Achtergrond

Motel Mist: satirische film over Thailand

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

De Liberiaans-Nederlandse schrijver Vamba Sherif bespreekt films die deze dagen in première gaan tijdens de Hivos Tiger Awards Competition. Vandaag: Motel Mist. 

IFFR

Hivos Tiger Awards Competition
Deze weken vindt het International Film Festival Rotterdam plaats. Ontwikkelingsorganisatie Hivos is hoofdsponsor van het festival en presenteert zelf de Hivos Tiger Awards Competition. Elke dag gaat een nieuwe 'tiger' in première. Hivos steunt filmmakers wereldwijd. 

Mijn passie voor films begon vroeg. De enige bioscoop in mijn stadje was ooit een winkel geweest van een Syriër die, net als velen van zijn landgenoten, en de Libanezen, zaken deden in Liberia. In de bioscoop draaiden vooral  Chinese of Indiase films.

Mijn oma, de echtgenote van een groot geleerde, beschouwde films als een middel tot verderf. Desondanks wist ik op een dag naar de bioscoop te sneaken door bouwstenen te dragen voor de eigenaar die een hotel naast de bioscoop wilde bouwen. Midden in de filmvoorstelling, hoorde ik mijn naam. ‘Vamba, waar ben je?’ Het was mijn oma. Ik werd berispt. Mijn liefde voor film was ontstaan. 

Daarom ben ik zeer vereerd om de acht genomineerde films in de Hivos Tiger Awards Competition te bespreken. 

De sterken en welgestelden denken alles te kunnen doen wat ze willen, en de bevolking probeert op allerlei manieren te ontsnappen aan haar akelige bestaan

De Thaise Regisseur Prabda Yoon van Motel Mist is een duizendpoot: schrijver, uitgever, scenarist, essayist, regisseur, hij lijkt alles te kunnen. In zijn debuutfilm probeert hij ons mee te slepen in een wereld waarin een sadist denkt dat het meisje dat hij naar Motel Mist(ress) heeft meegenomen zijn eigendom is. In het motel werkt een jonge man die droomt van een beroep als vuurentertainer op het strand. In één van de kamers denkt een ooit beroemde kinderster, om te ontsnappen aan de werkelijkheid, dat hij door buitenaardse wezens ontvoerd is.

Prabda Yoon probeert van deze gegevens een satirische film te maken over zijn land, waar de sterken en welgestelden alles denken te kunnen doen wat ze willen, en waar de bevolking op allerlei manieren probeert te ontsnappen aan haar akelige bestaan. Het is een originele en dappere poging. Prabda Yoon heeft met deze thema’s een snaar geraakt die dieper raakt dan bij alleen maar een van portret Thailand. Het lijkt op een universeel portret. 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons