Irma houdt de gemoederen ook op school bezig

De leerlingen van Suna Floret vinden dat de problemen in Nederland in het niet vallen bij orkaan Irma.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Het is nog vroeg. De les is nog niet begonnen maar de leerlingen lopen, vanwege de zware windstoten, zuchtend en puffend de klas binnen. “Wat een weer”, zegt Dunya terwijl ze haar zware tas op tafel ploft. Ze zitten al helemaal in de routine, sommigen al met winterjassen aan, alsof ze helemaal geen zomervakantie hebben gehad.

“Ik word hier echt een beetje chagrijnig van, mevrouw. Ik haat dit Hollandse weer. Ik vloog bijna van mijn fiets af”. Dunya kijkt in een spiegeltje en veegt haar make-up weer goed. “Moet je nagaan hoe heftig het was op Sint-Maarten”, zegt Dilara. “Daar waren er windstoten van harder dan 300 kilometer per uur. Wij zeuren te veel. Hebben jullie beelden gezien uit Cuba? Ik zag gisteren op Instagram dat die mensen op straat liepen, tot aan hun middel in het water en ze waren nog steeds aan het dansen en zingen! Wij huilen al als er minder treinen gaan rijden”. Dilara heeft het al een paar dagen over orkaan Irma. Het heeft haar geraakt.

 

Van haar huis staat er alleen nog maar één muur. Gewoon één muur, he. Echt bizar.

De klas zit ondertussen vol. Alex, een lieve, stille jongen, heeft zijn klasgenoten een paar dagen geleden verteld dat hij familie heeft wonen op Sint-Maarten en dat hij zich zorgen maakt. Dilara vraagt hem of hij nog iets heeft gehoord van zijn familie. “Ik heb ze zelf niet gesproken, maar mijn zus heeft wel contact gehad. Ze vertelde dat een nicht van ons bijna niets meer heeft. Van haar huis staat er alleen nog maar één muur. Gewoon één muur, he. Echt bizar. Het huis waarin ze is opgegroeid, is gewoon weg. Ik weet niet wat die mensen gaan doen, man. Er moet nog veel gebeuren. Maar gelukkig leven ze nog. En ik heb begrepen dat ze nog eten hebben voor een paar weken”.

“Met dit soort natuurrampen heb je je buren erg hard nodig”, zegt Dilara tegen Alex. “Jaren geleden was er een aardbeving in Turkije waarbij duizenden mensen om het leven zijn gekomen. Mensen die elkaar nog nooit hadden gezien, gingen elkaar opeens helpen en zo hebben ze samen alles weer opnieuw opgebouwd. Ik hoop dat dat ook gaat gebeuren op Sint-Maarten. En dat ze financieel worden geholpen. Want koning Alexander kan daar wel gaan lopen met zijn mooie bergschoenen maar daar heeft het volk niks aan. Ze zijn letterlijk alles kwijt”.

“Nee, dat klopt”, zucht Alex. “Zij hebben muren nodig man. Eerst een paar muren”.

Vandaag is de nationale inzamelactie voor de slachtoffers van orkaan Irma. Meer op de website van het Rode Kruis. 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons