“Nadat we klaar met je zijn, ben je een echte vrouw en zal jij je nooit meer gedragen zoals je hebt gedaan.” Dat was het laatste wat Myuleni Fana hoorde van haar verkrachters.
Voetbaltraining
Op een avond, toen ze terug naar huis liep van haar voetbaltraining, werd Fana belaagd door vier mannen. Ze werd terug gesleurd naar het voetbalstadion, waar zij door de mannen – die ze kende – werd verkracht, in elkaar geslagen en voor dood werd achtergelaten.
In tegenstelling tot Fana, die haar verkrachting heeft overleefd, zijn de laatste vijftien jaar minstens 31 vrouwen gestorven aan ‘corrigerende’ verkrachting.
Gewelddadiger
De Engelse fotografe Clare Carter begon in 2011 de slachtoffers van ‘corrigerende’ verkrachting vast te leggen. In totaal heeft ze 45 overlevenden gefotografeerd en hun verhaal opgetekend. Naast de slachtoffers sprak ze ook met vrijwilligers, priesters, homorechtenactivisten, familieleden – én verkrachters.
“In de twee jaar dat ik hier was, werden de verhalen erger en erger”, vertelt Carter aan de Amerikaanse website Huffington Post: “Corrigerende verkrachting wordt gewelddadiger.” Deze vorm van verkrachting kwam aan het licht toen vrijwilligers een toename van meldingen van dit soort verkrachtingen opmerkten.
Oudere man
In het interview met Carter wordt ook het verhaal van Pearl Mali besproken. Carter kwam met Mali in contact door de directeur van Free Gender, Funeka Soldaat: een organisatie die slachtoffers van ‘corrigerende’ verkrachtingen helpt.
De moeder van Mali dacht dat haar dochter lesbisch was. Op een dag kwam haar moeder terug van de kerkdienst met een oudere man. Mali weet niet wat voor gesprek haar moeder met de man voerde maar ze wist wel dat er geld in het spel was.
Mali’s moeder zei dat ze naar haar kamer moest gaan en dat ze de volgende dag alleen lunch zou krijgen als ze zou doen wat haar gevraagd werd.
Vanaf die dag werd Mali vier jaar lang regelmatig door de man – die bij de familie introk – verkracht.
Pang Pang
Carter sprak ook met drie mannen op een taxistandplaats. De drie kwamen ervoor uit dat ze ‘corrigerend’ verkrachten. De fotografe kreeg te horen dat “mannen hun mannelijkheid moeten tonen en vrouwen pas echte vrouwen zijn als ze gewillig zijn en altijd klaar staan voor seks.”
Een andere man richtte twee vingers op zijn slaap en concludeert: “Dat homo- en lesbiennegedoe moet stoppen. Ik zeg pang pang!”
‘Woedend’
Volgens Carter zijn veel Zuid-Afrikanen ‘woedend’ dat homo’s gelijke rechten hebben. Ze worden nog bozer nu homo’s steeds vaker op de voorgrond treden. Zuid-Afrika is volgens de fotografe een patriarchaal land waar mannen nummer een zijn in de townships.
“Ze gebruiken corrigerende verkrachting als middel om hun mannelijkheid te bewijzen, en hitsen elkaar ook op”, zegt ze. “Combineer dat met het gebrek aan onderwijs, met hoge werkloosheid, verveling, frustratie en drugsproblemen, en je hebt de perfecte cocktail voor patriarchaal sadisme.”
“Politie en rechtbanken doen er niks aan, waardoor er geen consequenties zijn voor deze vorm van verkrachting. Hierdoor normaliseert deze misdaad en wordt die gezien als iets wat niet erg is.”
Lees het hele interview met Clare Carter in de Huffington Post.
Foto: DFID
