Junkfood plaagt Pakistan

Pakistanen zijn verslaafd aan junkfood. Voor de armen wordt gezonde voeding door de alsmaar stijgende prijzen onbetaalbaar. Het gevolg is dat 70 procent van de bevolking, rijk en arm, niet volgens ‘de schijf van vijf’ eet. Het chronische gebrek aan goede voeding scheelt de Pakistaanse staat jaarlijks 7,6 miljard dollar aan inkomsten.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Zafdar en zijn gezin – er zijn zes kinderen – kunnen zich nog maar een maaltijd per dag veroorloven. In de ochtend slapen ze zo lang mogelijk. Daarna kookt zijn vrouw het dagelijkse brood met linzen, waar ze het mee moeten doen, tot ze met een hongerige maag naar bed gaan. Samen met de kinderen graait Zafdar iedere dag in de vuilnisbakken van de rijken. Waardevolle spullen zoals plastic flessen en kranten verkopen ze. Aan de bruine haren en de veel te kleine lichamen van de kinderen kun je zien dat ze allemaal zijn ondervoed.

In de winkels ligt genoeg gezonde voeding

In de huizen van de rijken zijn de kinderen niet veel gezonder, zo blijkt uit het vorige week verschenen Global Nutrition rapport. Ook zij zijn ondervoed, maar niet omdat ze eten tekort komen: ze zijn verslaafd aan junkfood. Een thuis gekookte maaltijd is tegenwoordig een luxe. Pakistan staat wereldwijd aan top van zowel het aantal hongerende én het aantal veel te dikke kinderen. Dertig procent van de kinderen kampt met overgewicht.

Zeventig procent van alle Pakistanen – of ze arm of rijk zijn – eet niet volgens de ‘schijf van vijf’, zegt dr. Irshad Danish van SUN, de Scaling up Nutrition Movement. In de winkels ligt genoeg gezonde voeding. Maar veertig procent daarvan wordt weggegooid omdat het niet wordt verkocht.

De populaire app Foodpanda, waarmee de Pakistaanse middenklasse het liefst hun fastfood-maaltijden bestellen, heeft een topomzet in Pakstan. Fastfoodketens uit de hele wereld vestigen zich in Pakistan, waar tweederde van de bevolking uit jongeren bestaat die het liefst elke dag pizza’s, gefrituurde kip en hamburgers eten.

Ondervoede moeders

Waar kopen de armen hun eten? Zafdars vrouw komt tegenwoordig niet meer op de markt. Daar zijn de prijzen door tegenvallende oogsten tot astronomische hoogten gestegen. Twee dollar voor een kilo tomaten is voor haar onbetaalbaar. Rotte groenten en fruit belanden aan het eind van de week op de vuilnisbelten.

Toch besteedt de Pakistaanse middenklasse veertig procent van haar inkomen aan eten. Maar niet aan gezonde voeding. Een derde van de vrouwen en een kwart van de mannen lijdt aan overgewicht. Samen produceren ze ongezonde kinderen. Veel vrouwen lijden aan bloedarmoede en zijn gewoon te vet. Hun moedermelk bevatten onvoldoende bouwstoffen voor hun zuigelingen. Dr. Aslam Shaheen van de Voedings- en Planningscommissie van Pakistan legt uit dat er veel te kleine kinderen worden geboren: hun moeder zijn  ondervoed, zodat de foetus zich slecht kon ontwikkelen.

Pakistan heeft het hoogste aantal stervende moeders in het kraambed en kinderen die hun vijfde levensjaar niet eens halen

Ongezond eten – of je nu arm of rijk bent – heeft gevolgen voor de economische groei. Uit nieuwe cijfers blijkt dat chronisch gebrek aan goede voeding de Pakistaanse staat jaarlijks 7,6 miljard dollar (3% van het Bruto Nationaal Product) aan inkomsten scheelt. Onder meer door lichamelijke verzwakking verschijnen tien miljoen arbeiders regelmatig niet op hun werk; een verlies van bijna 600 miljoen dollar voor de agrarische en industriële sector. Overheidsziekenhuizen zien met lede ogen aan hoe een miljard dollar van hun budget jaarlijks opgaat aan medicijnen tegen infectieziekten en diarree.

“De gevolgen van ondervoeding worden van generatie op generatie overgedragen”, stelt directeur Stephen Gluning van het Wereld Voedsel Programma (WFP) van de Verenigde Naties in Islamabad. Pakistan heeft het hoogst aantal stervende moeders in het kraambed en het grootste percentage kinderen dat hun vijfde levensjaar niet eens halen. “Tweederde van de Pakistaanse kinderen heeft een tekort aan jodium, waardoor hun hersenen zich minder goed ontwikkelen. Aangepast onderwijs en een lagere arbeidsproductie in de toekomst kosten de staat 3,7 miljard dollar per jaar”, aldus Gluning.

Economische kosten slaan aan

Bij minister Ahsan Iqbal voor Planning, Ontwikkeling en Hervormingen is het kwartje inmiddels gevallen. “We hebben gezonde mensen met kennis nodig voor de economische groei.” Hij heeft alle ministeries benaderd voor het opzetten van voedselzekerheid programma’s. Armoedebestrijding levert uiteindelijk geld op, daarvan is Iqbal overtuigd. Voor iedere dollar die de staat in betere voeding steekt, krijg het 16 dollar aan inkomsten terug.

Het is bitter om te concluderen dat beelden van hongerige of te vette kinderen nauwelijks nog indruk maken op de politieke elite in Islamabad. De rapporten waarin alarm wordt geslagen over de stijgende armoede lijken ook iedereen onverschillig te zijn. Veertig procent van de bevolking moet het inmiddels met minder dan 2 dollar per dag stellen. Een nieuw onderzoek dat de economische kosten van ondervoeding voor de staat in kaart brengt, is dus dringend gewenst.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons