Niet dat ze er op zaten te wachten, op een handboek voor doe-het-zelvers in ontwikkelingshulp. Anders waren de naar schatting duizenden projecten die draaien op de inzet van particuliere, vaak vrijwillige hulpverleners, nooit van de grond gekomen. Maar voor die ongeduldige maar o zo gemotiveerde doelgroep is ‘Eerste hulp bij ontwikkelingswerk’ juist wel bedoeld en kan het ook van pas komen.
Valkuilen
Schrijfster Mirjam Vossen is zelf ook doe-het-zelver en mede-auteur van ‘Hulp. Waarom ontwikkelingshulp moet,groeit en verandert’, het samen met echtgenoot Ralf Bodelier geschreven basisboek over de zin en onzin van ontwikkeling. Ze kent de valkuilen waar de amateur-hulpverlener in terecht kan komen, onder meer door haar werk als secretaris voor een stichting die straatkinderen in Malawi helpt. Hulp, zo leerde ze, is al snel meer dan het simpelweg maandelijks gireren van donaties. Door het geld konden kinderen naar school gaan. Maar de praktijk bleek soms weerbarstig. En de organisatie worstelde met vragen als: wat doe je als je lang niks meer hoort van een leerling? Zet je de betaling stop, of is dat een overtrokken reactie? En wat doe je met die scholier die steeds weer blijft zitten? Hoe vaak verdient iemand een kans?
Voor deze en de vele andere vragen die bij elk project opduiken (hoe je omgaat met een lastig dorpshoofd, bijvoorbeeld) is ‘Eerste hulp bij ontwikkelingswerk’ een prettig geschreven kleinood, dat naast de schoolmaterialen en kleren voor de Derde Wereld, zeker niet mag ontbreken in de volgestouwde koffers van de kleine zelfstandigen in de hulpverlening.
Eerste hulp bij ontwikkelingswerk, Mirjam Vossen, Het Wereldpodium, Tilburg, ISBN 978-90-812696-1-2, 14,50 euro (ex. verzendkosten). Bestellen kan via: www.wereldpodium.nu
Een greep uit de tips:
|
