Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld.
Word abonnee
Het mooiste boek dat ik in 2017 las, is Exit West van de Pakistaanse schrijver Mohsin Hamid, over een jong, verliefd stel dat hun land ontvlucht nadat er een burgeroorlog is uitgebroken. Hamid, die zelf het grootste deel van zijn leven in Californië en Londen woonde, neemt je mee naar tentenkampen, sloppenwijken en gekraakte panden zonder elektriciteit of stromend water. Een van de meest indrukwekkende scènes is die waarin de jonge Nadia voor het eerst in weken kan douchen. Het deed me denken aan mijn zomervakanties op het Marokkaanse platteland, waar een gat in de grond dienst deed als wc én als afvoer voor het ijskoude douchewater, dat ik uit een teiltje over mij heen schepte. Het verschil: ik wist dat ik na een paar weken weer zou zingen onder mijn eigen Hollandse douchekop.
“De werkelijkheid is te confronterend
Hamid krijgt het in al zijn romans voor elkaar om grote, politieke thema’s als armoede, migratie en identiteit in de wereld na 11 september om te smeden tot verhalen waar iedereen zich in kan verplaatsen. Toen ik hem tijdens een auteursbezoek aan Amsterdam interviewde, kon hij haarfijn uitleggen waarom het zo belangrijk is om met beeldende verhalen verslag te doen. Volgens hem is er een groot gebrek aan empathie, omdat de werkelijkheid van aangespoelde dode peuters nu eenmaal te confronterend is. Mensen duiken ervoor weg. Het is makkelijker om te praten over statistieken en beleid dan om te horen hoe het leven van een gezin eruit zag voordat ze moesten vluchten. Hun leven lijkt te veel op het jouwe.
Terwijl Hamids woorden nog nagalmden, stuitte ik op een interview met de Nederlandse schrijver en journalist Frank Westerman. “Een goede reportage traint de ‘empathiespier’”, zegt hij op de website van het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek. “Je doet een beroep op de lezer: verplaats je in die ander. Schrijf je bijvoorbeeld over drenkelingen op de Middellandse Zee, dan dwing je de lezer zich te verplaatsen in een Afrikaan die Italië wil bereiken.”
Beter dan deze twee auteurs kan ik het niet zeggen. Ze verwoorden precies waarom ik jullie elke maand opnieuw heb lastiggevallen met scènes uit de echte wereld. Daar ga ik onverminderd mee door, er is nog genoeg empathie aan de man te brengen, alleen niet meer op deze plek.
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
Terugkerende klant? Klik hier om in te loggen
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen
