Veel allochtonenVan alle mensen met hiv in Nederland is 41 procent van een niet-Nederlandse achtergrond. Zij gaan vaak pas naar een dokter als de hiv-infectie al in een ver gevorderd stadium is. Van alle zwangere vrouwen met hiv komt zelfs 84 procent niet uit Nederland.
(Bron: HIV Monitoring 2013)
Liako: “Ik was 20 toen ik ontdekte dat ik hiv had. De eerste persoon aan wie ik het vertelde, was mijn neef. We kennen elkaar door en door en ik vertrouwde hem. Pas maanden later vertelde ik het aan mijn broers en zussen. Ik wilde het zelf eerst niet accepteren. Ik was toch niet ziek? Ik voelde me prima. Maar tegelijk was ik erg bang en boos en ook verrast dat het mij overkwam”.
[[{“fid”:”30305″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:””,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:””},”type”:”media”,”link_text”:null,”attributes”:{“alt”:”Liako NED”,”height”:”327″,”width”:”581″,”class”:”media-element file-file-styles-artikel-volle-breedte”}}]]
Liako vertelt over haar leven met hiv
Dan zul je wel met veel mensen seks hebben gehad
In Lesotho wordt niet openlijk gepraat over hiv en aids. Media besteden er wel aandacht aan, maar de nadruk ligt vooral op hoe je hiv kunt voorkomen, niet op mensen die al hiv-positief zijn. De vooroordelen over mensen met hiv zijn groot: ‘dan zul je wel met veel mensen seks hebben gehad’.
“Ik weet niet zeker hoe ik hiv heb gekregen, maar het belangrijkste voor mij is dat ik niemand infecteer”, zegt Liako. Met mijn ouders verhuisde ik naar Zuid-Afrika en hier kreeg ik een nieuwe vriend. We trouwden en ik raakte zwanger, maar durfde hem niet te vertellen over mijn besmetting. Dus we gingen naar het ziekenhuis voor controle en mijn plan was om daar verrast te reageren als de tests zouden uitwijzen dat ik hiv had. Maar: in het ziekenhuis zeiden ze dat ik geen hiv had! We gingen door met onze levens. Achteraf denk ik dat ze helemaal niet op hiv getest hebben. Helaas overleed mijn man aan een blinde darmontsteking. Ik was heel verdrietig en heb het zwaar gehad.”
Het helpt als je er wél over praat
Liako had het gevoel dat dit haar moest overkomen als een soort straf: alleen met kind en ook nog seropositief… Maar dan ontmoet ze de Nederlander Dion op haar werk. Ze vallen voor elkaar, hoewel Liako een relatie niet voor mogelijk houdt: “Ik zei tegen hem: ‘jij bent blank en ik ben zwart, dat kan niet’. En dan wist hij nog niet eens dat ik hiv had”. Dion ziet het anders, hij is gek op Liako en wil met haar verder. “We hebben eerst een poos gedatet, zodat we elkaar beter leerden kennen. Maar ik wist dat ik het hem wel wilde vertellen: ik wilde niet met een geheim leven. Toen heb ik mezelf opnieuw laten testen. En kreeg ik zwart op wit dat ik nog steeds hiv had.”
Verouderd beeldHiv is al lang geen ziekte meer die tot de dood hoeft te leiden. Maar migranten hebben nog wel steeds het beeld van sterk vermagerde en doodzieke mensen voor ogen. De taboes en mythes rond hiv zorgen voor een grote angst om naar een dokter te gaan.
Liako vertelt het aan Dion maar hij zegt dat hij nog steeds van haar houdt. Ze verhuizen naar Nederland, omdat het hier veiliger is dan in Zuid-Afrika. Ze wordt vrijwilliger bij Shiva, een organisatie die Afrikaanse en Arabische vrouwen met hiv in Nederland ondersteunt. “Veel mensen met hiv durven er met niemand over te praten. Terwijl ik juist gemerkt heb dat het helpt als je er wél over praat. Voor mij is het belangrijk dat mensen zien dat je in Nederland gewoon kunt leven met hiv: kijk maar naar mij. Dion en ik willen graag samen nog een kind en hopen dat ons dat gegeven is. Zodat we met z’n vieren gezond en gelukkig kunnen leven”.
Alle filmpjes over vooroordelen en leven met hiv voor allochtonen vind je op de website van Soa Aids Nederland.
