Met de zomer in aantocht staat water weer hoog op de agenda van politici in Delhi. Arvind Kejriwal, de in februari gekozen eerste minister van de hoofdstad New Delhi en het omringende metropoolgebied, kondigde onlangs aan te kijken naar Duitse technologieën voor het opslaan van regenwater. Maar als het aan een groepje eerstejaars studenten ligt gaat dat niet gebeuren.
De vier studenten en hun professor Nirmal Kumar.
Foto: Aletta André
“Waarom miljoenen roepies uitgeven aan moderne technieken wanneer er al een hele infrastructuur klaarligt?”, zegt Ana Sinha (18), die het idee bedacht samen met medestudenten Abhinit Gholap, Abhinav Gholap en Manali. Allevier volgen ze het interdisciplinaire bachelorprogramma Cluster Innovation Centre van de universiteit.
Wateropslagplaatsen
Bij Rajon ki Baoli, een 16e eeuwse trap-put in de wijk Mehrauli, legt Ana uit hoe het werkt. Een diepe, ronde put waardoor grondwater naar boven komt leidt op verschillende niveaus naar een reservoir, dat gebruikers via een trap kunnen bereiken. De trap is weer omringd door verschillende galerijen waarop kan worden gezeten of omheen kan worden gelopen, versierd met zuilen en bogen. “De baoli’s werden niet alleen gebruikt voor drinkwater in huishoudens of als bad, maar ook als ontmoetingsplaats en podium”, legt Ana uit. “Ook in de zomer, wanneer het in Delhi ruim 45 graden wordt, is het koel in de laag gelegen galerijen.”
Baoli's in IndiaEr zijn, buiten Delhi, veel baoli's te vinden in de deelstaten Rajasthan en Gujarat, waaronder in de grote steden Ahmedabad en Jaipur. Dit zijn beide droge woestijstaten en de baoli's daar zijn grotendeels in gebruik. In de echt grote steden als Mumbai en Kolkata zijn geen baoli's, die steden liggen aan zee en hebben daardoor een ander klimaat.
Er zijn bijna 300 baoli’s in Delhi. Om meerdere redenen zijn de meeste in de loop der eeuwen buiten gebruik geraakt. “In de eerste plaats omdat de mensen verhuisden”, zegt professor Middeleeuwse Geschiedenis Nirmal Kumar, die leiding geeft aan het onderzoeksproject. Verschillende heersers hebben hun eigen centrum van Delhi steeds gebouwd op verschillende lokaties, die inmiddels door urbanisatie aan elkaar zijn gegroeid. De laatste Mughulse keizer, Shahjahan, bouwde zijn hoofdstad in de 17e eeuw in wat nu bekend staat als Oud Delhi. “Daar was het waterniveau vrij hoog en dus was het niet nodig zulke diepe putten te bouwen. Een bijkomende reden is dat de Britten, die in 1911 hun hoofdstad naar New Delhi verhuisden, het gebruik van baoli’s tegenwerkten. Ze vonden het niet hygiënisch. En daarna werd water via de pijpleiding de norm.”
Plastic afval en groen water
Eén blik op het laagje water dat onderin Rajon ki Baoli ligt is genoeg om te begrijpen waarom de baoli’s niet spontaan in hergebruik raken. Er ligt een grote hoeveelheid plastic afval in het groenige water. Een enkele baoli is nog in gebruik: de bewoners rondom de 13e eeuwse Gandhak ki Baoli, vlakbij Rajon ki Baoli, laten zich niet afschrikken door het groenkleurige water en nemen hier regelmatig een frisse duik.
Andere baoli’s, zoals Agrasen ki Baoli vlakbij de centraal gelegen markt Connaught Place, zijn opgedroogd en fungeren enkel nog als toeristische attractie. En sommige baoli’s zijn vergeten, zoals de Qutub ki Baoli die alleen bereikbaar is via een trap onder de Qutub dargah, de tempel rondom het graf van de 13e eeuwse Sufi heilige Qutbuddin Bakhtiar Kaki in Mehrauli.
Rellen door watertekort
Fauzan Ahmed, de manager van de dargah, ziet een restauratie van de Qutub ki Baoli wel zitten. De inwoners van Mehrauli, een zogenoemd stadsdorp, gebruiken volgens hem zo'n 50.000 liter water per dag. Maar vooral in de zomer kampt Delhi met watertekorten. Dat leidt regelmatig tot opstootjes. Tijdens protesten in 2014 werd bijvoorbeeld een bus in brand gestoken.
Een baoli, bijna tot de rand gevuld met water.
Foto: Aletta André
“Deze baoli is zo groot, en hij is 23 meter diep, daar zou zeker half het dorp van kunnen profiteren”, denkt Ahmed. Hij vertelt dat het overheidsorgaan Archeological Survey Of India ooit begonnen is met een restauratie, maar daarmee stopte toen het geld op was. In een oud boek laat hij zien hoe de baoli, die niet is opgedroogd maar wel erg vuil en vervallen, er ooit uitzag. “We zouden hier poëzie-lezingen kunnen houden, en concerten”, droomt hij verder.
De studenten willen de functie van de baoli’s als ontmoetingsplek doen herleven. Maar de allereerste stap voor het heringebruiknemen van de putten is schoonmaken. "Daarna moet in sommige gevallen de stenen ondergrond worden verwijderd, zodat de put weer in verbinding staat met het grondwater", zegt Ana.
Schoonmaken van water
Met het herstel van de oorspronkelijke functie van de baoli’s, kan worden nagedacht over hoe de putten aan de moderne stad kunnen worden gekoppeld. “De pijpleidingen voor water zouden naar de baoli’s kunnen worden doorgetrokken”, zegt Ana. “Er kunnen waterfilters worden geplaatst, of natuurlijke algen voor het schoonmaken van het water.” Ook gaan de studenten onderzoeken hoe de baoli’s op een efficiënte manier kunnen worden ingezet voor de opslag van regenwater.
Er kunnen waterfilters worden geplaatst, of natuurlijke algen om het water schoon te maken
Met het schoonmaken en restaureren van één model-baoli, die nog geselecteerd moet worden, wil het viertal de overheid ervan overtuigen baoli’s te gebruiken in plaats van enkel moderne technieken in te zetten voor het watermanagement van de hoofdstad. Ana is zelfverzekerd dat dit gaat lukken: “Je maakt gebruik van erfgoed en je bespaart ook nog eens een hoop geld.”
De komende tijd wordt er met de Delhi Jal Board, dat over water gaat, overlegd welke baoli geadopteerd kan worden als model om schoon te maken. Die schoonmaakklus gaat het volgende semester, dat in augustus begint, beginnen en gaat naar verwachting drie tot vier maanden duren. Daarna hangt het van de overheid af of en met hoeveel mankracht gewerkt gaat worden om de overige baoli's in een modern jasje te steken, zodat oude watertijden in Delhi kunnen herleven.
