Grutto’s: de heersers van het Veengebied

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Mei is door OneWorld uitgeroepen tot maand van de grutto. Waarom? Omdat het er niet al te best voorstaat met de weidevogel. In het kader daarvan werden lezers uitgenodigd voor een grutto-expeditie. Kevin Onwezen ging mee en schreef er een stukje over: 

Na een late vrijdagavond weer vroeg uit de veren, om….. grutto’s te spotten!

Daar staan we dan, 8 uur ’s ochtends op station Zaandam, zoekend naar de OV-fietsenstalling. Na beide kanten van station te hebben geïnspecteerd, toch maar eens vragen aan een NS-medewerker. Nadat zelfs die ons niet kon helpen gebeld naar vogelaar en gids van de dag, Ernst-Jan.

Een kwartiertje na de afgesproken tijd kwamen ook wij aan bij de OV-fietsenstaling. Eerste indruk: een leuke, diverse groep. 

OV-fietsen. Zoals met alle nieuwe dingen, ging ook dit anders dan gepland. Niemand had ooit eerder een OV-fiets gehuurd en het kantoortje was uiteraard gesloten op een zaterdag, geen fiets dus. Plan B: Google. Na niet al te lange tijd een fietsenmaker in de buurt gevonden die om 9 uur openging. Het was nog vroeg, dus eerst maar eens een kopje koffie.

Na een cappuccino en zo’n 10 minuutjes lopen zaten we allemaal op een prachtige gazelle. De hort op dan maar!

In ons gezelschap bevonden zich 2 ervaren vogelaars. Zij trotseren de wereld al jaren, op zoek naar de meest zeldzame vogelsoorten. 

De eerste stop. Terwijl we langs een weidelandschap fietsten werden de eerste bijzondere vogels opgemerkt door de kenners. De fietsen werden geparkeerd en de verrekijkers kwamen uit de tassen. Als beginnende spotters waren wij nog niet in het bezit van een goede verrekijker. Maar gelukkig werd alles gedeeld. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de meeste vogelnamen vergeten ben, wel herinner ik me dat ik 3 konijnen (of waren het hazen?) heb gezien bij de eerste stop. Ook was dit de plek waar mijn snapchat verhaal begon, de Grutto in de schijnwerpers!

Ja de Grutto, daar ging de dag tenslotte om. Door voedseltekort en verandering van de leefomgeving heeft deze mooie vogel het lastig de afgelopen jaren.

Vlak nadat we waren doorgefietst was er een prachtig gezang hoorbaar vanuit de bomen, we zagen niets maar ons werd verteld dat dit overduidelijk een nachtegaal was. “Ik zeg altijd tegen beginnende vogelaars, 90 procent van vogels kijken is vogels luisteren”. Doordat de nachtegaal improviseert en dus een steeds wisselende zang laat horen, schijnt het lastig te zijn om hierbij in slaap te vallen. Wel leuk om naar te luisteren.

De 2e stop was op een mooi plekje langs het water. Hier hoorden en zagen we onder andere een rietzanger en een erg gelukkige lepelaar (met deze soort gaat het juist wel goed!). We vervolgden onze weg door een plotselinge regenbui en daarna weer wat zonnestralen (typisch voor het weer van die dag, en Nederland in het algemeen).

Varen! Bij een Veengebied van Staatsbosbeheer, het Guisveld, gingen we het water op. Hier zagen we ook eindelijk onze eerste Grutto! En de 2e, 3e, 4e etc. ze waren er in overvloed, de heersers van het Veengebied. Het was een prachtig gebied om doorheen te varen en het was leuk om over het veen te lopen. Het veen golfde wanneer we erop sprongen, een aparte gewaarwording. Op de weg terug kwamen we nog even langs het hoogtepunt van de veenloop die plaatsvindt rond Pinksteren. Een tipje van de sluier: iets met lopen over water. Net voordat we het terrein verlieten werd er nog een zwaluw gespot tijdens de plaspauze. Een ‘buiten-wc’ heeft zo zijn voordelen.

De laatste plek waar we stopten was bij de Westzaanse zuivelboerderij, voor een heerlijke lunch. Zelfgemaakte kaas en verse melk stonden al voor ons op tafel. Samen met talloze broodjes, sapjes, een kan koffie en alles wat er nog meer op tafel paste. Ook de vogellokroepen werden nog even getest tijdens de lunch. Deze werkten extreem goed, voor de hond van de boerderij.

Met een volle maag en het zonnetje in de rug zijn we vervolgens teruggefietst naar Zaandam, vanuit daar is ieder weer zijn eigen kant opgegaan. 

Bekijk hier de foto’s die Els Trautwein maakte tijdens de expeditie. 

Hier lees je wat we allemaal over de grutto hebben geschreven.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons