Achtergrond

De aanhangers van Trump en Clinton lijken meer op elkaar dan ze denken

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Het Trump- en Clinton-kamp zitten allebei in hun eigen bubble, maar lijken meer op elkaar dan ze willen toegeven. Ze zijn alletwee vervuld van hun eigen geloof en idealisme, ziet correspondent Eva Schram in San Francisco the day after

Het was geen nachtmerrie, Trump wordt president. Ik probeer m’n gedachten te ordenen, maar voel me verslagen.

Ik word wakker met een knoop in m’n maag. Het was geen nachtmerrie, Donald Trump wordt echt de president van de VS. Wat zijn de stadia van rouw ook alweer? Ik ga ze allemaal door, op repeat, al twaalf uur lang. Ik denk terug aan de vorige avond: hoe ik al bij de eerste uitslagen, toen het hier in San Francisco pas zes uur ‘s avonds was en de stembureaus nog open waren, een beetje zenuwachtig werd.

Vrijwilligers Barb en Val met hun idool Hillary

Hoe ik vervolgens naar het feestje van de Republikeinse partij ging om daar de sfeer te proeven, maar me ontzettend oncomfortabel voelde bij het zien van al die rode ‘Make America Great Again’-petjes, het gejuich om Fox News en het aanhouden van een neutraal gezicht bij het doen van interviews. Ik vluchtte niet veel later naar het feestje van de Democratische partij, waar ik aanschoof bij Donna en Barb, twee vriendinnen van in de zeventig die de afgelopen weken vrijwilliger waren voor de Clinton-campagne in San Francisco. Ik herinner me hoe hun gezichten langzaam betrokken en hoe ze donkere grappen begonnen te maken (“Gaat er een bus direct naar de Golden Gate-brug? Dan spring ik er vanaf”). Ik worstel met het besef dat het echt waar is. President-elect Trump. Er loopt een rilling over m’n rug.

 

Oneerlijk kiesstelsel

Toen ik begin dit jaar in Amerika aankwam, genoot ik van hoe heerlijk divers het hier is. In de bus worden boodschappen in Engels, Mandarijn en Spaans omgeroepen. Eten en gewoonten uit alle culturen worden gevierd. Ik heb hier in nog geen jaar tijd meer vrienden met een andere huidskleur gemaakt dan in de vele jaren ervoor in Amsterdam. Ergens wist ik natuurlijk wel dat ik in San Francisco in een liberale bubbel woonde, maar ik weigerde de mogelijkheid te accepteren dat er een meerderheid van Amerikanen voor een xenofobe, racistische, vrouwenhatende  man zou kiezen.

Hillary Clinton heeft een meerderheid van de stemmen, maar Donald Trump een meerderheid van kiesmannen

En technisch is gezien is dat ook zo. Hillary Clinton heeft nationaal gezien een meerderheid van de stemmen gehaald, maar Donald Trump een meerderheid van kiesmannen. Het doet me denken hoe oneerlijk het systeem is. Toch hoor ik daar weinig mensen over praten. Eerder deze week schreef ik een stuk over het fenomeen ‘stemmen ruilen’, en de mensen die ik daarvoor sprak waren het erover eens dat er iets veranderd moest worden. Maar gisteravond bij de uitslagenavond waren mensen te verslagen of te verbouwereerd om erbij stil te staan. Het is bovendien niet waarschijnlijk dat het systeem binnen afzienbare tijd wordt aangepast. Daarvoor houden de Amerikanen teveel van hun founding fathers en hoe die de republiek hebben ingericht.

Abortus

Waar Clinton-aanhangers gisteravond voor vreesden, was niet dat Trump Obamacare ongedaan zou maken, zich terug zou gaan trekken uit het Parijs-akkoord, dat hij het NAVO-bondgenootschap zou ontmantelen, IS zou gaan plat bombarderen, of zelfs een muur te bouwen langs de Mexicaanse grens. Waar de mensen die ik sprak bang voor zijn, is dat hij nu een rechter in het Hooggerechtshof mag aanstellen. Obama nomineerde op 16 maart  van dit jaar Merrick Garland, maar er was goedkeuring van de Senaat nodig en die was in handen van de Republikeinen. Zij weigerden die goedkeuring te geven. Dat is schandalig, maar ik vermoed dat iedereen dacht dat het wel los zou lopen als Clinton eenmaal president zou zijn.

