1. Scheiding
“In 2009 ben ik gescheiden en hebben mijn ex en ik ons huis moeten verkopen. De hypotheek stond door de dalende huizenmarkt volledig onder water. Na jaren wil je er toch vanaf en hebben we het met verlies verkocht, wat ons allebei een restschuld van 15.000 euro opleverde. Mijn man raakte na de scheiding volledig aan lager wal. Hij kon het niet aan dat ik hem had verlaten en is gaan drinken. Hij heeft sindsdien nog geen dubbeltje alimentatie betaald en zijn schuld aan de bank lost hij ook niet af, waardoor ze telkens bij mij aankloppen. Zelf ben ik in een huurwoning in Geuzenveld terecht gekomen, waar ik 750 euro kale huur per maand voor betaal. Dat ging een lange tijd goed, tot ik ziek werd.”
2. Burn-out
“Ik werkte fulltime als receptionist bij een groot hotel, maar ik merkte dat ik het steeds zwaarder vond worden om werk en mijn huishouden met drie dochters te combineren. Ik werd moe, prikkelbaar en kon van het ene op het andere moment niets meer. Ik had een burn-out, aldus de huisarts. Hij adviseerde me een poosje rust te nemen.
Thuis kwam ik echter helemaal niet tot rust. Mijn oudste dochter ging puberen en kreeg verkering met een jongen die haar niet goed behandelde, waar ik me natuurlijk zorgen over maakte en we hadden continue ruzie. Ondertussen was ik ook mijn baan kwijtgeraakt. Ik had het kunnen aanvechten, maar ik had daar helemaal geen energie voor en heb me het laten gebeuren.”
3. Achterstallige betalingen
“In 2010 had ik met mijn stomme kop een TV bij de Wehkamp gekocht, die ik me helemaal niet kon veroorloven. Ik ben dat kreng, met alle boetes erbij, nu nog aan het afbetalen.
In 2015 ging het goed mis. Ik bleek teveel toeslagen te hebben ontvangen in 2012, 2013 en 2014 en moest alles terugbetalen. Het ging om huur- en zorgtoeslag. Ik had natuurlijk ook die 15.000 schuld nog van het koophuis en het gezeur van de bank omdat mijn ex niet betaalde. Ik raakte meer en meer in de stress en durfde op het laatst mijn post niet meer open te maken. Ik had eerlijk gezegd totaal geen zicht meer op mijn schuldeisers.”
4. Deurwaarder
“Mijn huur kon ik uiteindelijk ook niet meer betalen. Na een huurachterstand van vier maanden en eindeloos veel telefoontjes van de woningbouwvereniging stond op een dag de deurwaarder op de stoep.
Die man vertelde me doodleuk dat ik niet wilde meewerken aan de oplossing van de woningbouwvereniging en dat daarom uitzetting dreigde. Ze hadden een betalingsregeling voorgesteld, maar daar kon ik onmogelijk aan voldoen. Voor mij was het geen optie! Ik had het geld eenvoudig niet, met drie schoolgaande kinderen, boetes op boetes en een afwezige ex-man.”
5. Voedselbank
“Sinds vorig jaar ben ik onder bewindvoering gesteld en moet ik zien rond te komen van 70 euro per week met drie kinderen. Bij de schuldhulpverlening stelden ze voor dat ik naar de Voedselbank moest gaan. Nou, de eerste keer heb ik de hele nacht gehuild. Ik had allemaal vooroordelen. De Voedselbank was voor losers, dacht ik. Maar toen ik er eenmaal kwam zag ik dames die je ook op de P.C. Hoofstraat kan tegenkomen. Het blijft alleen wel raar hoe je in een paar jaar tijd kunt afglijden. Vroeger gingen we drie keer per week uiteten, nu ga ik een keer per week naar de Voedselbank.”
