‘Angst voor HIV, dat is pas dodelijk’

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

“Mijn leven is totaal veranderd. Niet omdat ik nu medicijnen slik, maar omdat ik met een positieve houding tegenover HIV sta. Ik slik mijn medicijnen in het openbaar en draag T-shirts met HIV positief erop, gewoon omdat ik wil laten zien dat ik mij niet schaam voor mijn status. Ook wil ik op deze manier mensen aansporen om met vragen op mij af te stappen.”

Hoe kwam je er precies achter dat je HIV positief bent?
“Toen ik eind 2008 zwanger was van mijn dochter Kourtney werd ik in een kliniek getest op HIV. Zo’n test is verplicht in Uganda als je zwanger bent. Daar kwam ik erachter dat ik HIV positief ben, ik was toen 22. Hoe lang ik al precies geïnfecteerd ben of van wie ik het heb, weet ik niet. Van mijn zesde tot mijn elfde ben ik seksueel misbruikt door mijn oom. Hierdoor wist ik niet beter dan dat onveilige seks normaal is. Niemand heeft mij als kind iets verteld of geleerd over seks. Als tiener had ik daarom verschillende bedpartners waarmee ik het onveilig deed. HIV kan ik van iedereen hebben.”

Je schaamt je er dus niet voor?
“Absoluut niet, we moeten HIV normaal maken! Iedereen is zo geconcentreerd bezig met het tegengaan van HIV dat ze het echte probleem vergeten, namelijk de negatieve reputatie van HIV. Mensen blijven thuis en doen geen test, omdat ze bang zijn om te horen dat ze HIV positief zijn. Dat is nog dodelijker dan het hele virus zelf.”

Mijn verhaal laat duidelijk zien wat er gebeurt als ouders niet met hun kinderen praten

“Je hebt veertig jaar of langer te leven voordat je sterft aan HIV, met aids heb je nog twee jaar, maar stigma over HIV doodt binnen tien minuten. Figuurlijk én letterlijk. Sommige mensen plegen zelfmoord als ze horen dat ze het virus hebben. Ze zijn bang voor de reactie uit omgeving, omdat HIV nog zo’n groot taboe is.”

En hoe zit het bij jongeren?
“De jongeren praten wel over seks, maar dan onderling met elkaar en niet met de mensen die het de jongeren horen te vertellen, zoals dokters, leraren en ouders. Er bestaan veel misverstanden over seks en HIV en er is niemand die deze misvattingen rechtzet. Het is een taboe om er met ouders over te praten en er wordt geen tijd voor gemaakt. Zodra de jongeren thuis komen, verdwijnen ze in hun kamer.”

“Ik probeer dit te veranderen door met de ouders in gesprek te gaan, in het bijzijn van de kinderen. Maar het is een lang en zwaar traject. Scholen organiseren nog wel eens voorlichtingsdagen, maar voor ouders wordt amper iets georganiseerd. Mijn verhaal laat duidelijk zien wat er gebeurt als ouders niet met hun kinderen praten en dit zet meestal toch wel aan tot nadenken.”

Hoe zet je jongeren zelf aan het nadenken?
“Bij jongeren werk ik met comedy, muziek en vertel ik mijn persoonlijke verhaal. Meestal zing ik een lied voordat ik mijn verhaal vertel, de jongeren denken dan dat ik gewoon een zangeres ben. Als ik vervolgens vertel dat ik HIV positief ben, valt de hele zaal stil. De jongeren hebben daarna altijd honderden vragen, ik beantwoord ze allemaal. Ik geloof dat een persoonlijke aanpak veel beter werkt dan een algemeen praatje en dan weer weg gaan. Ook doe ik één-op-één gesprekken en laat ik mijn telefoonnummer achter, zodat studenten mij ook later nog kunnen bellen met vragen.”

Vooral door open te zijn over haar eigen status, met bijvoorbeeld bedeltjes, probeert Barbara HIV een normaal onderwerp te maken.

Wat voor een vragen krijg je vaak?
“De jongeren vragen naar mijn persoonlijke leven, bijvoorbeeld hoe ik mijn dochter ga vertellen dat zij HIV positief is, maar ook naar HIV in het algemeen. Hoe het voelt om het virus te hebben. Soms stellen de jongeren confronterende vragen, of ik ooit zal trouwen en nog wel kinderen kan krijgen bijvoorbeeld. Ik weet dat deze vragen komen en kan er daarom wel een beetje om lachen.”

“Ook verwacht ik altijd onwetendheid van de jongeren, er bestaan gewoon veel fabeltjes. Zoals dat douchen na de seks HIV kan voorkomen of dat je door uit hetzelfde glas te drinken ook het virus kunt krijgen. Ik ben blij dat jongeren deze vragen stellen, dan kan ik ze de waarheid vertellen.”

Wat doe je nog meer om HIV normaal te maken?
“Momenteel ben ik bezig met het oprichten van mijn eigen stichting die eind dit jaar wordt gelanceerd. Samen met partners wil ik op deze manier nog meer mensen vertellen over mijn boodschap om HIV een alledaags onderwerp te maken. Met de eerste campagne van mijn stichting, ‘my beauty displayed’, ga ik mijn best doen zoveel mogelijk mensen te inspireren het beste uit het leven te halen, zeker als je HIV positief bent!”

Afbeeldingen: Afra de Leeuw

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons