Achtergrond

Slachtoffers gifgasaanval: “De wereld wil blijkbaar dat wij doodgaan”

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Khan Shaikhoun is een stadje in de provincie Idlib, ten Westen van Aleppo. Idlib is op twee Alewitische enclaves na, Fua en Kafarja, geheel in handen van diverse oppositiegroepen, variërend van voormalig Jabhat al-Nusra (gelieerd aan Al Qaeda) tot het Vrije Syrische Leger. Verder is er een continue toestroom van burgers en oppositiestrijders uit 'oppositiepockets' zuidelijker in het land, tussen de Libanese grens en  Damascus, die naar Idlib worden getransporteerd.

 

Eerst spreek ik Othman al-Khany, activist uit Khan Shaikhoun.

Wat is er exact gebeurd?  
“Vanochtend om ongeveer 6.30 uur gooide de Syrische luchtmacht bommen, het waren vier bombardementen waar gifgassen uitkwamen. Het is niet volslagen nieuw, de laatste tijd waren er meer bombardementen in Khan Shaikhoun.”  

Waar waren de bombardementen vanochtend exact in de stad?  
“In de noordelijke woonwijken.” 

Zijn er ook strijders in Khan Shaikhoun? 
“Nee, de stad is helemaal niet gewikkeld in de strijd. Er is geen enkele militaire activiteit hier. We hebben hier wel IDP’s, ontheemden.”  

Uit welke gebieden in Syrië komen die ontheemden?  
“Uit het noordelijke deel van Hama." 

Hebben de bombardementen iets met het front daar te maken?  
“Nee, Assad bombardeert de bevrijde gebieden continu.” 

Hoever ligt Khan Shaykhoun van het front in Hama?  
“Ongeveer dertig kilometer.” 

Hoeveel mensen zijn er omgekomen?  
“Dat weten we nog niet zeker, maar in ieder geval zeventig en meer dan driehonderd gewonden.” 

Medisch centrum en gebouw White Helmets ook gebombardeerd

"Er is maar een medisch centrum in de stad, en dat is vanmiddag volledig verwoest, daar kunnen geen gewonden meer naartoe. En ook het kantoor van de Burger Defensie, beter bekend als de The White Helmets, is ook verwoest, out of service. Gisteravond vond er ook een bombardement met gifgas plaats in een plaatsje hier dicht bij, in Hadieb. De hele wereld wil blijkbaar dat wij doodgaan."

 

Dan spreek ik dokter Munzur Khaleel. Hij is hoofd van het Idlib Gezondheids Directoraat. In de loop van dinsdag geeft hij een persconferentie over de gifgasaanvallen. 

Wat is er volgens u exact gebeurd?

“Op maandag 3 april 2017 om 23.00 uur werd de plaats Al-Atam aangevallen door helicopters.  Daar vielen tweeëntwintig gewonden bij, geen sterfgevallen. We geloven dat daar chloorgas is gebruikt. Op dezelfde dag, om 21.15, was er een aanval, ook met chloorgas, in het plaatsje al-Habied. Daar vielen 17 gewonden, niemand kwam om.   
En vanochtend, dinsdag 4 april, om 6.30 uur is de stad Khan Sheikhoun bestookt door oorlogsvliegtuigen, met gassen waarvan wij denken dat het chloor en sarin gas waren. Dit leidde tot meer dan vijftig doden, bevestigd bij ons nu, en meer dan driehonderd  gewonden. De meeste medische centra in de provincie Idlib zijn nu overvol met gewonden als gevolg van het gebruik van gifgassen.” 

Gebrek aan medicijnen

“Het aantal doden zal zeer waarschijnlijk blijven toenemen omdat veel van de gewonden er erg slecht aan toe zijn, en omdat er een gebrek is aan de benodigde medicijnen om deze gewonden te behandelen en we geen toestemming krijgen om extra personeel in te laten reizen. We moeten het zien te redden met de mogelijkheden die voorhanden zijn, en met de medische ervaring die er is.
Er is geen echt antwoord op de bloedbaden die plaatsvinden in Syrie. Wij zullen samenwerken met ooggetuigen aan de internationale onderzoeken.” 

Hoe is de medische situatie in de provincie, is ze in staat om de situatie het hoofd te bieden? 
"Nee. Helaas heeft het regime gisteravond om 19.00 uur, in een precieze voorbereiding voor de chemische aanvallen van vandaag, het nationale ziekenhuis in Maarat Nu’man gebombardeerd. Drie bombardementen, met als gevolg dat het ziekenhuis nu out of service is. Maarat Nu'man was het belangrijkste ziekenhuis voor het zuiden van de provicie Idlib en het noorden van de provincie Hama.” 

’s Avonds bel ik weer met activist Othman, om te vragen of er nog nieuws is. “Nee, geen nieuws. We weten nog steeds het exacte aantal doden en gewonden niet. Ik ben alleen niet meer in de stad, uit angst voor nieuwe bombardementen.” 

Zijn er meer mensen zoals jij die de stad uit zijn gevlucht?  
“Heel veel.” 

Waar naartoe?  
“Naar andere steden, of naar boerderijen.” 

Vanwege het afluistergevaar voor hem vraag ik niet door.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons