Achtergrond

Water: het verschil tussen leven en dood

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

In de Sahelregio, in West- en Centraal-Afrika, dreigen op dit moment 13 miljoen mensen het slachtoffer te worden van droogte. Dominee Moise Napon, directeur van de hulporganisatie C.RE.D.O luidt de noodklok. De organisatie houdt zich in Burkina Faso bezig met het slaan van bronnen, het aanleggen van waterpompen, het trainen van boeren en het geven van voorlichting over hygiëne.

In het kader van Wereldwaterdag sprak OneWorld met Moise Napon over de droogte in Burkina Faso.

1. Heeft Burkina Faso altijd gebrek aan water gehad?
“Nee, zeker niet. In mijn jeugd was de situatie heel anders. Ik herinner me dat mijn moeder regelmatig mijn hulp vroeg vanwege de wateroverlast. Zo’n zestig jaar geleden, toen ik jong was, regende het soms zo hard dat mijn moeder bang was dat ons huis van klei zou wegspoelen. Ik heb meegemaakt dat het water uit de grond naar boven borrelde. Niet alleen buiten, maar ook binnen in ons huis. Sindsdien is de situatie erg veranderd, de droogte is toegenomen en er ontstond steeds meer een tekort aan water.”

2. Gebruikt u tijdens uw verblijf in Nederland meer water dan thuis?
“Hier drink ik het uit de kraan. Thuis niet. Ik behoor tot de gelukkigen die thuis een kraan hebben. Maar dan nóg ben ik niet zeker van water. En helemaal niet van schoon water. De meeste Burkinabezen, en vooral zij die op het platteland wonen, hebben echter nauwelijks toegang tot water. En hier zie je het tegenovergestelde. Water in overvloed; regen, rivieren, sloten en zelfs een zee. Ik heb onze partners in Nederland al voorgesteld om een waterleiding aan te leggen tussen Nederland en Burkina Faso. Niet alleen gas, ook water zou je van de ene kant naar de andere kant van de wereld moeten kunnen laten stromen.”

3. Hoe komt het dat Burkina Faso keer op keer wordt getroffen?
“Het land wordt alleen door landen omringd. Het grenst niet aan zee en heeft geen haven. Het noorden bestaat uit de Sahel. Door ontbossing wordt dit woestijngebied steeds groter en rukt het op naar het zuiden, richting Ivoorkust. Hierdoor hebben we steeds minder vruchtbare grond. Door oorlogen in de omringende landen neemt daarnaast  de toestroom van vluchtelingen toe. Dus steeds meer mensen voor steeds minder eten.”

4. Hoe zijn de Burkinabezen onder zulke natuurrampen?
“Water kan het verschil maken tussen leven en dood. Als de dood zo dichtbij is, word je fatalistisch. Dan maakt het allemaal niet meer uit. De angst voor de dood is weg. Mensen worden rebels, ze verzetten zich tegen de overheid. Bovendien voelen velen zich ontworteld. Burkinabezen zijn animisten, ze hebben een sterke relatie met de natuur. Als je dan uit je eigen omgeving weg moet omdat er geen water en eten is, dan valt dat heel zwaar.”

5. Zal Burkina Faso zich ooit zonder buitenlandse hulp weten te redden?
“Burkina Faso is  erg afhankelijk van buitenlandse steun. Doordat het niet aan zee ligt, weinig grondstoffen heeft en de klimaatverandering het land zwaar treft, kan ik me niet voorstellen dat Burkina Faso snel zonder externe steun kan. Belangrijk is dat we het gehele jaar de grond gaan gebruiken en niet alleen in de regentijd. Met dat doel biedt C.RE.D.O trainingen aan boeren. Voorwaarde is wel dat je dan het hele jaar kan beschikken over water. En daarvoor moeten er dammen en waterreservoirs gebouwd worden. Helaas heeft onze regering, in tegenstelling tot de meeste Afrikaanse landen, geen goede relatie met China. Overal leggen de Chinezen infrastructuur aan, behalve bij ons.”

Moise Napon is in Nederland voor een wederzijdse evaluatie van de samenwerking met de Nederlandse organisatie Woord en daad.

Foto: Woord en daad

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons