Achtergrond

Gaan big data de wereld redden?

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Door bij te houden hoeveel beltegoed een persoon in Rwanda op zijn of haar telefoon stort, kunnen we tegenwoordig nauwkeurig voorspellen of diegene genoeg geld heeft om voedsel te kopen. Gegevens die geproduceerd worden door ons dagelijks gebruik van digitale diensten, worden zo ingezet om het welzijn van mensen real time te meten.

“Het nieuwe digitale tijdperk dwingt ons na te denken over nieuwe oplossingen voor complexe sociale problemen. We kunnen de kansen die big data bieden niet onbenut laten. Tot nu toe hebben we in de ontwikkelingswereld nog maar een tipje van de sluier opgelicht van de mogelijkheden die er zijn.” Met deze oproep opent Ulrich Mans van het Peace Informatics Lab van de Universiteit Leiden de paneldiscussie over Big Data and Humanities.

Hotshots
Bijeen gekomen zijn verschillende internationale hotshots die zich verdiepen in data voor ontwikkeling en vredesopbouw. Robert Kirkpatrick van UN Global Pulse, Mark Nelson van het Stanford Peace Innovation Lab, William Hoffman van het World Economic Forum, Caroline Kroon van Cordaid en Jaap van den Herik van het Leiden Centre of Data Science vormen het vijfkoppige panel dat maandag 18 augustus debatteerde over de mogelijkheden en obstakels om data in te zetten voor een betere wereld. Ellen de Lange van OneWorld modereerde het debat.

Kirkpatrick presenteerde een scala aan voorbeelden waarbij big data gebruikt worden om beter te bepalen wat behoeften van mensen zijn. Zo worden twitterdata in Indonesië gebruikt om te traceren waar ouders hun kinderen niet inenten. Mobiele telefoonnetwerken kunnen worden ingezet om in kaart te brengen hoe vluchtelingenstromen zich bewegen na een ramp. Dit geeft de mogelijkheid om veel directer en adequater te reageren. Bedrijven zijn ook steeds meer bereid om hun data te delen met de VN. Data philanthropy noemt Kirkpatrick dat.

Kroon is werkzaam bij Cordaid, één van de eerste ontwikkelingsorganisaties die hun eigen data openbaar hebben gemaakt. Zij benadrukt dat als alle organisaties hun informatie vrij beschikbaar zouden stellen, we een veel beter begrip zouden hebben alle inspanningen die organisaties leveren voor een betere wereld.

Vertrouwen als kernproduct
Nelson van het Stanford Peace Innovation Lab gaat een stap verder. Volgens hem ligt de toekomst van een vreedzame wereld bij winstgevende bedrijven die vrede als dienst leveren. Neem jonge bedrijven als Uber of Airbnb. “Deze bedrijven hebben als kernproduct geen autoritjes of een plek om te slapen, maar vertrouwen. Ze faciliteren contact tussen mensen van groepen die anders niet met elkaar in contact zouden komen.”

Veel inspirerende voorbeelden maar ook veel uitdagingen komen in het debat naar voren. Is data wel betrouwbaar als het niet volledig is? Hoe zit het met de ‘digital gap’ tussen de westerse wereld en ontwikkelingslanden? En, heel belangrijk, hoe kan de privacy van mensen gegarandeerd worden? Hoffman draait de vraagt om: we hebben recht om ons privéleven te beschermen, maar hebben we niet ook het recht om onze toekomst te weten?

Bekijk hier het hele debat:

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons