Aan een oude dag achter de geraniums heeft Carolien Beilsma (72) voorlopig geen behoefte. De Amsterdamse grootmoeder bezocht voor WorldGranny een huizenproject in Uganda, waar ze terloops nog twee projecten opzette.
U bent antropologe, lerares en oma van zes kinderen. Geniet u niet liever rustig van uw oude dag?
“Nee, dat past helemaal niet bij mij! Het werk voor Worldgranny kwam – zoals zoveel in mijn leven – op mijn pad. Het is als een emmer water die je uitgooit: ik stroom mee met de richting die het water neemt. Na mijn scheiding en toen de kinderen uit huis waren, begon ik met trainingsprojecten voor vrouwen in Zimbabwe. Terug in Nederland vroeg iemand me voor Worldgranny, daar hoefde ik niet lang over na te denken.”
U bent vrouw met een missie?
“Ik voel me betrokken bij de omstandigheden van ouderen in ontwikkelingslanden, het is een vergeten groep. Ze worden wel gerespecteerd, maar ook gezien als last. In Zimbabwe zag ik dat het bestaan van de grootmoeders niet gemakkelijk is. Naast hun eigen levensonderhoud moeten ze vaak voor hun kleinkinderen zorgen. Tegelijkertijd merkte ik: ze willen nog zoveel leren. Hoe oud je ook bent, leren kun je je hele leven lang. Daar wil ik me voor inzetten. Zelf begon ik een aantal jaar geleden nog met een genderopleiding aan de universiteit.”
De Nederlandse non-profitorganisatie WorldGranny zet zich sinds acht jaar wereldwijd in voor de verbetering van de leefsituatie van ouderen en hun families. Inmiddels zijn er in Amsterdam, Friesland en Oegstgeest WorldGranny subgroepen opgericht. De zogenaamde Grannies to Grannies groepen (G2G) bestaan uit Nederlandse grootmoeders die de projecten van WorldGranny ondersteunen.
In Uganda ondersteunt Worldgranny een huizenproject. Waarom huizen?
“In Uganda zijn veel weeskinderen die met hun grootouders in hutjes onder erbarmelijke omstandigheden leven. Nu worden er stevige stenen huizen gebouwd. De ouderen zijn minder ziek en de kinderen kunnen beter studeren. De mensen in het dorp helpen mee en bepalen zelf welke ‘grannies’ het meest een nieuw huis nodig hebben.”
Afgelopen juni reisde u er met drie andere Nederlandse grootmoeders heen.
“De reis was behoorlijk vermoeiend, maar in Kampala wachtte ons een hartverwarmende ontvangst. We bezochten in de rurale gebieden de opening van de eerste veertig huizen, een geweldige happening. Met meer dan vijfhonderd grannies liepen we zingend in een kleurrijke sliert door de bush.”
“We hebben veel met de Ugandese oma’s gedeeld, elkaar verteld over onze kleinkinderen, foto’s laten zien. Ik voelde me er achteraf wel onzeker over. Zijn onze mooie verhalen voor hen wel interessant? Met onze gezondheidszorg ben ik met mijn leeftijd en twee nieuwe heupen nog steeds gezonder dan de meeste vrouwen van rond de zestig daar. Het grootste probleem voor de ouderen daar is dat ze niet sterk genoeg meer zijn om bijvoorbeeld naar de moestuin te gaan. Ze hebben andere manieren nodig om inkomen te genereren. In mijn laatste week heb ik een workshop ‘tassen maken’ gegeven, dat is een ideaal project voor hen.”
| [[{“type”:”media”,”view_mode”:”media_large”,”fid”:”16677″,”attributes”:{“style”:”width: 150px; height: 200px;”,”class”:”media-image media-element file-media-large”}}]] |
| Ugandese Granny |
Jullie wilden ook iets typisch Nederlands doen.
“En wat doe ik met mijn kleinkinderen in Nederland? Poffertjes bakken! De pannen pasten precies op de houtskoolsbrandertjes, het beslag deden we in afgeknipte waterflessen. Het was een groot succes. We bakten honderden poffertjes. Eén van de Ugandese grootmoeders zei: ‘Ik kan hier zaken mee doen!’ Inderdaad, uit een kilogram meel haal je ongeveer 250 poffertjes. Als ze er honderd shilling per dag mee kunnen verdienen, is dat toch weer een maaltijd.”
Wat vinden uw kleinkinderen ervan?
“Ze zeggen denk ik soms: ‘Oma zit weer in Afrika’! Ik weet natuurlijk niet hoelang ik dit volhoud, maar ik vind het werk voor Worldgranny te leuk om er al mee te stoppen. Ik hoef me niet meer te bewijzen, maar ik sta wel stil bij wat ik nog kan doen met de jaren die ik krijg. Aan de andere kant ga ik ook af en toe lekker zitten knutselen met mijn kleinzoon. Dan gaan we samen achter de naaimachine zitten om een toilettasje te maken.”
Meer weten?
WorldGranny
Grannies to Grannies
