“Staken is geen hobby,” vertelt Emelia Yanti, Indonesisch vakbondsleidster. “De vakbondleden in Indonesië vechten nog steeds voor basis arbeidsvoorwaarden als minimumlonen.” Zo klein en onschuldig als Emelia Yanti eruit ziet, zo strijdvaardig zijn haar woorden. Als voormalig arbeidster in enkele van de grote Indonesische kledingfabrieken – die voornamelijk kleding maken voor grote westerse merken -, weet ze precies hoe het management van deze fabrieken haar werknemers behandelt en manipuleert. “Hoewel in de Indonesische wet het recht tot vereniging bestaat, dus tot het vormen van een vakbond, wordt dat recht in de praktijk vaak geschonden.”
Tommy
![PT Mulia[1]](https://cdn.oneworld.nl/sites/oneworld.nl/files/import/1PT_Mulia_1_.jpg) |
| Arbeiders voeren actie bij PT Mulia Knitting Factory, Indonesië. Foto’s: SKC |
Yanti is in Nederland om, samen met de Schone Kleren Campagne, de problemen in de kledingindustrie aan te kaarten bij de directie van Tommy Hilfiger: één van de grootste afnemers van kleding uit de fabriek PT Mulia Knitting Factory. Meer dan twee jaar geleden stond Yanti daar aan de wieg van de oprichting van een onafhankelijke vakbond. Van de 26 werknemers die hierbij betrokken waren, zijn er 19 ontslagen. De andere zeven hebben zich uit de vakbond teruggetrokken en konden daardoor hun werk behouden.
Na een aantal onvruchtbare pogingen met het management te spreken, besloot Yanti de Schone Kleren Campagne om hulp te vragen. Zij vroegen om uitleg bij Tommy Hilfiger in Nederland. Hoewel de directie van het luxe kledingmerk in november vorig jaar uiteindelijk beloofde met een plan van aanpak te komen, hebben zij tot op heden niet laten zien wat ze zullen doen om de schendingen aan te pakken.
| Indonesisch poldermodel
Hoewel het legaal is om een vakbond op te richten in Indonesië, komt ‘union bashing’ in de praktijk veelvuldig voor. De misstanden variëren van het ontkennen van het bestaan van de vakbond tot gedwongen overplaatsingen van vakbondsleden, het verlagen of verminderen van toelagen voor bijvoorbeeld lunch en zelfs tot ontslag van betrokkenen, zo vertelt Yanti. Er is de laatste jaren wel enige verbetering te zien in het klimaat voor vakbonden. Na het aftreden van Soeharto in 1998, in de tijd van de reformasi, is er veel verbeterd. Vóór die tijd was er maar één erkende vakbond, de Yellow Union. Na 1998 konden onafhankelijke bonden worden gesticht. |
Om daadwerkelijk iets te veranderen zijn consumenten belangrijk, denkt Yanti. “Bijna alle kleding die in Indonesië gemaakt worden, wordt hier verkocht. De kopers moeten weten waar hun aankopen vandaan komen, en moeten sympathie krijgen voor de mensen die het maken en hun omstandigheden. Alleen dan zullen ze de grote merken stimuleren om iets aan de situatie te veranderen.”
Actie
Omdat de eerdere pogingen van Schone Kleren Campagne bij Tommy Hilfiger niets hebben opgeleverd, gaat de Schone Kleren Campagne vanmiddag naar het hoofdkantoor van het kledingmerk in Amsterdam. Daar hopen zij van de directie te horen hoe zij de verantwoordelijkheden, die ze beloofd hebben te zullen nemen, gaan nakomen.
Tommy Hilfiger was niet bereikbaar voor commentaar.
