Te veel of juist te weinig, vervuild of te zout; allemaal waterproblemen die kunnen worden opgelost met nadenken, creativiteit, geld en goede organisatie. The Guardian maakte een lijstje van metropolen in ontwikkelingslanden die hun watervoorraden op een effectieve manier intact houden.
Bangalore, India – bescherming tegen ‘landgrabbers’
In 2010 werden de 450 meren die Bangalore rijk is bedreigd door privatisering. Dat zou betekenen dat de watervoorraden niet langer duurzaam beheerd zouden worden door de overheid, maar in handen kwamen van bedrijven met een winstoogmerk. Onder druk van de bevolking en milieuorganisaties ging de privatisering uiteindelijk niet door. Met het ‘redden’ van deze watervoorziening werd een belangrijke stap gezet in het behoud en onderhoud van de meren. Door het milieuvriendelijke beleid kreeg de stad van de Verenigde Naties in 2012 de prijs voor ‘het beste watermanagement’.
Kaapstad, Zuid-Afrika – waterbesparing op grote schaal
Kaapstad staat internationaal bekend om haar goede aanpak als het gaat om waterbesparing. De afgelopen 15 jaar bracht de stad haar watergebruik terug met 30 procent terwijl de bevolking met 30 procent toenam. De lokale overheid hanteert voor dit watervriendelijke beleid een duale benadering: enerzijds dwingt het de bevolking om water te besparen, anderzijds zet het zelf in op de nieuwste technieken als het gaat om efficiënt waterverbruik. De afgelopen jaren werden onder meer oude leidingen vervangen en lekdetectiesystemen en watermeters geïnstalleerd.
Sorocaba, Brazilië – vervuilde rivieren schoonmaken
Gemeentewerkers van de stad in de buurt van São Paulo hebben in een maand tijd 10 ton aan vuiligheid, takken, bladeren en afval uit de Sorocaba rivier in Brazilië gevist. De voornaamste oorzaak van deze verontreiniging was aangrenzende (mijn)industrie. In een dag tijd werd vorig jaar 228 kilo aan vuil verwijderd. Naast een schone watervoorziening is de grote schoonmaak ook bedoeld om de waterkanten wat op te fleuren. Verschillende parken langs de rivierbanken moeten ruimte bieden aan recreatie bij laag water en dienen als bufferzone zodra de rivier overstroomt. Ook werden er bomen geplant om ‘wildlife’ in stand te houden.
Beira, Mozambique – een regenbestendige stad
De op-één-na grootste stad van Mozambique, Beira, ligt op het punt dat de Pungue rivier uitmondt in de Indische Oceaan. Met Nederlandse hulp creëerde de stad een masterplan, Beira 2035, om het probleem van extreme regenval het hoofd te bieden. Veel regen veroorzaakte door de jaren heen grote overstromingen en bedreigde de infrastructuur en de gezondheid van de inwoners. Het plan moet onder meer 300 investeerders aantrekken die het havengebied zo inrichten dat de stad veilig is voor overstromingen.
Lima, Peru – een sterk waterverhaal
In ‘woestijnstad’ Lima valt jaarlijks gemiddeld slechts 1 centimeter neerslag. De 8 miljoen inwoners teren daarom grotendeels op het smeltende gletsjerwater uit de Andes, dat in dit tempo binnen 40 jaar op zal zijn. In die wetenschap besloot de lokale overheid zo’n 10 jaar geleden om de bevolking in te zetten om opdroging voor te zijn. Er werd een plan ontwikkeld, Culture of Water, waarmee inwoners bewust worden gemaakt van de impact van hun watergebruik en waarbij waterbesparing sterk wordt aangemoedigd. Ook konden scholieren waterverhalen insturen die in 2014 werdeb gebundeld in het boekje Myths and legends of water in Peru. Op verschillende scholen staat het watervraagstuk nu hoog op de agenda.
