Dat is de essentie van ramppreventie. Het betekent dat we maatregelen nemen om te zorgen dat er minder schade wordt aangericht aan de natuur en dat er minder slachtoffers vallen als gevolg van (natuur)rampen of conflicten. In rampgevoelige landen, waar overleven vaak over voedsel en werk gaat, zijn dit soort maatregelen minder systematisch georganiseerd. Dat is precies wat we met onze programma’s wel proberen te doen. Bijvoorbeeld door early-warning-systemen te ontwikkelen en samen met de lokale bevolking en overheden te zorgen dat de risico’s van natuurrampen als cyclonen, aardbevingen etc worden verminderd. In Indonesie worden maatregelen genomen om de gevolgen van een Tsunami tegen te gaan, door het aanleggen van mangrovebossen, die de kracht van golven met wel 80 % kunnen verminderen. Het is ook van belang om bij de bouw van nieuwe huizen in de voorbereiding al rekening te houden met natuurgeweld. Huizen moeten weerbestendiger worden gebouwd, waardoor de kans op doden of gewonden afneemt.
Door op deze manier te denken en te werken worden levens gespaard en wordt zorgvuldig met de natuur omgegaan. Dat betekent tegelijkertijd dat er minder geld nodig is voor noodhulp na natuurrampen omdat mensen beter voorbereid zijn, tijdig worden gewaarschuwd en dus minder kans lopen alles kwijt te raken of, erger nog, een ramp niet te overleven.