In de aanloop naar de verkiezingen op 4 maart is Kenia wederom bang voor haat en etnisch geweld die de partijdige verslaggeving tijdens de vorige verkiezingen veroorzaakte.
Aldus Dinah Mukami, activist bij de lokale lobbygroep Bunge la Wananchi. Mukami verwijst naar de verkiezingen in 2007, die ontaardden in rellen en etnisch geweld waarbij 1200 doden vielen en 600.000 mensen ontheemd raakten. Peter Otondo, een politiek analist, beaamt dat de media in 2007 een hoogst polariserende rol hebben gespeeld. Radiojournalist Joshua Sang bijvoorbeeld wacht op zijn proces voor het Internationale Strafhof. Hij wordt beschuldigd van misdaden tegen de menselijkheid voor de hatelijke taal in zijn uitzendingen, waarin hij zelfs opriep tot geweld.
Valse experts
Mukami ziet dit soort taferelen opnieuw gebeuren. “De koppen zijn vaak provocerend of in het voordeel van bepaalde politici, de zendtijd is ongelijk verdeeld en politieke commentatoren die aan het woord komen zijn partijdig.” Mensenrechtenactivis Gabriel Dolan: “De mensen weten niet dat zogenaamde experts eigenlijk adviseurs zijn voor politici en nemen hun inzichten vaak voor waarheid aan. Ze zouden niet aan bod mogen komen in de media”. Journalisten zijn volgens media-analist Oloo Janak in Kenia zelfs gemakkelijk te koop: “Journalisten krijgen geld van politici om gunstig over hen te berichten en hun tegenstanders in een slecht daglicht te stellen”.
Etnische spanningen
Volgens een rapport van Human Rights Watch heeft communautair geweld in Kenia ook in 2012 en begin 2013 meer dan 477 levens geëist en 118.000 mensen op de vlucht gejaagd in Kenia. Veel incidenten worden gelinkt aan de aanstaande verkiezingen en lokale politici die hiervoor mobiliseren. Intussen wil het vredesinitiatief Tuvuke de media heropvoeden. “Honderden journalisten, vooral in gebieden waar het geweld na de verkiezingen in 2007 het sterkst opflakkerde, hebben een training gevolgd om objectief en onpartijdig te blijven tijdens de verkiezingsperiode”, vertelt Odhiambo Orlale, mediaspecialist bij Tuvuke.
Zelfs de toppolitici en grote uitdagers voor het presidentschap zijn al betrokken bij hatelijke en bittere woordenwisselingen. Kwesties van landeigendom en hangende zaken bij het Internationale Strafhof verhitten de gemoederen. Zo moet de huidige vicepremier en belangrijke presidentskandidaat Uhuru Kenyatta zich in Den Haag verantwoorden voor zijn aandeel in het postelectorale geweld in 2007 en 2008. Eerste minister Odinga, koploper voor het presidentschap, gebruikt dit om zijn tegenstanders in diskrediet te brengen en zijn emotionele campagne krijgt ruime media-aandacht.
Vrede bewaren
De politieke journalist Ibrahim Oruko van de lokale krant The Star vindt objectieve verslaggeving noodzakelijk in een land waar politici de etnische kaart trekken. “We zien onszelf nog in de eerste plaats als Luo of Luhya. Die vooroordelen zitten ook ingebakken in onze politieke verslaggeving.” De vrede kan alleen bewaard worden als sociale afkomst en etnisch verschil vanaf nu genegeerd wordt.
Bron: IPS
