Achtergrond, Column

Elk mens is multicultureel

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

“We moeten afscheid nemen van vooroordelen en de slachtofferrol loslaten”. Het was een van de eerste uitspraken van demissionair minister-president Mark Rutte tijdens het evenement “Normaal Doen” in Pakhuis de Zwijger. De bijeenkomst is vernoemd naar de open brief van de VVD aan alle Nederlanders, waarin Rutte vertelde hoe de Nederlandse burger zich zou moeten gedragen en hoe anderen dit tegenwerken. We zaten in de kleine zaal te wachten op de sprekers en luisterden naar Turkse muziek die alleen op bruiloften wordt gespeeld. Terwijl ik mij afvroeg wie de muziek had uitgekozen, zag ik veel bekende gezichten. Studenten, opiniemakers en politici die heel begaan zijn met dit onderwerp.

We hebben geprobeerd te achterhalen wat de 'korte arm van Den Haag' precies betekent

Drie stellingen
Aan tafel zaten Halil Ibrahim Karaaslan, docent maatschappijleer in Rotterdam, Ülkü Ögüt, ondernemend advocaat, Dion Hafiez, werkzaam voor IZI solutions en Cemil Yilmaz, cross-cultureel psycholoog. Drie stelling met drie bijbehorende fragmenten werden besproken. We hebben geprobeerd te achterhalen wat de korte arm van Den Haag precies moet betekenen, bekeken of integratie van beide kanten moet komen en ons afgevraagd of Rutte-III wel zo verstandig zou zijn. Af en toe werd er op de klok gekeken, omdat de helft van de bezoekers waarschijnlijk de wedstrijd tussen Ajax en Manchester United niet wilde missen. Ook Rutte, die eigenlijk voor een andere club is, gaf aan dat we allemaal voor Ajax zouden moeten zijn.

Integratie, zoals bij de Surinamers al is gebeurd, zal ook gebeuren bij de Turkse Nederlanders 

Oncomfortabel
Mark Rutte is een politicus en daar is geen twijfel over. Bij elke stelling heeft hij een passende structuur waarin hij zijn mening kan gieten, zodat hij bijna iedereen tevreden kan stellen. Zijn medewerkers knikten goedkeurend vanuit de zaal. Het is best wel een mild debat. Hij is tegenwoordig een vrij optimistische politicus en geeft aan dat alles goed zal komen. Integratie, zoals volgens hem bij de Surinamers al is gebeurd, zal ook gebeuren bij de Turkse Nederlanders. Turken zullen uiteindelijk meer Nederlands zijn dan Turks en daar gaat Rutte voor. Toen hij hoordedat Halils leerlingen zich geen Nederlander voelen, werd hij oncomfortabel. Zo oncomfortabel dat het feit dat de leerlingen zich wel allemaal Rotterdammer voelen, niet zo belangrijk leek te zijn.

Welkom, wat zou jij het liefst hier willen opbouwen?

Bijdragen aan de maatschappij
Wanneer houdt integratie op? Een belangrijke vraag die geen duidelijke antwoord heeft. Volgens Rutte zal het nooit ophouden en daar ben ik het mee eens. Burgerschap is niet iets statisch en kan niet worden afgevinkt. Niet voor een eerste generatie en ook niet voor een honderdste generatie Nederlander. Waar gaat het dan wel goed? Verschillende voorbeelden werden genoemd, waaronder de Verenigde Staten. Volgens Rutte wordt er in de VS niet gevraagd wat je komt doen, maar wat je kunt bijdragen aan de maatschappij. Ook hier ben ik het mee eens, ook al is de praktijk waarschijnlijk geregeld minder rooskleurig. In plaats van het krampachtige “Welkom, maar wil jij wel Nederlander zijn?”, zouden we moeten overgaan op “Welkom, wat zou jij het liefst hier willen opbouwen?”

Wij bestaan uit verschillende subculturen en de ‘Nederlander’ duidt alleen op de grenzen waartussen je je begeeft 

Multicultureel persoon
We leven in een multiculturele samenleving, maar onze perceptie op ‘multicultureel’ is nodig aan vernieuwing toe. Elke mens is namelijk multicultureel. De mens kan links zijn, christen en lid van de Hell’s Angels. De mens kan wonen in Rotterdam, Ajaxfan zijn en in een flamencoband spelen. Zo bestaan wij uit verschillende subculturen en de ‘Nederlander’ duidt alleen op de grenzen waartussen je je begeeft. Ook Mark Rutte is een multicultureel persoon en zal blijven integreren. Na afloop gaf hij aan dat zijn eerste paar bijeenkomsten met Turkse Nederlanders finaal waren mislukt. Hoe meer ik hem in dialoog zie met de Nederlanders die moeten oppleuren, hoe meer ik zie dat hij zich aanpast. Het is een belangrijke ontwikkeling en het laat ons zien, hoe cliché dat ook klinkt, dat hij ook een mens is. Iemand die, als zijn medewerkers even niet opletten, ook emotionele onzin uitkraamt.

Emotioneel leiderschap
Wat eigenlijk ontbreekt bij Mark Rutte is emotioneel leiderschap, zoals Halil het mooi aanduidde. Het is het gesprek na het uiten van je emoties. Het gesprek dat je voert met landgenoten, waarbij iedereen gelijk wordt gesteld en iedereen wordt gerespecteerd. Ongeacht de etiketten die op jou geplakt zijn. Het is iets waar hij en zijn medewerkers op zullen kauwen. Voor mij is dit in ieder geval een vooroordeel minder. Mark Rutte blijft een politicus en een verandering in zijn manier van denken zal de ongelijkheid en vervreemding niet veranderen. Vooral niet als de mensen in kwestie, de Turken die moesten oppleuren, niet aanwezig willen zijn bij zulke avonden. Een voetbalwedstrijd, waarbij iedereen voor even in dezelfde voetbalcultuur begeeft, zou een idee kunnen zijn. Het is allemaal een kwestie van perceptie. 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons