Confrontatie op een eiland: zakenman en activist op zoek naar duurzaamheid

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Het is zaterdagochtend, 09.00 uur. Op het strand zitten 300 mensen op hun billen in een halve cirkel, als was het strand een theater in de natuur. De opkomende zon schijnt fel in hun gezichten, met toegeknepen ogen staren de mannen en vrouwen naar een zeilschip in de verte. De groep wordt toegesproken door iemand die zojuist op het eiland is geland. “Jullie soort mensen,” zo groepeert de spreker de meute tot een eenheid.

De spreker schaart zichzelf niet tot dezelfde soort. Hij is de voorzitter van VNO-NCW. De werkgevers, de grote bedrijven, dat zijn de vijanden van de duurzaamheidsfanatici op het strand. “Wat doet hij hier?” wordt er gefluisterd. “Hij vertegenwoordigt juist de oorzaak van de ellende.”

Men moet samen door één deur, maar wikt en weegt: kunnen wij dit wel samen?

Droom of nachtmerrie?
De groep mensen bestaat uit activisten, overheidsfunctionarissen en wetenschappers, en ze zijn op zoek naar een ontwerp voor een duurzame toekomst. Een toekomst met schone energie, een circulaire economie en een leefbaar milieu voor mensen overal op aarde. Maar natuurlijk zijn er ook de bedrijven. Grote energiebedrijven, grootverbruikers van grondstoffen. Ze zijn op een eiland, omgrensd en beschermd door de zee. De bedrijven en de activisten moeten het met elkaar doen.

Dus tasten ze de verhoudingen af. Waar sta jij precies? Waar ben je toe bereid? Wat is je toekomstdroom en zie je ook de nachtmerrie die op ons afkomst?

De bedrijven zeggen: ‘We schuiven op, we werken eraan. We wachten nog op regelgeving’. De activist mort. ‘Waarom niet sneller? Waarom nog fossiel? Wil je eigenlijk wel?’ Men moet samen door één deur, maar wikt en weegt: kunnen wij dit wel samen? Is er wel vertrouwen? Komen er na steeds dezelfde woorden ook eens daden?  

Een betere wereld. Dat willen ze allemaal. Een fijne plek voor de kinderen. De ene soort zegt: ‘Economische groei! Meer banen betekent meer kansen!’ De andere soort krimpt ineen. ‘Groei? Hebben we de aarde niet genoeg uitgeput? Niet groei, maar matiging geeft toegang tot het paradijs’.

Ruud Koornstra wint prijs voor duurzaamheid

De winnaar
De wind, de rust, de godshuizen waar de discussies plaatsvinden, de kampvuren en sprookjes in het bos;  het eiland biedt alle ingrediënten om verbanden te smeden en verbinding te leggen. Sommigen mediteren en zoeken verstilling en connectie met de aarde. Maar de te overbruggen afstand is groot. Een transitie naar een nieuwe samenleving is als een trapeze: pas als je losgelaten hebt, komt er weer nieuwe vastigheid. Wie durft dat risico te nemen?

Voor wie wel durft, is er een prijs. Ondernemer Ruud Koornstra wint de Wubbo Ockels Brandarisprijs, voor zijn duurzaam ondernemerschap. Met zijn bedrijf Tendris is hij de aanjager van succesvolle duurzame bedrijven zoals de groene creditcard en energiezuinige straatverlichting. Van denken naar doen is het gedeelde credo. Een voorbeeld voor bedrijf en activist. Hij doet het gewoon. Want actie ondernemen, gewoon beginnen, dat is goed voor alle soorten mensen. Dan volgt de transitie vanzelf.  

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons