‘Eindelijk kom ik andere vegans tegen’

Het was een feestje van de vegans, de Vrij Van Veggie Food Fair dit weekend in de Jaarbeurs, en natuurlijk van de suiker-gluten-, pinda’s en lactose-mijders. Veel – vrouwelijke – millennials vonden er eindelijk geestverwanten. Want met name de mannelijke partners zijn moeilijk vleesvrij te krijgen.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
“Mijn vriend is een beetje een boer”, zegt studente Immy Heijmans. “Hij wil per se vlees blijven eten, en zegt dat ie het prima vindt dat er dieren sterven voor zijn voedsel.” Ook Aranka van ’t Veer krijgt haar vriend niet mee, zegt ze. Immy: “Mijn vriend zou eigenlijk Earthlings moeten kijken. Maar dat wil ie niet.”

Allebei woonden ze de lezing ‘Dertig dagen zonder vlees’ van Veerle Vrindts bij. Immy vraagt aan Veerle: “Wat gebeurt er met het vee als meer mensen zoals ik vegan worden?” “Je redt geen dieren die nu deel uit maken van de bio-industrie”, legt Veerle uit. “Je voorkomt dat dieren geboren worden en een ellendig leven lijden.”

De zaal slurpte de woorden van Veerle – directeur van Viva Las Vega’s gulzig op. In quiz-vorm komen de weetjes: dat een gemiddelde Nederlander in zijn leven 1920 dieren eet, direct dan, want er komen nog 44 versnipperde haantjes bij, 84 ‘uitgevallen’ dieren, 658 vissen uit de bijvangst, plus 29.000 vissen die tot veevoer zijn verwerkt. Wereldwijd sterven jaarlijks 160 miljard dieren voor ons eten, op een wereldbevolking van 7,5 miljard. Jaarlijks wordt er voor vleesproductie net zoveel regenwoud gekapt als de oppervlakte van België. En aan de klimaatkant zouden er 70 procent minder voedselgerelateerde broeikasgassen in de atmosfeer komen als we een plantaardig dieet zouden volgen. Dat zou ook nog eens jaarlijks 570 miljard aan kosten van klimaatverandering besparen.
Op basis van mijn natte-vinger onderzoek in eigen (OneWorld-)omgeving is er sprake van een vegan trend. De eerste grote publieksbeurs – weliswaar met de suiker- en glutenvrijen – bevestigt. “De belangstelling voor een vegan lifestyle neemt toe”, zegt Veerle na haar lezing. Ze meet het af aan de bezoekersaantallen van Veggie World en het Viva Las Vega’s Food Festival, de eigen events van Viva Las Vega’s, die in zes jaar van 500 naar 7.600 gingen. En een blik op Google Trends leert dat ‘vegan’ als zoekwoord het afgelopen jaar behoorlijk in de lift zit, en inmiddels ‘vegetarisch’ heeft ingehaald.
In de officiële aantallen zie je dat nog niet meteen terug. Het SCP telde vorig jaar 50.000 a 70.000 strikte vegans. “De meerderheid van de bezoekers van Veggie World is geen vegan, maar ze komen voor een kennismaking met het veganisme. In totaal deden 20.000 mensen mee aan onze Veggie Challenge. En het aantal flexitariers en flexanisten stijgt sterk, dat is nu 67 procent van de Nederlanders.”

Cold turkey

Het zijn de millennials die het meest ontvankelijk zijn, constateert ook Veerle. Sommige gaan cold turkey van vlees eten naar vegan, anderen nemen de tussenstap van het vegetarisme. “Ik heb er zelf ook tien jaar over gedaan – ik was op mijn elfde al vegetariër. Dan neem je een aanloop en ben je wat minder streng voor jezelf. Een van onze vrijwilligers bij Viva Las Vega’s werd van de ene op de andere dag van vleeseter vegan. Ze had de eerste weken alleen maar salades gegeten, want ze dacht dat ze niks mocht als vegan. Wij hebben haar verteld dat je heel veel lekkers kunt eten.”
Inge Wijers (21) werd juist op een ochtend wakker, “en toen besloot ik voortaan als vegan door het leven te gaan. Ik hoorde hier mensen zeggen: ‘dit is de beste beslissing die ik in mijn leven heb genomen’. Zo voelt het voor mij ook. Je eet zó lekker als vegan, en je waardeert je eten ook veel meer omdat alles klopt. En ik druk nu niet meer mijn superioriteit tegenover andere wezens uit in mijn voedsel.” “Je geniet meer”, beaamt vriendin Vera Bonder. “Er is een wereld aan vergeten groentes en kruiden voor me opengegaan.” Vera en Inge waren al vriendinnen maar hun band verdiepte zich wel sinds ze vegan werden en samen docu’s keken als Cowspiracy en Forks over Knives. Vera begon januari dit jaar, Inge een maandje later. Inge: “Om ons heen zien we bijna geen vegans. We studeren in Arnhem en Zwolle Theater Docent, en weten van in totaal vijf studiegenoten dat ze vegan zijn – maar dat zijn geen vriendinnen van ons. Het is heel tof om hier rond te lopen, lezingen bij te wonen, en ineens allemaal gelijkgestemden te ontmoeten.”
OneWorld in gesprek met beursbezoeker Immy Heijmans, masterstudent Buddhist Spiritual Care aan de VU

Wat bracht je naar de beurs?
“Nieuwsgierigheid en verbondenheid met het thema “vrij van” en “veganisme”. Ik heb veel kennis van voeding en darmproblemen in het verleden, en dat maakt dat ik in het dagelijks leven zuivelvrij, suikervrij, glutenvrij, plantaardig en e-nummervrij eet. Deze beurs leek wel aan te sluiten, en wie weet vind ik nieuwe inspiratie, dacht ik.”

Wat heeft het je opgeleverd, wat vond je het meest waardevol?
“Ik vond de beurs een beetje tegen vallen. Ik merkte op dat ik heel veel kraampjes al ken en dat het allemaal weer bewerkte voeding is, van gezonde, pure en levende ingrediënten. Het commerciële gehalte (waar vond je op de beurs echt groente en fruit?) maakte dat ik er niet te lang wilde blijven. Ik heb me vermaakt tijdens de lezingen van Janneke van der Meulen en Veerle van Viva Las Vega’s, en nieuwe dingen geleerd over gezond en plantaardig leven. Dat vond ik wel een verrijking.”

Wat heb je geleerd van contacten met andere vegans op de beurs?
“Ik vond de quiz van Veerle leerzaam. Die heeft me nog meer aangemoedigd de vegan levensstijl aan te houden en me bewust gemaakt van de invloed van het feit dat wij dieren gebruiken voor ons als consument. Ik vond het interessant motieven maar ook belemmeringen te horen van andere mensen die veganistisch leven of eraan denken vegan te worden.”

Kom je bij je opleiding andere vegans tegen?
“Ik had vorig jaar een vegetariër in de colleges, maar ben me er dit jaar niet bewust van of anderen bezig zijn met plantaardig leven. Ik kan me wel voorstellen dat de mensen die zichzelf boeddhist noemen in mijn studie in ieder geval vegetariër zijn of nadenken over wel of geen vlees eten. Een leefregel van het boeddhisme is: ‘doe geen andere wezens pijn of draag niet bij aan de pijn of dood van andere levende wezens’.

Hoe wordt er door je vrienden, familie en studiegenoten tegen vegan-zijn aangekeken?

“Heel verschillend. Mijn partner vind mij extreem, zeker omdat ik ook geen vlees of vis voor hem wil bereiden of wil kopen in de supermarkt. Hij vind het moeilijk te begrijpen. Mijn ouders zijn nog wat van de oude stempel maar zien in dat ik veel meer kennis heb van hoe het werkt dan zij, op het gebied van dierenleed en gezondheid, en luisteren tot op zekere hoogte naar wat ik zeg. Mijn moeder is pescotariër – geen vlees, met mate vis omdat ze denkt dat ze dit nodig heeft – en mijn vader is door de jaren heen gaan minderen met vlees onder andere door het onderzoek naar de gezondheidseffecten van rood vlees. Ik heb vriendinnen en anderen in mijn omgeving geïnspireerd met mijn kennis en vegan lijfstijl en een aantal zijn ook vegan geworden.”

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons