50 shades in your butt-face

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
In Brazilië is de verkoop van het boek Fifty Shades of Grey op sommige plaatsen verboden. Te aanstootgevend. Dat lijkt tegenstrijdig, want met name in de Braziliaanse favela’s (achterstandswijken) heerst een zeer open sekscultuur. Dat komt voor een groot deel door de populaire favela-funk muziek, waarin mannen zich gedragen als dominante macho’s. Dan doen ze echter niet op de (nog redelijk) vrouwvriendelijke Fifty-Shades-of-Grey-manier. De Braziliaanse vrouwen gaan in de tegenaanval met hun butt-face-dance.

Mannelijke dominantie
De aanwezigheid van de sekscultuur in veel van Rio’s favela’s is grotendeels het gevolg van favela-funk: populaire, pornografisch aandoende muziek, met zeer expliciete dansmoves. Vooralsnog dient favela-funk voornamelijk het seksuele genot van de man, dat mannelijke artiesten met veel dominantie ten gehore brengen. Teksten luiden: “pijp mij en al mijn vrienden” of “ik ga je kont openscheuren”. Dit komt ook terug in hun dansperformances. Tijdens optredens vragen dansers meisjes het podium op, die ze op alle mogelijke manieren al dansend ‘droogneuken’. Soms met twee dansers op één meisje, een soort gangbang met kleren aan. Het gaat er niet bepaald zachtzinnig aan toe. Door een Westerse bril bekeken, lijken de shows zeer vrouw-onvriendelijk..

Brazilie seks gender favela De ‘Justicieras’, vrouwelijke gerechtigheid?

Vrouwelijk antwoord
Braziliaanse vrouwen hebben daar nu een antwoord op gevonden. Niet volgens de normen van het Westerse feminisme, bijvoorbeeld door te protesteren tegen deze agressieve dansvormen. Nee, deze vrouwen betalen liever met gelijke munt. Verschillende funkdansgroepjes zijn opgestaan, met behoorlijk seksueel-agressieve performances. De danseressen lokken mannen uit het publiek op het podium, waarna een dominante dansshow wordt opgevoerd. Ze slaan met een riem, poeren met hun naaldhak in de edele delen of springen pijnlijk hard bovenop de jongeheer. Een voorbeeld is de dansgroep ‘As Justiceiras’ (de meisjes van gerechtigheid). Met hun naam doelen ze op gerechtigheid tegen schofterige mannen.

Butt-face-dance
Het opvallendste fenomeen uit deze vrouwelijke dominantie is de ‘butt-face-dance’ (of surra de bunda, zoals de Brazilianen het noemen), uitgevoerd door de damesgroep ‘As Tequileiras’ (de Tequilla-drinksters). Ook hier wordt een man het podium opgevraagd, die op de grond moet gaan zitten. Eén van de Tequileras zet haar handen op zijn enkels, kruist dan haar benen om zijn nek met haar billen voor zijn gezicht. Dan gaat ze los. Met haar stevige benen pompt ze het gezicht van de man met enorme kracht in haar billen, enkel omhuld door een stringetje. Het ziet er zeer agressief uit. De Braziliaanse mannen die de butt-face-dance ondergaan geven geen kik, terwijl sommigen er wel degelijk een bloedneus aan overhouden. Piepen volstaat niet bij hun macho-imago, en dat laten de Tequileras dan ook weten: “als je een echte macho bent, dan kan dit aan”.

War of the Sexes?
In plaats van toenadering te zoeken, lijken de seksen uit de immens populaire favela-funk-scene een machtsstrijd uit te vechten, waarbij ze elkaar steeds proberen te overtreffen in een soort ‘war of the sexes’. Mannen zwaaiden generatieslang de scepter in de Braziliaanse machomaatschappij, waarbij veel seks en macht over de vrouw als toppunt van mannelijkheid geldt. Vrouwen laten nu van zich horen en uit feministisch oogpunt valt er iets voor te zeggen dat ze de seksueel-agressief dominante man lik op stuk geven. Alsof ze willen zeggen: ‘dat jullie seks willen en ons als lustobject benaderen, prima. Maar wij delen eigenlijk de lakens uit, wij hebben de macht’

Marlies Dekkers spreekt van een derde feministische golf. Is dat terecht ?

Fifty Shades
In Nederland lijkt een dergelijke ‘war of the sexes’ niet aan de orde. Wel spreekt Marlies Dekkers naar aanleiding van Fifty Shades of Grey-film over een derde feministische golf. Ze is van mening dat vrouwen eindelijk durven aan te geven wat ze fijn vinden in bed: bijvoorbeeld het type seks uit de Fifty-Shades film, waarin de man dominant is. De dominantie moet dan echter wel in dienst van de vrouw blijven en niet de Braziliaanse kant opslaan, waar de vrouw behandeld wordt als een soort pop. Maar de Braziliaanse vrouwen zijn misschien wel aan hun eigen feministische golf bezig, op geheel eigen wijze. Niet één van toenadering, maar één van macht.

Toch blijft de vraag: willen deze vrouwelijke artiesten dit nu echt? Is het slechts wraak en een manier om makkelijk geld te verdienen? Of is dit gewoon stiekem de fantasie van de man? In het laatste geval, kun je je afvragen in hoeverre dit soort performances de vrouwen gelukkig maken. Ze blijven uiteindelijk toch een show opvoeren, die ondanks haar machtsvertoon nog steeds in dienst staat van het mannelijke perspectief op seks. Als het middel niet voortkomt uit het vrouwelijk verlangen, kan het feministisch label in twijfel worden getrokken.

Bekijk hieronder een clip van de Tequileras:

[[{“fid”:”34418″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”De ‘Tequileiras’ doen hun ding. Bron: Youtube”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:””},”type”:”media”,”link_text”:null,”attributes”:{“alt”:”Sentadão das Tequileiras do Funk em Santarém PA”,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons