Achtergrond

Mannen kiezen Burundese vrouw tot voetbalbaas

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Voor het eerst in het 108-jarige bestaan van de wereldvoetbalbond FIFA is een vrouw als bestuurslid gekozen. Lydia Nsekera uit Burundi hoopt dat meer vrouwen haar voorbeeld volgen.

De straten van de Burundese hoofdstad zien er spic en span uit, want het land viert binnenkort de 50ste verjaardag van de onafankelijkheid. Lydia Nsekera, in spijkerbroek en bloes, stapt uit haar Mercedes en heet ons welkom in het sobere kantoor van de Burundese voetbalbond.

Burgeroorlog
“Thuis ging het altijd over twee dingen: geschiedenis en voetbal. Mijn vader was voorzitter van een voetbalclub. De liefde voor de sport kwam dus vanzelf,” Aldus de 45-jarige Nsekera. Ze groeide op in de hoofdstad Bujumbura en studeerde economie. “Zelf heb ik nooit gevoetbald,” vertelt ze. “Dat was een cultureel taboe. Vrouwen in Burundi zijn pas gaan voetballen in de jaren negentig.”

De recente burgeroorlog begon in 1993 en duurde 12 jaar. Hij kostte het leven aan ongeveer 300.000 mensen. “Maar het voetbal ging altijd door,” vertelt Nsekera. “Soms moest ik tijdens de oorlog wedstrijden bezoeken op plekken waar de strijd heel heftig was, maar er gebeurde nooit iets. Iedereen hield van voetbal, zowel het regeringsleger als de rebellen. De huidige president van Burundi is dol op voetbal, en ook hij was tijdens de oorlog een rebellenleider.”

Voorbeeldfunctie
Lydia was toen al werkzaam bij de voetbalbond. “In 2004 moest de bond een nieuwe ‘president’ kiezen. Omdat er veel onenigheid was werd ik gevraagd me kandidaat te stellen. Ik nam het op tegen twee mannen en tot mijn stomme verbazing kreeg ik bijna alle stemmen.” Op de vraag of ze de enige vrouw is die in Afrika de scepter zwaait over een voetbalbond reageert ze ontkennend. “Niet alleen in Afrika. In de hele wereld! Ik hoop dat er meer bij gaan komen.”

Op 25 mei werd Lydia Nsekera benoemd tot FIFA bestuurder, nadat er 108 jaar lang louter mannen in het bestuur zaten. Bang voor discriminatie is ze niet. “Onder de voorzitters van nationale voetbalverenigingen heeft nooit iemand een probleem met me gehad. Dan zal dat in het bestuur van 24 mannen en ik ook wel loslopen,” zegt ze laconiek.

“Laat ons nu eens een voorbeeld zijn in de wereld,” besluit Nsekera. “We zijn een klein land, en niet echt rijk. Dit is een plek waar vrouwen niet op hun juiste waarde geschat worden. En toch is dit het land waar op goede dag 45 mannen ervoor kozen om een vrouw voorzitter van de voetbalbond te laten worden.”
 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons