De conferentie, die vorige week werd gehouden, draaide rond computerprogramma’s die informatie van satellieten opslaan, analyseren en koppelen aan geografische locaties.
 |
| Satellietbeeld Kilimanjaro Foto: UNEP |
Een GIS vormt ook de link met allerlei data en statistieken die op interactieve kaarten weergegeven kunnen worden. Het meest bekende voorbeeld van een GIS is Google Earth, de interactieve, driedimensionale kaart van de wereld waar allerlei gegevens kunnen opgezocht worden, zoals landgebruik, menselijke nederzettingen, infrastructuur, waterbronnen en dergelijke meer.
Potentieel
Volgens Anneliza Collett van het Zuid-Afrikaanse ministerie van landbouw zijn dergelijke systemen cruciaal in het beheer van het land: “We hebben kennis nodig over zaken als erosie, natuurlijke rijkdommen en welk land geschikt is voor de landbouw. Een GIS maakt dat allemaal mogelijk, omdat het alle relevante informatie combineert in één systeem.”
Ook Derek Clarke van de kaartenafdeling van het Zuid-Afrikaanse ministerie voor Landzaken is ervan overtuigd dat de systemen een grote rol kunnen spelen voor de verbetering van de landbouw in Afrika. “De systemen kunnen ook informatie tonen over waterbronnen, klimatologische data en de structuur van de grond,” zegt hij. “Ze kunnen ons duidelijk maken welke regio’s in Afrika geschikt zijn voor welk type landbouw. Maar ze geven ook informatie over distributie: naar welke markt kunnen de boeren hun waren vervoeren en hoe is de infrastructuur?”
 |
| Zuid-Afrika |
Een GIS kan gebruikt worden om beter om te gaan met opkomende problemen. Dat is bijvoorbeeld het geval met Victoriameer in Tanzania. “De pesticiden die in het meer terechtkomen, in combinatie met de wildgroei van hyacinten in het water, zijn rampzalig voor de visbestanden. Met een GIS zouden we de situatie beter in het oog kunnen houden,” aldus Clarke. De Amerikaanse overheid maakt nu al gebruik van dergelijke systemen om de ecologische problemen in de rivier de Potomac in Virginia onder controle te krijgen.
Gebrek aan gegevens
Maar ondanks het enorme potentieel van een GIS beschikt maar een handvol Afrikaanse landen over de middelen om dergelijke systemen te ontwikkelen. Het grootste probleem is de dataverzameling.
Afrika is nog steeds heel slecht in kaart gebracht, zegt Clarke. Om een GIS op te zetten, is er nauwkeurige, volledige en actuele informatie nodig, maar dat is een groot probleem voor veel landen. “Heel wat informatie is niet volledig of verouderd. Een select clubje landen, waaronder Zuid-Afrika, beschikt over de middelen om gegevens op een efficiënte manier te verzamelen”, zegt Clarke. “Sommige landen hebben zelfs geen kaart van hun kustlijn, en hebben geen idee over het landgebruik binnen hun grenzen. Op het Afrikaanse continent is amper 45 procent van de straatnamen in kaart gebracht.”
