Waarom is het zo moeilijk om de biologische teelt van groenten, fruit en bloemen tot de norm te maken? Natuurlijke bestrijdingsmiddelen worden door de sector nog niet serieus genoeg genomen, vertelt onderzoeker Nico Stuttterheim tijdens de tweede editie van de debatreeks ‘It’s the food, my friend’ in de Rode Hoed te Amsterdam.
Nico Stutterheim is onderzoeker bij Koppert, een groot bedrijf in biologische bestrijding en bestuiving. Natuurlijke bestrijding gebeurt bijvoorbeeld met het uitzetten van wespen, die natuurlijke vijanden van bladluis zijn. Ook kun je planten natuurlijk laten bestuiven door hommels te laten rondvliegen.
Volgens Stutterheim krijgen deze methoden nog niet veel voet aan de grond, omdat de chemische middelen spotgoedkoop zijn. Dit kan doordat de chemiereuzen de maatschappelijke kosten niet hoeven te dragen. Bovendien zijn de budgetten voor duurzame research en development nog maar klein. In vergelijking met die van Cargill, Bayar en Monsanto is het budget van Koppert, toch de marktleider in biologische gewasbescherming, slechts 0.3%.
De wet en regelgeving staan de biologische pioniers ook niet echt bij. Zo mogen natuurlijke middelen als knoflook en kruidnagel wel in de keuken worden gebruikt, maar niet op planten als bestrijdingsmiddel. Zo ontstaat er een grijs circuit van milieuvriendelijke middelen die niet serieus genomen worden, en vaak worden afgedaan als romantisch of esotherisch. Tot slot is natuur moeilijk te patenteren, en dus economisch gezien niet zo aantrekkelijk als de ontwikkeling van chemische middelen die wel te patenteren zijn en daarom bakken met geld opleveren.
