Vandaag is de stille loop tegen aanname van de amnestiewet in Suriname. De binnenstad van Paramaribo is druk. Ik loop mee.
Sinds de dag dat 28 parlementsleden voor gratieverlening van Bouterse hebben gestemd, heb ik mij steeds meer in hun argumenten verdiept. Dit doe ik voornamelijk door in gesprek te gaan met de man en vrouw op straat.
God en de duivel
Een gesprek dat ik op Goede Vrijdagmiddag had met een tienermeisje in de Paramaribo Zoo, concentreerde zich op het geloof.
Wel mevrouw. Ik ben een Christen weet u. En als echte Christen leer je om te vergeven. Je bent pas een goed mens in Gods ogen wanneer je iemand die een fout heeft begaan weet te vergeven. Vergeven moet om verder te kunnen. We moeten ophouden met kijken wat in het verleden gebeurd is, anders kom je nooit vooruit. Dat geldt ook voor onze president, Desi Bouterse. Zijn zonden moesten hem vergeven worden. Daarom amnestie. Dat is niet alleen goed voor hem. Dat is ook goed voor de ontwikkeling van Suriname Hij zit bij ons in de gemeente weet u? Gods Bazuin.
Ik vroeg het meisje of Bouterse wel eens de kerkdiensten bezoekt. Soms…., nauwelijks antwoordde ze schoorvoetend. Hij heeft het druk. .. Ik vroeg haar hoe het zit met zijn belofte dat hij vergiffenis zou vragen aan het Surinaams volk voor de Decembermoorden. Deze schuldbelijdenis is nooit gedaan. Wel in de kerk soms? Nee, ook niet in de kerk. En ook niet voor het Surinaams publiek. Dat klopt. Want zijn advocaat heeft hem geadviseerd het niet te doen, want het zou lijken op schuldbekentenis. Ik vroeg haar of gratie krijgen voordat een uitsprak ligt, geen schuldbekentenis inhoudt. En ook wie precies Bouterse vergeven had. Dat waren toch die 28 parlementariërs, niet het volk van Suriname? Het meisje legde me uit dat in Gods Bazuin gebeden is voor overwinning. Gebeden is voor amnestie. Gebeden is voor Bouterse’s lijfsbehoud. En dat God toch nooit goedkeuring van de amnestiewet zou toestaan als Bouterse er geen recht op zou hebben, als hij niet onschuldig zou zijn?
Ik zei dat er ook een duivel bestaat. Ze schrok van deze woorden. Voor haar is Bouterse een man Gods. Ik zei haar dat met deze wet het laatste woord nog niet is gezegd. Dat de waarheid uiteindelijk vanzelf aan het licht komt. Dat God soms dingen laat gebeuren die onrechtvaardig zijn om mensen een les te leren. Het meisje was stil. Ik ook. Voelde me plotsklaps als een prediker.
Even later die Goede Vrijdagmiddag sprak ik op weg naar huis een taxichauffeur. Hij was voorstander omdat volgens hem het 8 december proces een politieke proces was. En dat het niet kan dat de president van Suriname door politieke intriges achter slot en grendel komt te zitten. Want, dit is niet goed voor de ontwikkeling van Suriname. En: Al die jaren heeft Front dit issue laten liggen. Zij hadden het toch allang kunnen oplossen?
Ik antwoordde dat zelfs als sprake mocht zijn van een politiek wraakproces, Bouterse en andere verdachten, andere middelen, – democratisch-juridische middelen – tot hun beschikking hadden om dit aan te vechten. Door bijvoorbeeld te komen met bewijzen dat de rechters partijdig zijn, waardoor andere rechters aangesteld worden. Bouterse’s advocaat heeft de voorzitter van de Krijgdsraad jaren terug al gewraakt. Zonder succes. Hij zou opnieuw een poging kunnen wagen, ditmaal met hulp van Bouterse zelf. Deze zou zijn advocaat kunnen helpen door bijvoorbeeld in de rechtbank te verschijnen en te getuigen.
Bovendien zou een getuigenis in de rechtbank de kans verkleinen dat een ‘onschuldige’ Bouterse zou worden veroordeeld. De taxichauffeur noemde de democratische wijze waarop aanname van de amnestiewet had geschiedt. Het parlement heeft beslist, en het volk heeft hen gekozen, zei hij wijselijk. Ik beaamde dit. Formeel is er niets aan de hand.. Maar moreel wel. Ik legde hem uit dat de wijze waarop en de haast waarmee de wet door het parlement is gegaan, ongekend is voor Surinaamse begrippen. Zo moet druk zijn uitgeoefend op parlementariërs als Somohardjo en Brunswijk.
Schuld
Wat schuilt achter die haast? Het antwoord gaf ik zelf. Daar schuilt achter een schuldbekentenis. Daar schuilt achter machtsmisbruik. De 28 parlementariërs hebben misbruik gemaakt van hun machtspositie. En Bouterse ook door in zijn hoedanigheid als president-verdachte op Goede Vrijdag de wet af te kondigen. De amnestiewet is doorgedrukt, zonder het volk te raadplegen. Naar het schijnt enkel met de bedoeling een schuldige – de president van Suriname – uit het gevang te houden. Ik legde de taxichauffeur uit dat gewone burgers zoals hij en ik, niet die gelegenheid hebben en dat dit dus niet eerlijk is. Bovendien. Als we allemaal zo zouden handelen om straf te ontlopen, wat blijft er dan over van de rechterlijke macht en van wet en recht? De taxichauffeur zei niets. Toen de auto op mijn inrit stopte, gaf hij mij zonder verder commentaar korting op de gereden rit.
Gods wil en vergeving worden voortdurend door voorstanders van deze amnestiewet aangehaald. Daarom sloeg ik de afgelopen weken de Bijbel blind open. Op zoek naar een antwoord hoe gratie verlenen aan Bouterse Gods wil kon zijn. Een aantal keer viel de Bijbel open bij het boek Spreuken, hoofdstuk 24, vers 24 -25
Wie tot de schuldige zegt: Gij zijt onschuldig –
hem zullen volken vervloeken, natiën zullen hem verwensen,
maar hun die recht oordelen, gaat het goed,
over hen komt de zegen van de voorspoed.
Vaak vind ik dat veel van wat in de Bijbel staat, niet van toepassing is in deze tijd. Maar deze dagen sta ik versteld van de voorzienigheid van Gods woord. Want, zoals Spreuken 24, vers 24-25, zijn er meer….
