Oranje ligt uit het EK, en als het aan Blok en De Caluwé ligt valt ons land binnenkort ook op andere gebieden wereldwijd buiten de boot. Het ballonnetje dat zij zaterdag in De Volkskrant oplieten is asociaal, onlogisch en tegengesteld aan het Nederlands belang.
Campagnetijd
We zijn er inmiddels aan gewend dat er zonder serieuze onderbouwing miljardenbezuinigingen worden voorgesteld als het over ontwikkelingssamenwerking gaat. Ook bij dit plan van Blok en De Caluwé ontbreekt die. Het feit dat de VVD in haar vorige verkiezingsprogramma nog 2,5 miljard wilde investeren in ontwikkelingssamenwerking , in het Catshuis nog 3,4 miljard, in het Lente-akkoord 4,4 miljard en dan nu opeens nog maar 1,4 miljard, geeft al aan dat de euro’s hier voor de inhoud gaan. Zowel qua toon als qua inhoud doet dit denken aan de retoriek van de PVV, die zelf inmiddels is overgegaan op een ander thema, Europa.
Asociaal
Het plan van Blok en De Caluwé is asociaal omdat het onze crisis afwentelt op diegenen die wereldwijd in extreme armoede en onrecht leven. Ineffectieve projecten moeten zo snel mogelijk worden gestopt, dat lijkt me duidelijk. Maar stapels onafhankelijke rapporten van onder andere de OESO maken duidelijk dat veruit de meeste projecten juist wel slagen. Niet voor niets zijn de reacties op het plan, ook uit de eigen VVD-kring, op z’n zachtst gezegd zeer kritisch. Blok gooit het kind met het badwater weg. Succesvolle projecten gericht op zelfredzaamheid, democratisering, mensenrechten en andere liberale kroonjuwelen wordt hiermee zonder enige reden de nek omgedraaid. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat dit plan onderdeel wordt van het definitieve VVD-verkiezingsprogramma.
Onlogisch
Het is ook een onlogisch plan, omdat het stelt dat ontwikkelingssamenwerking niet werkt en dat er daarom minder geld naartoe moet. Noodhulp moet blijven, terwijl die juist duurder wordt als je stopt met investeren in preventie en falende staten. Overigens kan wat Blok wil ook helemaal niet, want zeker 1,5 miljard ligt vast in uitgaven aan de opvang van asielzoekers (ja, ook dat valt onder ontwikkelingssamenwerking), aan uitgaven van andere ministeries en aan meerjarige verplichtingen aan multilaterale organisaties (VN, EU, Wereldbank). Juist de hervormingen die staatssecretaris Knapen van dit Kabinet Rutte heeft ingezet om de effectiviteit van ontwikkelingssamenwerking te vergroten, krijgen met zo’n superbezuiniging geen kans. Dat geldt ook voor de programma’s die Knapen heeft aangekondigd om het bedrijfsleven met subsidies en andere faciliteiten meer bij internationale samenwerking te betrekken. Die plannen kunnen snel weer de prullenbak in, zelfs de reeds bestaande bedrijfslevenprogramma’s zullen moeten worden teruggedraaid als het aan Blok en De Caluwé ligt.
Nederlands belang
Als deze economische crisis iets laat zien dan is het dat Nederland meer dan ooit afhankelijk is van het buitenland. Met name de opkomende economieën bieden nu nog enige hoop waar de traditionele ‘ontwikkelde landen’ eerder krimp dan groei laten zien. Die opkomende economieën zijn voormalige ontwikkelingslanden die, mede juist door ontwikkelingssamenwerking, een stevige rol in de wereldeconomie zijn gaan spelen. Naast productie- en afzetmarkten heeft ons land bovendien groot belang bij vrede, veiligheid en stabiliteit in de wereld. En zelfs mensenrechten en maatschappelijk verantwoord ondernemen leveren Nederland economisch voordeel op. Immers, tegen producenten die werken in landen waar kinderarbeid nog mag en er geen milieukosten worden doorberekend, kunnen Nederlandse bedrijven nooit opboksen.
Alexander Kohnstamm, Vereniging Partos
Lees hier de blog die Indrid de Caluwé eerder deze maand voor OneWorld schreef.
