Pakistan en India zijn levensgevaarlijk voor kinderen

Ik zie ze elke dag lopen op straat. Kleine grietjes, giechelend, hand in hand. Hun ouders sturen ze voor dag en dauw op pad om te bedelen. “Baaji, baaji, roti (oude zus geef me een broodje!)” Naar school gaan ze niet. Onbeschermd hangen ze de hele dag rond. Als ik ze zie moet ik altijd aan mijn eigen dochter denken. Een steek gaat door mijn hart. Geen moeder laat haar kind zo gemakkelijk alleen gaan.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Maar deze moeders hebben geen andere keus. Volgens het laatste bevolkingsonderzoek, alweer 20 jaar geleden, krijgt een Pakistaans gezin gemiddeld vijf kinderen. Uitschieters naar elf komen geregeld voor. De mullah in de moskee leert de onopgeleide ouders dat elk kind een gift is van Allah. Van geboorteplanning hebben ze nooit gehoord; een condoom is te duur, als dat al in het dorp verkrijgbaar is.

Maar het is niet Allah of de mullah die al die monden voeden moet. Wat verdient een vader of een moeder? Samen nog geen honderd dollar per maand. Op het platteland neem je je kind mee naar de akker. In de stad stuur je ze de straat op. Soms zie je een puk van drie op de schoot van zijn zusje zitten. “Baaji, roti”, is bijna het eerste wat ze kunnen zeggen.

Maar de ouders beseffen niet aan welke gevaren hun kinderen op straat bloot staan. Ze zijn een veel te gemakkelijke prooi voor straatverkopers, buren en familieleden die ze met een snoepje lokken. De politie is totaal niet in de veiligheid van deze vieze zwervertjes geïnteresseerd.

150 geregistreerde kindermoorden

In Pakistan werden de afgelopen zes maanden meer dan 150 kinderen verkracht en vermoord. Dat zijn slechts de geregistreerde gevallen. Het parlement sloeg gisteren voor het eerst alarm, nadat in de stad Kasur tien kinderen verdwenen; jongens en meisjes. Eerst werden ze verkracht, daarna vermoord. Nog niemand is gearresteerd. “Welke zieke geesten zijn tot zulke brute daden in staat!”, riep senator Sitara Ayaz uit.

Volgens de politicus is zijn aanhouding een belediging voor de “witte-boordenklasse

Het parlement reageert echter wel wat laat. De media rapporteerden in de afgelopen weken verschillende misdaden, zoals de zaak-Husain Khanwala. Twee jaar lang werden in Kasur honderden kinderen seksueel misbruikt. De verkrachtingen staan op videobanden bedoeld voor de porno-industrie. Wie het lef had om de ouders te vertellen wat de ‘uncles’ met ze deden, werd met de dood bedreigd.

De politie is pas nu, onder druk van het parlement, met een onderzoek gestart. Daarbij zijn een priester, familieleden van de kinderen en een lokale politicus voor ondervraging naar het politiebureau meegenomen. Volgens de politicus is zijn aanhouding een belediging voor de ‘witte-boordenklasse’.

Of neem kinderen die na een verkrachting zwanger raken. Zoals in India deze week bleek: een tienjarig meisje schonk het leven aan een baby. Zowel zijzelf als haar ouders waren zich er tot de zevende maand niet van bewust dat ze zwanger was. Ze gingen met haar naar de dokter toen ze bleef klagen over buikpijn. Een oom die bij hun in huis woonde, had het meisje verschillende keren verkracht; de ouders hadden niet door wat zich onder hun dak afspeelde. Bij de rechter dienden ze een verzoek in voor abortus. Het verzoek werd afgewezen, omdat de zwangerschap te ver was gevorderd. Het kind weet van niets. De ouders vertelden haar dat ze een steen in haar buik had. De baby is na de geboorte meteen voor adoptie afgestaan.

Schokkende cijfers van Unicef

Volgens een rapport van VN- kinderrechtenorganisatie UNICEF wordt elke 155 minuten, dus bijna om de twee uur, ergens in India een meisje onder de zestien verkracht. 240 miljoen meisjes worden gedwongen te trouwen voor hun achttiende. 53% van alle Indiase kinderen wordt seksueel misbruikt. In de helft van de gevallen zijn de daders familieleden of bekende straatventers.

Leg kinderen op tijd uit wat een penis en een vagina is

Is er een oplossing? Die is er wel zeker. Begin met goede seksuele voorlichting. Niet zoals mijn dochter die krijgt, waarbij de onderwijzer op afbeeldingen van een man en vrouw met hun kleren aan pijltjes in de richting van hun geslachtsdelen tekende. De derde foto was een baby.

Leg kinderen op tijd uit wat een penis en een vagina is. Vertel ze dat niemand, niet in je familie en niet op straat, het recht heeft om daaraan te komen. Waarom ontbreekt informatie over familieplanning in landen als India en Pakistan, waar het bevolkingsaantal te rap stijgt? Leg ouders uit: hoe meer kinderen, hoe dunner de spoeling.

En haal die kleine meisjes van straat of zorg dat er begeleiding of bewaking is. Een paar maanden geleden bezocht ik een straatproject in Rawalpindi, geleid door de lokale NGO SPARC. Vrijwilligers struinen de straten af op zoek naar kinderen. Ze bezoeken vervolgens de ouders. Bereiken een compromis met ze. In de ochtend mogen ze naar hun school, ze krijgen er een gratis lunch. In de middag bedelen of werken ze onder toezicht van een vader, moeder of oudere broer.

Kinderarbeid uitbannen is een utopie

Het compleet uitbannen van kinderarbeid is in ontwikkelingslanden als Pakistan en India een utopie, zolang die ouders zelf niet naar school zijn geweest en onvoldoende inkomen verdienen. Nederland mag dan in het parlement een wet tegen kinderarbeid aannemen, maar zolang de financiële zorgen van de ouders niet worden verlicht, heb je daar niets aan.

Er zijn succesverhalen van getalenteerde kinderen die uiteindelijk zelfs naar de universiteit gaan. Of die een goed betaalde baan vinden, en daarmee het schoolgeld van hun broertjes en zusjes betalen of een financiële bijdrage leveren aan het gezin. Maar dan moet je wel eerst hun talent ontdekken.

Vorige maand was ik in Indonesië bij de Empowering Foundation van Heni Sri Sundani. Ze bestrijdt armoede via het onderwijs. Voordat ze met de boeren en boerinnen aan de slag gaat, zorgt ze eerst dat er in de alleramste dorpen een school komt. Via crowdfunding zamelt ze geld in voor schoolboeken en landbouwzaad voor de ouders. Als een zigeuner trekt ze van dorp naar dorp. Een dappere dodo die al heel wat kinderen heeft gered. Wellicht dat we vanuit Nederland, waar we het allemaal zo goed weten, meer organisaties als die van Heni in Indonesië en SPARC in Pakistan kunnen steunen? Ik heb er meer op mijn lijst. Mijn westers opgevoede kind wil graag doneren. Ze beseft hoe gelukkig ze is.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons