Ook voor de financiële sector (banken, pensioenfondsen, verzekeraars) maken bestaande wetten en regels het vooralsnog onmogelijk om te investeren in energiebesparende maatregelen of schone energie. Dat is althans een veelgehoorde verklaring voor het feit dat er wereldwijd onvoldoende wordt geïnvesteerd om de doelen van het Parijs-akkoord en de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG’s) te halen. 1 Maar klopt die verklaring wel?
“Het is vooralsnog onmogelijk om te investeren in schone energie – is de gedachte.
Het platform wordt voorgezeten door De Nederlandsche Bank en bestaat uit vertegenwoordigers van Nederlandse banken, pensioenfondsen, verzekeraars, vermogensbeheerders, de Rijksoverheid en toezichthouders. Daarnaast zitten leden van het Sustainable Finance Lab aan tafel: academici die een brug willen bouwen tussen wetenschappelijke theorie en de praktijk.
Duurzame financiering is…
Van duurzame investeringen die wel financieel aantrekkelijk zijn, zijn er bovendien te weinig. Dat komt door twee belangrijk factoren:
“De financiële sector vergroent pas als de overheid vergroent.
Een mooi voorbeeld van de relatie tussen overheid en financiële sector is het aangekondigde verbod op kantoren met een energielabel lager dan C na 2023. Hierdoor vergroent de economie. De financiële sector zorgt voor een versnelling door hun investeringen hierop aan te passen. Panden die niet energiezuinig zijn, vormen immers ineens een financieel risico.
“CO2-uitstoot wordt nauwelijks meegewogen in investeringsbeslissingen
Tussen de oren
De werkgroep keek daarnaast naar mogelijke belemmeringen vanuit de hoek van toezicht en financiële regelgeving. 2 Ze stelden vast dat er geen onderscheid wordt gemaakt tussen duurzame en niet-duurzame investeringen. Er bestaat geen regelgeving die duurzame bedrijven of projecten benadeelt.
“Er bestaat geen regelgeving die duurzame bedrijven of projecten benadeelt
Dit is een belangrijk inzicht. De gedachte dat er voor duurzame investeringen extra drempels zijn in regelgeving en toezicht bestaat alleen tussen de oren van (potentiële) investeerders. Natuurlijk is er nog werk te doen: de overheid moet nog duidelijker de richting aangeven en het ontwikkelen van een markt kost tijd. Ook moeten bedrijven zelf aan de slag met het vastleggen van informatie die helpt bij het nemen van groene (investerings)beslissingen.
Maar we moeten stoppen met elkaar na te praten dat er formele belemmeringen bestaan. Dat is een mythe die hierbij hopelijk is ontkracht – voor eens en voor altijd.
- Parijs-akkoord: de opwarming van de aarde beperken tot 1,5 – 2 graden ten opzichte van het pre-industriële tijdperk. SDG’s: 17 concrete doelen om de wereld grote stappen voorwaarts te laten maken, zoals ‘eerlijk werk’ en ‘betaalbare schone energie’. ↩︎
- Toezichthouders zoals De Nederlandsche Bank en de Autoriteit Financiële Markten kijken naar de hoeveelheid risico die financiële instellingen nemen en meten dit af aan zaken als de hoeveelheid geld in de kas en de verhouding tussen uitstaande investeringen en eigen vermogen. Ze vinden het bovendien belangrijk dat niet al het vermogen wordt geïnvesteerd in één sector. ↩︎
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