Onder president Trump zou abortus weer illegaal kunnen worden

Helaas. Na dinsdagavond zijn alle takken van de overheid (Het Huis, de Senaat en het presidentschap) in Republikeinse handen. Trump zal een zeer conservatieve rechter benoemen, de Senaat zal die goedkeuren, wat de balans naar vier progressieve en vijf conservatieve rechters zal brengen. En dan, zo werd mij verzekerd, moeten we vrezen voor het terugdraaien van Roe v. Wade. Dat is de uitspraak uit 1973 die abortus legaliseerde. Je leest het goed: onder president Trump zou het weer illegaal kunnen worden voor vrouwen om een abortus te krijgen.

De media

Op het verkiezingsfeestje van de Republikeinen sprak ik met ‘Donald’ – hij wilde zijn echte naam niet geven. Toen ik hem vroeg waarom hij op Trump had gestemd, zei hij: “Daar kun je dat hele notitieboekje mee vol schrijven. Maar laat ik het hierbij houden: Hij is geen crimineel. Hij is geen racist of vrouwenhater. Hij biedt werkt aan iedereen! Hij is een totale outsider. En ik ben in zijn gebouwen geweest: hij weet hoe hij dingen moet bouwen.” Het kostte me alles wat ik in me had om niet met mijn ogen te rollen of er tegenin te gaan.

‘Donald’ zei ook dat als Trump zou winnen (dat was op dat moment nog niet duidelijk), het een teken zou zijn “dat we ons niet meer laten foppen door de media. Als er een ding is dat deze verkiezingen hebben duidelijk gemaakt, is dat er ruimte is voor goede, eerlijke media zoals Breitbart of Drudge Report. Zij bereiken elke dag miljoenen lezers, dat doet CNN echt niet.”

Sinds wanneer verwachten we dat het nieuws aansluit op hoe wij de wereld zien, en niet op wat er in de wereld gebeurt?

Ik was met stomheid geslagen. Los van de schreeuwende onjuistheid van zijn bewering (CNN staat op nummer 15 van meest bezochte websites in de VS, Drudge Report op 107 en Breitbart op 128), hoe kun je dat soort media goed en eerlijk noemen? Het zette me aan het denken over de staat van de (Amerikaanse) media. Ik hoor vaak de kritiek dat met name de grote nieuwsomroepen meer op kijkcijfers dan op goede nieuwsverslaggeving zijn gericht. Dat journalisten meer geven om clicks dan om het informeren van het publiek. Dat kan wel zijn, maar dat verklaart nog niet waarom mensen als ‘Donald’ massaal overlopen naar alternatieve media als Breitbart. Sinds wanneer zijn we gaan verwachten dat we het nieuws moet aansluiten op hoe wij de wereld zien, en niet op wat er in de wereld gebeurt?

En nu, the day after, wijst het Clinton-kamp de beschuldigende vinger naar ‘de media’. Als de media niet continu Trump-nieuws gebracht had omdat het entertainment was, als de media hem niet honderden miljoenen aan gratis airtime haddengegeven, als de media zus, als de media zo…

Fanatisme

Ik besef langzaam dat beide kampen meer op elkaar lijken dan ze willen toegeven. Ze zijn alletwee vervuld met hun eigen geloven en idealisme. Er heerst een fanatisme aan beide kanten die uit dezelfde onvrede geboren moet zijn. Ik zag het toen ik afgelopen zaterdag zat te sms’en voor Clinton en ik zag het toen ik dinsdagavond tussen de Republikeinen naar Fox News zat te kijken. Verbetenheid. De rotsvaste overtuiging dat jij gelijk hebt en de ander gek is. De onmogelijkheid om de situatie vanuit een ander perspectief te bekijken.

Met tranen in mijn ogen kijk ik naar de speech van Clinton

Maanden geleden las ik ergens dat als Clinton niet genoeg stemmers op de been zou brengen, Trump zou winnen. Het bleek een juiste voorspelling. Wat de Democraten de das heeft omgedaan, is niet dat meer mensen dan verwacht voor Trump kozen. Wat de democraten de das om heeft gedaan, is dat er niet meer mensen kwamen opdagen om op Clinton te stemmen.

De knoop in m’n maag komt maar moeilijk los. Minder dan 24 uur geleden stond ik tussen honderden vrouwen in broekpak die op de foto gingen om te vieren dat ze op een vrouw hadden gestemd, in de verwachting dat er een vrouwelijke president zou komen. Het mocht niet zo zijn. Met tranen in mijn ogen kijk ik naar de speech van Clinton. Ik bewonder hoe waardig ze deze nederlaag op zich neemt en neem haar woorden ten harte: “Never stop believing that fighting for what’s right is worth it.” Amen.

[[{“fid”:”52056″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”Hillary Clinton’s Full Concession Speech | NBC News”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:”Hillary Clinton’s Full Concession Speech | NBC News”},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”Hillary Clinton’s Full Concession Speech | NBC News”,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]] 

 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons