levensgrote zitzakken. Het podium is ingericht als radiostation, waar twee jonge dj’s met koptelefoons iemand interviewen. Aan drie muren hangen negen levensgrote beeldschermen met live streams uit Kaapstad, Kampala en Ramallah, waar op dat moment óók 1%Events worden gehouden. Tot mijn ontsteltenis letten de bezoekers in de zaal, de meesten half mijn leeftijd, helemaal niet op. Een kwart eeuw geleden luisteren wij nog netjes naar naar deskundigen achter afgerokte tafels. Deze mensen zijn druk in de weer met hun laptops en smartphones. Hoe onbeleefd! Na een paar tellen valt het kwartje. Ze twitteren! En die tweets rollen live over een scherm aan de muur. Hier zit ‘ie dus: de Facebook-generatie.

Wat onwennig zoek ik mijn weg door het grote pakhuis. Een duidelijk programma is er niet. Sterker nog, dat blijkt ook niet de bedoeling. Bezoekers mogen zelf bedenken wat ze gaan doen. In het Do-Lab, bijvoorbeeld, kun je eigen video’s editen, een logo ontwerpen of een website bouwen. In de Co-Creation-zaal kun je problemen oplossen met mensen in Cairo, Londen of Nairobi, via live stream en Skype-verbindingen. Ik beproef mijn geluk in de Open Space-ruimte. Het Open Space-idee is ooit ontstaan omdat deelnemers aan conferenties de koffiepauze altijd het meest geslaagde onderdeel vinden. In een Open Space mag iedereen een onderwerp inbrengen. Wie dat interessant vindt, schuift aan om mee te praten. Wie er genoeg van heeft, stapt op en gaat naar een volgende tafel.

Ik ben net op tijd voor een nieuwe ronde. De eerste vraag komt van een vrijwilligster met een project in India: hoe kan haar stichting gebruik maken van social media? Een medewerker van War Child post de tweede vraag: hoe kunnen grotere ontwikkelingsorganisaties communities opzetten rond hun projecten? Ook mijn collega ErnstJan gooit een vergelijkbaar balletje op: hoe kunnen we MyWorld uitbouwen tot een community voor mensen met projecten in het Zuiden? Drie organisaties die hun weg zoeken in de wereld van 2.0. We besluiten spontaan om bij elkaar te kruipen. In de Open Space mag dat.

Na een uur kom ik voldaan uit het gesprek, met een kladblaadje vol aantekeningen en nuttige tips. Dit is véél leuker dan een powerpoint-presentatie in een steriel zaaltje. Terug in de grote zaal is de afsluiting van het Event begonnen. De zitzakken zijn gevuld met hangende en twittererende jongelui. Ook nu zijn mijn generatiegenoten in geen velden of wegen te bekennen. Mij kreeg het 2.0-gevoel aardig in de greep. Ik voel me zowaar wat jonger worden. Wanneer ik het pakhuis verlaat, besluit ik om mijn houtgestookte mobiel toch maar eens te gaan vervangen door een smartphone en een twitteraccount aan te maken. Het 1%Event als mentale Botox voor bijna-vijftigers.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons