Achtergrond

Wie is die Ghanese kunstenares in het Stedelijk?

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

How Far How Near is de pakkende titel van een nieuwe expositie in het Stedelijk Museum. Het is ook de titel van een werk van stof dat bij de heropening van het museum opeens als nieuwe aanwinst pontificaal bij de entree hing. Wie is die Ghanese kunstenares: Dorothy Amenuke? Volkskrantredacteur Wim Bossema zocht haar op in Ghana voor het Afrikablog.

Dorothy Amenuke, de eerste Afrikaanse beeldhouwster met een werk in het Stedelijk Museum Amsterdam, heeft een atelier aan huis, alleen te bereiken over een hobbelige zandweg. Het is een vrijstaande woning met een verdieping op een erf in een dorp, dat is uitgegroeid tot een landelijke woonwijk, niet ver van Kumasi, de tweede stad van Ghana en de hoofdstad van het Ashanti-koninkrijk. 

Hoewel haar werk te zien is geweest op exposities in Europa en de Verenigde Staten is ze nooit vertrokken naar het buitenland, zelfs niet naar de hoofdstad Accra, waar de meeste moderne kunstenaars wonen en werken. Ze doceert aan de kunstacademie van de technische universiteit in Kumasi. Haar textielsculptuur How Far How Near staat centraal in een expositie in het Stedelijk met dezelfde titel.

Atelier
Amenuke’s atelier is op de eerste verdieping van het huis, dat ze deelt met haar echtgenoot, een kunsthistoricus die beneden aan een schoolboek zit te schrijven, en hun kinderen. Het atelier heeft het karakter van een opslagruimte met in het midden een werktafel. Op stellages en op hopen liggen in plastic verpakt materiaal. ‘Dat zijn voltooide installaties in delen; dat plastic is nodig tegen het ongedierte en het stof. De rest is materiaal dat ik heb verzameld en ooit eens denk te kunnen gebruiken.’ 

Ze laat haar installaties zien op haar laptop. De onderdelen verstopt in de plastic zakken stelt ze alleen op bij speciale exposities. 

Ze haalt materiaal bij haar familie in de provincie, de Volta-regio. Er werden heel wat hoofden geschud toen ze afgedankte lappen, restjes van na het naaiwerk en soms oude kleren meenam. Ze koopt op markten lappen stof, die anders gebruikt zouden worden voor het naaien van kleren of schooluniformpjes. Ze zoekt stoffen die te herkennen zijn in het dagelijks leven. Die kunnen haar kunstwerken een betekenis geven, een associatie oproepen. Dan hoort Amenuke, zegt ze: ‘Hé, dat is een stuk van oma’s jurk. Waarom heeft Dorothy die daarin gestopt?’

Lees hier het volledige artikel van Wim Bossema op het Afrikablog van de Volkskrant

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons