Zonder arm of been door het leven gaan, is ongelofelijk zwaar, zeker in een land als Zuid-Sudan. Door de oorlogssituatie in het land verloren duizenden mensen in de afgelopen jaren ledematen. Zo ook Daniel Omar (16). In 2012 verloor hij beide armen bij een bombardement vanuit Sudan.
“Zonder handen kan ik niks,” vertelde Daniel destijds aan een journalist van Time World. “Ik kan niet eens vechten. Ik zal een zware last zijn voor mijn familie. Ik was liever dood geweest.”
3D-printer
Duizenden kilometers verderop, in Los Angelos, VS, raakte het verhaal Mick Ebeling. Ebeling – zelf vader van drie kinderen – is eigenaar van Not Impossible Labs, een bedrijfje dat open-access apparaten bouwt voor mensen met een lichamelijke beperking. Met 3D-printers en bouwmaterialen vertrok hij naar Zuid-Sudan om Daniel te helpen.
Eenmaal aangekomen in Sudan, was het nog onzeker of ze Daniel wel zouden vinden, aangezien hij in een stukje niemandsland bij het Yubi-gebergte woont. “We dachten dat hij misschien geen prothese-arm wilde aannemen van een grote, kale, witte kerel,” zegt Elliot Kotek, mede-oprichter van Not Impossible Labs.
Zelf eten
Toch wisten ze Daniel te vinden en hoewel hij eerst schuchter reageerde, stond hij toch open voor de vreemdeling. Niet iedereen is geschikt voor een prothese: er moet wel een stukje arm over zijn om de prothese aan vast te maken. Gelukkig had Daniel dat aan een kant.
Met behulp van een 3D-printer maakte Ebeling een nieuwe arm, waarmee Daniel zelfs de vingers van de prothese-hand kon bewegen en weer zelf kon eten. Inmiddels is hij helemaal gewend aan zijn nieuwe arm.
Ebeling liet twee 3D-printers achter bij de behandelend arts van Daniel en leerde een groep van acht locals hoe om te gaan met de printer. Wekelijks printen ze een nieuw ledemaat.
Waar een verhaal op Time World al niet toe kan leiden…
Lees hier het oorspronkelijke verhaal dat op Times World verscheen.
Bron: The Guardian
Beeld: Not Impossible Labs
