Achtergrond

Van strandwacht tot denktankvoorzitter

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Op zijn veertiende ging Wedershoven per toeval mee met een hiv-preventiemissie van het Rode Kruis naar Estland en Hongarije. Hij wilde eigenlijk strandwacht worden en moest daarvoor een EHBO-cursus volgen bij het Rode Kruis. Toen er iemand uitviel voor de hiv-preventiereis werd Wedershoven op het laatste moment meegevraagd. In Tallinn, de hoofdstad van Estland, zag hij de enorme schade die hiv aanrichtte in Europa. “Ik ontmoette jongens van mijn leeftijd wiens levens er compleet anders uitzagen dan het mijne. Die ervaring heeft mijn kijk op de wereld echt veranderd”, blikt hij terug. Nu, veertien jaar verder, staat hij aan het hoofd van een Nederlandse denktank die oplossingen zoekt voor precies het soort problemen waarmee hij in Estse buitenwijken werd geconfronteerd.

Geen excuses
Na terugkomst bouwde Wedershoven flink aan zijn carrière. Op zijn achttiende werd hij VN-jongerenvertegenwoordiger en later studeerde hij onder meer af aan de prestigieuze universiteit Sciences Po Paris, kweekvijver van Franse toppolitici en bedrijfsbazen. Juist dat soort invloedrijke mensen mogen van Wedershoven wel wat meer aandacht besteden aan hoe ze omgaan met hun medemens en onze planeet. “Als iemand verandering kan brengen zijn zij het.”

Het is heel logisch voor het bedrijfsleven om rekening te houden met mens en milieu

“Mensen en bedrijven moeten rekening houden met de effecten van hun acties op de rest van de wereld en op toekomstige generaties. Als een bedrijf kan kiezen tussen steenkolen en duurzame energie en de voordelen van de opties niet heel sterk verschillen, dan is er geen excuus om niet voor de tweede optie te kiezen.” Terwijl veel maatschappelijke organisaties zich volgens Wedershoven richten op het publiekelijk afstraffen van milieu- of mensonvriendelijke  praktijken, betrekt hij het bedrijfsleven liever bij het bedenken van duurzame alternatieven. “Bedrijven moeten beseffen dat het henzelf ook ten goede komt als ze rekening houden met hun omgeving. Het is heel logisch en voordelig voor het bedrijfsleven om rekening te houden met mensen en het milieu. Een bedrijf heeft ten slotte consumenten nodig die in staat zijn om hun producten te kopen.”

Koning Arthur
Naast zijn fulltimebaan als consultant bij KPMG bestiert Wedershoven nu de Worldconnectors. Deze organisatie laat mensen vanuit het bedrijfsleven, de overheid en allerlei andere organisaties één keer per twee maanden aanschuiven aan ‘de Ronde Tafel’. Dan discussiëren ze bijvoorbeeld over het terugdringen van werkloosheid en het verbeteren van arbeidsomstandigheden in de wereld. De ontstane ideeën worden in een concreet advies omgezet en doorgespeeld aan het bedrijfsleven en de overheid. De cirkelvormige vergadertafel waaraan zo’n zestig mannen en vrouwen van gedachten wisselen is geen toevallige Koning Arthur-symboliek: “Iedereen is tijdens de discussies aan elkaar gelijk, of je nou werkt voor een kolos als Philips of voor een kleine religieuze organisatie.”

Als een inktvlek
Wedershoven wil dat de Worldconnectors functioneren als een denktank voor het bedrijfsleven en de overheid.  “We komen samen met veel invloedrijke mensen. Iedereen is lid op persoonlijke titel, representeert niet officieel zijn bedrijf. Toch hebben ze daar grote invloed. Als iemand met een hoge functie binnen Unilever beseft hoe belangrijk duurzaamheid is, bespreekt hij of zij dat sowieso met collega’s en zakenpartners. Onze ideeën verspreiden zich zo als een inktvlek.”

Wedershoven beseft dat het moeilijk te bepalen is hoeveel impact de Worldconnectors nou echt hebben. “We kunnen onmogelijk zeggen ‘deze zin uit dit beleidsstuk is van ons’.” Maar dat topmannen van grote multinationals als Akzonobel en Unilever actief zijn binnen de organisatie is volgens Wedershoven een teken dat de Worldconnectors wel degelijk invloed hebben. Invloed op de overheid heeft zijn organisatie ook, zegt Wedershoven met grote stelligheid. “De millenniumdoelen werden destijds in 2005 opgesteld, maar de Nederlandse overheid maakte pas in 2008 een plan van aanpak. Ze hebben dus eerst gewoon drie jaar stil gezeten. De post-2015 doelen (de opvolgers van de millenniumdoelen, red.) zijn nu bijna klaar en worden volgend jaar definitief bekend gemaakt. Mede dankzij onze inspanningen is het charter waarin Nederlandse bedrijven en hulporganisaties concreet beloven om die doelen te behalen nu al bijna rond. Dit keer geen wachttijd van drie jaar dus.”

Naast de inspanningen om te zorgen dat de nieuwe post-2015 doelen worden behaald lobbyt Worldconnectors voor het aanstellen van een Nederlandse ombudsman die de belangen van toekomstige generaties kan behartigen. Voor Wedershoven is er voorlopig geen sabbatical in zicht. “Ik werk nu tachtig uur per week, ik kan me niet anders herinneren. Natuurlijk wil ik dat mijn vrienden nog weten wie ik ben en een relatie zou ook leuk zijn, maar ik wil bovenal níet dat ik straks spijt heb van dingen die ik niet gedaan heb. Ik wil meer dan een deuk in een pakje boter slaan.”

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons