Deze mannen rocken de rok

Strikte gendernormen over hoe een echte man zich zou moeten kleden worden al langer op de proef gesteld. Volgens het gerenommeerde lifestyleblad GQ magazine zou 2019 al het jaar worden waarin mannen op rokken en jurken over zouden gaan. Acteur Billy Porter verscheen toen in een smokingjurk op de rode loper van de Oscars.

Maar dat Van Huisstede behalve veel positieve, ook negatieve reacties op zijn kleding kreeg, laat zien dat een man in een jurk of rok – tenzij het een djellaba, toga of kilt is – ook in 2021 nog niet zo ‘normaal’ is als een vrouw in een broek. Deze drie rok- en jurkdragende mannen kunnen daarover meepraten.

Kay Garnellen – een trans man en pornoacteur – wakkerde mijn waardering voor het contrast tussen feminien en masculien aan. Ik kwam hem ooit tegen bij een lezing. Hij had een hanenkam en veel piercings, maar ook nagellak en een shirt met ‘Princess’ erop. Zijn lijf is in de traditionele opvatting vrij mannelijk: brede schouders, baardgroei, borsthaar. Ik herken mijzelf in hem, omdat ik zelf ook vrij groot ben en een flinke baard heb. En omdat mijn mimiek en lichaamshouding vaak worden gezien als mannelijk.

Het zorgt bij anderen wel voor verwarring, merk ik, dat contrast tussen feminien en masculien. Enerzijds ben ik trots op wat ik met mijn verschijning teweegbreng, anderzijds zorgt die verwarring er ook voor dat ik af en toe negatieve reacties krijg. Sommige mensen walgen zichtbaar van me; dat vind ik heftig. Ik voel me zelden onveilig, maar het komt wel voor. Gelukkig heb ik mijn grote en sterke lijf – dat geeft me toch een veilig gevoel. Door ervaringen van vrienden, die fysiek kwetsbaarder zijn, voel ik mij extra aangemoedigd om rokken te blijven dragen. Het schept ruimte voor anderen.

Ik zie zoveel meer variatie in genderexpressie dan toen ik jong was. De jongeren die ik spreek tijdens de workshops die ik voor Stichting Sexmatters verzorg, geven me moed en hoop. Zij verbazen me keer op keer met hoeveel ze eigenlijk weten over (gender)identiteit en -expressie.”

De reacties zijn best positief. Mensen glimlachen en knipogen naar me, steken hun duim op, maken voorzichtig een complimentje. Als ik ga winkelen in een jurk bedenk ik dat andere mensen ook maar gewoon aan het winkelen zijn. Ze zijn lang niet altijd met mij bezig.

Zulk ongemak is zonde, want er zijn meer mannen die graag eens een jurk zouden dragen. Sinds we met de maatschappelijke beweging en theatervoorstelling Boys Won’t Be Boys zijn gestart, krijg ik hier regelmatig privéberichtjes over van mannen. Ze voelen zich niet thuis bij organisaties als het COC omdat ze daar voor hun gevoel homo, bi, of trans moeten zijn.

Ook de dragscene1 trekt deze mannen niet. Ze willen gewoon andere kleren aan! Ik adviseer hun om kleine stapjes te nemen: begin thuis, op een feestje, of – zoals ik – op het podium. Je identiteit is niet ineens blijvend veranderd, en wat het oplevert is een schat aan waardevolle informatie over het leven.”

Ik ben half Egyptisch en half Nederlands, en heb daarom wel eens een djellaba gedragen – waar ik me overigens mannelijker in voelde. Eigenlijk zijn dat ook gewoon jurken, al noemen we ze anders en worden ze niet als feminien gezien. Zo zie je maar dat het enorm cultuur- en contextgebonden is. Ook in het Westen was het trouwens lange tijd volkomen normaal voor mannen om rokken te dragen.

Op de universiteit, en zeker bij mijn mannelijke begeleiders, was een kledinglijn ontwerpen als masterstudent Scheikunde al niet vanzelfsprekend – laat staan dat ik mannelijke modellen in rokken liet lopen in mijn show. Maar uiteindelijk steunden mijn begeleiders me en vonden ze de mannen in rokken om hen heen niet ongemakkelijk.

Ik zou andere mannen willen meegeven dat je je niet als queer hoeft te identificeren om een jurk aan te trekken. Ik ben ook bevriend met cisgender heteromannen bij wie ik merk dat ze dit allemaal best leuk vinden en ervoor openstaan het eens te proberen. Ik gun hen ook om door kleding en expressie andere kanten van zichzelf te ontdekken.”

Een eerdere versie van dit artikel verscheen op OneWorld.nl op 23 juli 2019.
* Om privacyredenen is Dennis’ achternaam niet vermeld. Zijn volledige naam is bij de redactie bekend.