Achtergrond

Houtje-touwtje oplossingen in Afrika

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

In het boek ‘Wat hebben we weer genoten’ beschrijft Pepijn Vloemans (1984) zijn reis door de Hoorn van Afrika. Balancerend tussen de wens een échte avonturier te zijn en de hang naar comfort schetst hij een ongeromantiseerd beeld van Afrika. “Het voelt bijna als iets stouts om slechte dingen over Afrika te schrijven.”

Egypte, Sudan, Ethiopië, Somaliland, Djibouti en Eritrea in drie maanden tijd; klinkt als een uitdagend tripje. Waarom wilde je weg uit Nederland?
“Ik leid hier in Nederland mijn comfortabele leventje terwijl er van alles in de wereld gebeurt waar ik geen weet van heb. Ik dacht: wat doe ik hier nog? Ik moet weg! Het doel was om mezelf te testen in minder goede omstandigheden. Eigenlijk zonder na te denken boekte ik een vlucht naar een van de onveiligste gebieden ter wereld. De route had ik slechts globaal uitgestippeld. Ik wilde langs de Nijl stroomopwaarts trekken, door Uganda en dan doorreizen naar Zuid-Sudan, dat net onafhankelijk werd van Noord-Sudan. Ik had van tevoren geen Lonely Planet gelezen, maar besloot gewoon te gaan.”

Je maakt in je boek niet echt reclame voor Afrika.
“Ik heb het verhaal bewust niet geromantiseerd. De neiging om bijvoorbeeld zonsondergangen te beschrijven wilde ik onderdrukken. Ik erger me aan schrijfsels over Afrika waarin vermeld wordt hoe vrolijk het leven van de Afrikanen wel niet is, dus ik laat juist de schaduwkant zien. De mensen klagen daar niet over hun situatie, met het gevolg dat er geen vooruitgang is. Mijn boek is een lofzang op de chagrijn. Ons klagen over vertraagde NS-treinen is naar, maar het leidt wel tot verbetering. In Afrika vertrekt een passagiersbusje pas als het vol is, niemand vindt het blijkbaar erg om te laat te komen.” 

Pepijn Vloemans (1984) werkt bij het wetenschappelijk bureau van GroenLinks en schrijft regelmatig voor De Groene Amsterdammer en nrc.next. Hij studeerde rechten en filosofie in Leuven, Amsterdam en Nottingham.

Was dat je grootste cultuurshock?
“Naast het gebrek aan verontwaardiging was ik verbaasd over de korte termijn-blik van veel Afrikanen. Het voelde in Afrika alsof ik permanent in een studentenhuis woonde. Voor elk probleem wordt een houtje-touwtje oplossing verzonnen. Is de deur van de bus kapot? Dan kunnen we ook wel zonder. Het bevreesde me dat veel mensen maar één dag vooruitkijken en ik zag de waarde van de lange termijn-oplossingen die we in Nederland hebben, zoals de AOW en ziekenhuizen. Het voelt bijna als iets stouts om slechte dingen over Afrika te schrijven, maar de vooruitgang die moet plaatsvinden is zó fundamenteel, dat ik me afvroeg wat ontwikkelingssamenwerking zou kunnen bijdragen. Ik werd rechtser, politiek gezien.”

Ben je een held in moeilijke omstandigheden?
“Helaas bleek ik minder avontuurlijk dan gedacht; bij de eerste de beste tegenslag rende ik naar m’n hotelkamer. Ik had comfort nodig om te overleven. Zo leek het me geweldig om een tijdje in een Ethiopisch klooster door te brengen, maar de realiteit viel tegen. Ik verveelde me, moest eindeloos onderhandelen met een monnik over geld en werd aangevallen door stekende beesten. Dus zo snel als ik kon, maakte ik rechtsomkeert.
Hoe gevaarlijker het land, hoe vreemder en excentrieker de toerist. Kijkend naar de andere reizigers viel het me op dat iedereen daar is voor een eigen, krankzinnige reden. Zelf bleek ik minder nieuwsgierig dan gedacht, maar ik ben jaloers op de antropologen die zich volledig kunnen onderdompelen in een ander land, met zoveel energie en interesse in andere culturen.”

Heb je – ondanks diarree, visumstress, ondraaglijke hitte en krioelend ongedierte –ook genoten?
“Zeker, op bepaalde momenten. De stad Gondar was een paradijs na mijn tocht door de woestijn. En Addis Abeba, hoog in de bergen van Ethiopië, heeft me verrast. Frisse lucht, verse espresso’s en eucalyptusgeuren. Maar vooral bij terugkomst in Nederland, na wekenlang afzien, kon ik weer volop genieten van ons rijke land waar alles goed geregeld is.”

[[{“type”:”media”,”view_mode”:”media_original”,”fid”:”16470″,”attributes”:{“style”:”width: 121px; height: 180px; float: left;”,”class”:”media-image media-element file-media-original”}}]]
  
   ‘Wat hebben we weer genoten’ van Pepijn Vloemans verschijnt 
   30 augustus bij Querido, paperback: € 19,95 of e-book: € 15,95.

 

 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons