Het gat tussen boer en consument dichten, daar heeft de Youth Food Movement het veel over. Waarom vinden jullie dat belangrijk?
Ik denk dat mensen andere keuzes maken in de supermarkt als ze een verhaal achter iets kennen in plaats van dat ze iets in plastic in een winkel zien liggen. Als je weet wat voor moeite een boer heeft gedaan om jouw komkommer te kweken, wat zijn dilemma’s zijn. Ik denk dat je dan sneller geneigd bent iets meer te betalen voor iets wat duurzaam gekweekt is of voor een beter stuk vlees. Of dat je misschien wel met het seizoen gaat mee-eten. En wanneer consumenten betere keuzes maken, komt dat het hele systeem ten goede.
Hoe ga je dat gat dan dichten?
We gaan op de binnenplaats van de Universiteitsbibliotheek van Utrecht een tafel dekken met daarop twintig borden. Iedereen die wil mag komen aanschuiven voor een gerecht. Wanneer de gasten plaatsnemen, krijgen ze een koptelefoon op met de verhalen van de boeren die het eten op hun bord hebben geproduceerd. Over waarom die boeren boer zijn geworden, hoe hun dag eruit ziet en over wat ze maken en hoe. We maken het verhaal echt in een soort soundscape-vorm, waardoor we mensen in een andere wereld trekken. We hebben deze actie al eens eerder gedaan. Mensen proeven beter. We zorgen voor een ervaring waarin mensen heel expliciet niet onverschillig kunnen zijn over hun eten en waar het vandaan komt.
[[{“fid”:”29503″,”view_mode”:”file_styles_artikel_halve_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_halve_breedte”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:””,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:””},”type”:”media”,”attributes”:{“class”:”styles file-styles artikel_halve_breedte media-element file-file-styles-artikel-halve-breedte”,”id”:”styles-4-0″},”link_text”:null}]]
Wat voor verhalen komen boeren mee?
Vorige keer vertelde een vleesboer over de stieren die hij bij naam kende en dan vervolgens zelf op zijn bord kreeg. Een aardappelboer kon heel enthousiast vertellen over waarom hij precies die aardappelen kweekte: wat het mondgevoel was en hoe ze precies zouden moeten smaken. Een melkboer vertelde over waarom hij dacht dat grootschalige melkbedrijven niet goed waren voor de wereld en waarom hij zijn eigen ketens zo kort mogelijk probeerde te houden. Deze keer zijn het weer allemaal biologische boeren, niet om te propaganderen dat dat beter is, maar met de vraag: waarom doen jullie wat jullie doen?
Hoe kom jij aan die boerenliefde?
Ik heb een tijdje bij verschillende biologische boeren in Europa vrijwilligerswerk gedaan. Ik heb leren brood bakken, olijfolie persen, van alles. Ik was erg onder de indruk van hun levensstijl: bewust van de natuur om hen heen en vaak zelfvoorzienend. Zij leven in het volle besef: als ik vanavond tomatensaus wil eten moet ik die vanochtend plukken, en dan gedurende dag in een pot laten gaarkoken. Wij zijn in de stad volgens mij vaak de natuur uit het oog verloren met dat pakje tomatensaus van de Aldi.
Hoe probeer jij dat nieuwe besef in de stad uit te dragen? Nog tips?
Ik heb een balkontuin en kook altijd met verse ingrediënten, koop geen kant en klare kruidenmengseltjes bijvoorbeeld. Ook probeer ik zo veel mogelijk bij kleine winkeliers te kopen, niet bij ketens. Maar het liefst bij de boer zelf natuurlijk.
Wat: Van Riek tot Vork
Wanneer: 1 oktober
Waar: Utrecht
Meer over de actie? Lees het in de agenda.
Deze actie is onderdeel van een reeks acties die door heel Nederland plaatsvindt van 1 t/m 15 oktober in aanloop naar Wereldvoedseldag. Kijk voor meer informatie over de andere Call to Actions op www.oneworld.nl/wereldvoedseldag/calltoaction.
