Stadslandbouw is booming in Rotterdam. Eetbaar Rotterdam, Uit je Eigen Stad, BuurtLAB, RotterZwam, STEK en Ravottuh zijn bijvoorbeeld Rotterdams eigen. Wij gingen op bezoek bij een van de typisch Rotterdamse, no-nonsense stadstuinierders: Max de Corte.
Waar komt dat Rotterdamse stadstuinier-enthousiasme vandaan? We gaan terug in de tijd van de naoorlogse wederopbouw. Heel Rotterdam moest na de bommenregen van de Tweede Wereldoorlog worden hersteld. De stad werd in de jaren vijftig heel snel, en heel ruim opgebouwd, met het gebruik van de auto als uitgangspunt. Dat is niet meer van deze tijd, en de gemeente heeft met veel braakliggend terrein te maken. Bijzonder is dat de gemeente het graag aan initiatief van derden (zoals stadslandbouw) om de openbare ruimte te vergroenen. Alexandra van Huffelen, wethouder Duurzaamheid, Binnenstad en Buitenruimte geeft aan dat stadslandbouw perspectieven biedt: “Wij zijn ervan overtuigd dat stadslandbouw een uitstekend middel is om te werken aan een betere gezondheid van Rotterdammers en het verder vergroenen van de stad. Bovendien draagt stadslandbouw bij aan het verminderen van het aantal voedselkilometers waardoor de CO2-uitstoot gereduceerd wordt en de emissie van fijnstof wordt verminderd.”
'Niet lullen, maar poetsen'
'Niet lullen, maar poetsen' is de beroemde uitspraak in Rotterdam. Dus geen gelul maar wij willen actie, actie, actie. Moestuinman, Max de Corte neemt actie en geeft Food Guerrilla een rondleiding door twee buurtmoestuinen en maakt een tussenstop in zijn eigen paddenstoelen ‘oerwoud’.
‘Drie en een half jaar geleden was ik een beetje op mijn balkon aan het moestuinieren. Dat werkt niet, zo iemand ben ik niet, ik vond het allemaal te bewerkelijk. In potten en bakken heb je namelijk snel kans op uitdroging dus bij warm weer moet je 's ochtends en 's avonds de plantjes water geven’, deelt de Moestuinman. Om een buurtmoestuin te realiseren stapte Max op zijn fiets en croste door zijn eigen wijk in de hoop iets te starten. Hij moest particuliere grond hebben zonder al te veel gedoe. ‘Als je dat via de gemeente gaat doen, wordt het lobbyen en plannen schrijven of je moet net een ingang hebben’.
Maar toen kwam er een onverwachte wending: ‘Een paar maanden later werden hier huizen gesloopt en kwam dit braak te liggen. Het BuurtLAB had nog wat plek over dus eigenlijk was het 'gelijk een match’.
Kapucijners in de buurtmoestuin
Buurtmoestuin Kralingen-West is toegankelijk voor iedereen. Één keer in de week krijgen kinderen van de basisschool een uurtje in de week moestuin les. De andere twee tuintjes zijn van een welzijnsorganisatie die kinderen begeleiden in het moestuinieren. Achter de kas zijn er nog andere bakken van de buurtbewoners. Er zijn ook steeds meer vrijwilligers die zelf initiatief nemen zoals ‘een theatermaakster die een toneelstuk voor de kinderen gaat organiseren, of de Bloemen Pluktuin waar je een persoonlijk boeket samen kan stellen. Het eerste jaar hadden ze een overvloed aan courgette, ‘maar dat komt wel op, dan geef je het gewoon aan je buurvrouw’. Ook wij mogen nog eens zelf oogsten en krijgen wat knoflook en shiitakes mee. De kapucijners, die zijn voor de buurtbewoners van Kralingen-West.
Tussen de moestuinen door belanden we in een paddenstoelen ‘oerwoud’…
In de achtertuin van een studentenhuis mag Max een stukje grond gebruiken zonder dat er enige tegenprestatie tegenover staat. In de achtertuin heeft hij verschillende soorten houtstammetjes op elkaar gestapeld waar de paddenstoelen op groeien. ‘De meeste eetbare paddenstoelen (in de winkel) worden niet op hout gekweekt’. De paddenstoelen van Max zijn veel minder gevoelig voor ziektes en beschadiging dan wanneer je met substraat (voedingsbodem) werkt. ‘Weersomstandigheden hebben wel invloed op de hoeveelheid oogst en het moment van 'bloeien’ van de paddenstoelen’. De opbrengst is dus minder groot, maar de smaak van buiten gekweekte paddenstoelen is niet te vergelijken met paddenstoelen die binnen gekweekt zijn. ‘Omdat het dus echt een kwaliteitsproduct is willen we kijken of we het aan restaurants kunnen verkopen. Maar dan ben je er wel weer heel intensief mee bezig en dan moet je wel restaurants hebben die aanbod gestuurd van je willen afnemen. Niet zo van ‘ik wil het over twee weken hebben, maar nee, ik wil het overmorgen of morgen afnemen. In plaats van een vraag gestuurde markt krijg je dan een aanbod gestuurde samenwerking’. (Zelf paddenstoelen kweken?)
Supermarkt tuinen
Op de lange termijn heeft Max de Corte een droom: ‘supermarkt tuinen’ creëren. Een term die niet gelijk herkenbaar is maar je komt al een eind als je de woorden gaat ontleden. Hij beschrijft het als tuinen 'waar je paddenstoelen hebt, waterplanten, honing van bijen, en groente en fruit'. Je laat dan mensen betalen voor toegang tot de tuinen en laat ze vervolgens zelf oogsten. Een interessant systeem waar je op één plek, alles kan halen, maar dan wel vers, zonder kiloknallers en zelf geoogst.
Foto: cc
