Jorg als entrepreneur in Zambia, wie had dat gedacht? Ik zelf zeker niet! Maar als de waan van de dag, de mensen die je tegenkomt en de plaatsen die je bezoekt je definitieve route bepalen kan het je zomaar overkomen. Sinds 6 maanden kan ik me nu een Afrikaanse entrepreneur noemen en in die 6 maanden is ongelooflijk veel gebeurd, op zakelijk en privé gebied, waar ik graag een blog aan wil weiden.
Het begon op een gewone dinsdag avond aan de bar in Lusaka. Hier ontmoette ik een Indiër genaamd Malik. We raakten aan de praat en hij vertelde me van zijn kennis van de kopermijn industrie en specifiek het verwerken van deze koper. Aangezien Zambia vol zit met deze grondstof en dit metaal wereldwijd enorm gewild is, is de koperindustrie BIG business hier. Hij wekte mijn interesse en voordat ik het wist werd ik voorgesteld aan zijn businesspartner en tevens financier van het project, Bjorn en Karl (beiden europeanen) die ook voor het bedrijf werkt. Het project is het bouwen van een koperverwerkings fabriek waar kopererts wordt omgezet in lucratief koper poeder wat voor veel geld verkocht kan worden. Het gesprek liep uit op een aanbod om voor hen te komen werken en ik dacht leuk! Een nieuwe uitdaging!
Zo gezegd zo gedaan. Ik ging aan de slag. Onderdak en onkosten kreeg ik vergoed en ik, Bjorn en Karl woonden in een mooi groot huis (met zwembad!) en probeerden ons doel te bereiken in samenwerking met Malik totdat……we er na 3 maanden achterkwamen dat Malik de boel aan het besodemieteren was en een hoop geld achterover drukte. Voordat we alle documentatie op orde hadden, een advocaat in de arm hadden genomen en hem ermee wilde confronteren bleek hij gevlucht te zijn. Later bleek dat hij meerdere mensen ‘genaaid’ heeft en dat hij schulden heeft bij de bank, de eigenaar van zijn huis en diverse business partners. Voor vrijwel iedereen een verassing want Malik was een erg aardige en slimme kerel en iedereen mocht hem. Ik ben zelfs meerdere keren in zijn huis geweest, heb mee gegeten en op zondag samen met zijn vrouw en kinderen naar de Kafue rivier geweest voor een relaxed dagje uit.
Echter, tegenslagen in zakendoen is een dagelijks fenomeen en zeker in Zambia waar sprake is van een compleet andere cultuur en corruptie in diverse lagen voorkomt. Met andere woorden, we laten ons niet zomaar uit het veld slaan en passen onze strategie aan. De 3 europeanen slaan de handen ineen en de volgende uitdaging was de handel in kopererts. Kopererts goedkoop inkopen en verhandelen voor een marktconforme prijs en zo geld in het laatje brengen. Ik was degene die deze business op mocht zetten in de Copperbelt provincie in Zambia waar alles om koper draait. In een maand tijd heb ik circa 150 Zambianen ontmoet die of kopererts hebben, of een vriend hebben met een mijn, of de kopererts testen, of een transport bedrijf hebben en ga zo maar door. Veel mooie verhalen maar lastig om te bepalen of ze ook echt te vertrouwen zijn. Van al deze personen heb ik er uiteindelijk 2 in vertrouwen genomen en je raad het al, deze 2 hebben me uiteindelijk toch nog belazerd. Erg frusterend dat er niemand te vertrouwen is hier als het om geld gaat…
Naast de handelsbusiness werd er ook gekeken naar het investeren in een kopermijn. Voor dit project heb ik 3 weken in de plaats Zambezi in de bush-bush gezeten. Samen met een Zuid-Afrikaanse investeerder zou dit de oplossing zijn: een mijn met ongelooflijke hoeveelheden en percentages koper en goud. Bijna te mooi om waar te zijn en $15.000 later bleek het inderdaad te mooi om waar te zijn…
Volgend project: een nieuwe koperverwerkingsfabriek maar nu volledig vanaf het begin opgebouwd met behulp van echte experts uit Zambia en diversen investeerders (omdat Bjorn het geld inmidells zelf niet meer had). De insteek: werken met ‘eigen’ mensen zodat we niet worden genaaid. Een tijd lang leek dit goed te gaan en droeg iedereen zijn steentje bij. In de gesprekken met investeerders bleek uiteindelijk dat we een aantal kritieke zaken niet op orde hadden en tot slot kwamen we erachter dat het project ipv $1.5 mil nu $4 mil gaat kosten. Oeps…rekenfoutje van 2.5 miljoen dollar. Hierna was het project gedoemd om te mislukken en werd de stekker eruit getrokken…
Uiteindelijk kwam Bjorn tot de conslusie dat de koperbusiness niet geschikt is om in te investeren op dit moment en vanaf nu is het de ‘real-estate’ wat de prioriteit heeft. Een sector waar Bjorn in zijn professionele carrière het meeste geld heeft verdiend en de meeste kennis van heeft. Helaas is er in deze business geen plaats voor Karl en Jorg dus kwam de professionele samenwerking tot een eind.
Wat nu, zou je denken? Karl en ik richten ons nog steeds op de koperbusiness maar nu als intermediair (kopers en verkopers aan elkaar koppelen) en kijken naar nieuwe mogelijkheden die hieruit voortvloeien. De onvermijdelijke nieuwe avonturen die mij in dat hoofdstuk te wachten staan zal ik met jullie delen in een volgend blog.
Naast deze business avonturen houden mijn (inmiddels ex) collega’s er ook nog een flamboyant privéleven op na. Bjorn heeft 5 kinderen bij 3 verschillende vrouwen en is 4 keer getrouwd. Eenmaal beland in Zambia werd hij verliefd op een Zambiaanse jongedame waar hij nu nog steeds mee samen is. Vrijwel iedereen weet dat zij een prostitué was die alleen voor het geld met rijke blanke mannen omging. Ook houdt ze zich bezig met hekserij, zie vorige blog (http://www.oneworld.nl/bloggen/lezersblogs/hekserij) en heeft ze een hekel aan Karl en mij omdat wij weten dat ze de zaak besodemietert. Inmiddels is Bjorn gescheiden van zijn 4de vrouw en heeft hij genoeg financiële problemen in europa.
Karl woont 7 jaar in Zambia en is in het verleden een succesvol zakenman geweest maar heeft ook al zijn geld weer verloren en heeft zelfs in de gevangenis gezeten en op de straat geleefd. Ook is hij geobsedeerd door vrouwen (meiden) en heeft hij half vrouwelijk Lusaka op zijn Facebook. Hij heeft in de afgelopen 6 maanden meer dan een handvol vrouwen gehad, heeft op het punt gestaan om te trouwen, heeft een jongedame af moeten kopen omdat ze zei dat ze zwanger was van hem en dat is nog maar een gedeelte van het verhaal. Pas geleden heeft hij zelfs 3 dagen in de gevangenis doorgebracht omdat iemand hem heeft aangegeven bij immigratie en deze immigratie officiers heeft betaald om hem vast te houden. Doordat ik en andere mensen actie hebben ondernomen bleek het dat hij onterecht vast zat en naar huis kon.
En ik? Ik heb geconstateerd dat ik vrij normaal ben in vergelijking met mijn 2 collega’s/ vrienden maar heb ook kort bij alle vuren gestaan en daarom mijn portie ook gehad. Daarnaast ben ik inmiddels ook voor de schoonheid van een Zambiaanse jongedame gevallen waar ik nog geen rariteiten aan heb kunnen ontdekken gelukkig 🙂
De namen in dit blog zijn wegens privacy redenen aangepast.
