Achtergrond

Helemaal klaar met de slachtofferrol van allochtonen

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Gisteren tijdens het OneWorld Mediacafé ging het over 'white privilege': moeten we actief aan de slag voor meer diversiteit zoals de Correspondent doet, of creëren we dan een 'diversiteitsallochtoon' of 'exotisch huisdier' op een verder witte redactie? OneWorld kreeg een paar interessante afterthoughts van publicist Izz Ad-Din Ruhulessin die aan het debat deelnam.

Uitzending gemist

 

Je kunt hier het debat over 'white privilege' terugkijken:

 

 

[[{“fid”:”45542″,”view_mode”:”file_styles_artikel_halve_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_halve_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”Mediacafé: White privilege”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:”Mediacafé: White privilege”},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”Mediacafé: White privilege”,”class”:”file-file-styles-artikel-halve-breedte media-element”}}]]

Wanneer wij moslims deelnemen aan het publieke debat wil ik mensen met ruggengraat en waardigheid zien. Vragen om ons gelijkwaardig te behandelen is beneden mijn klasse. Ik voel me daar gewoon te goed voor. Want ik bén gelijkwaardig. Ik hoef niks te vragen. Ik eis iets op. Voor een gelijkwaardige behandeling moet je in de eerste plaats jezelf gelijkwaardig opstellen. Ik wil mensen zien die handelen en géén mensen die het object van een handeling zijn.

Wanneer wij moslims deelnemen aan het publieke debat wil ik mensen met ruggengraat en waardigheid zien

Wat is het signaal dat uitgaat van een kruiperig discours waarin een moslim of een allochtoon een of ander zielig onderkruipsel is dat zelf niet in staat is om een positie te bemachtigen in de Nederlandse samenleving. Dit roepen wij al meer dan tien jaar. Wat heeft het opgeleverd, behalve een horde columnisten die zichzelf de status van strijder-tegen-racisme-en-bevrijder-van-moslims toeeigenen? Een hele generatie allochtonen die dankzij dit discours het vertrouwen heeft verloren dat ze zélf iets van hun leven kunnen maken.

Waarom lijkt het erop dat termen als "eigen verantwoordelijkheid", "eigen kracht", "eigen initiatief", "kansen grijpen" vieze woorden zijn? Why the fuck hoor ik mensen zuchten als ik zeg dat wij onze kansen in dit land moeten grijpen in plaats van te verwachten dat of te wachten tot Nederlanders die ons op een zilveren dienblad aanreiken?

Diverse berichtgeving is een verantwoordelijkheid van de journalistiek, maar dat bereiken is niet noodzakelijk het resultaat van scheppen van banen speciaal voor allochtonen. Dat brengt zelfs ernstige schade toe aan de vooruitgang van diens achterban cq. gemeenschap. Want de kans is vrij klein dat die diversiteitsallochtoon de wanpraktijken binnen zijn gemeenschap op de agenda zal zetten. Alsof die oriëntaalse huisdieren van Joop.nl ooit iets gaan schrijven over de malafide frauduleuze handelswijzen van islamitische stichtingen; of dat de maatschappelijke en religieuze elite van de moslimgemeenschap structureel extremisten gedoogt.

Als je verhaaltjes wil lezen over couscous of Miss Maghreb dan moet je maar de Marokkaanse Margriet lezen ofzo

Wanneer allochtonen over diversiteit in de media spreken lijkt het erop dat ze vooral bedoelen dat deze dienst moeten doen als een soort reclamebureau voor de multiculturele samenleving. Nee! In de media moét een harde en pijnlijke confrontatie plaatsvinden om 1) wanpraktijken aan het licht te brengen en 2) een corrigerende werking te hebben op onwenselijke ideeën. Als je verhaaltjes wil lezen over couscous of Miss Maghreb dan moet je maar de Marokkaanse Margriet lezen ofzo.

Misschien moet ik toch maar een carrière binnen de journalistiek overwegen. Dan kom ik orde op zaken stellen in deze bende.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons