Achtergrond

De blanke Ugandees

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Het zijn er niet veel, maar ze bestaan. Dokter Ian Clarke is een van de weinige bazungu (blanken) met een Ugandees paspoort. Clarke werd vorig jaar als eerste mzungu ooit gekozen tot stadsdeelvoorzitter, in Kampala’s Makindye district.  

Ik moest aan Clarke denken toen ik in het door hem opgerichte International Hospital (IHK) zat, een flink ziekenhuis aan de rand van Kampala. Anderhalf uur nadat mij een dokter was beloofd vroeg ik maar eens hoe het er mee stond. “Hij is net binnen meneer. Sorry, we hebben ons een uur vergist toen we u vertelden hier om drie uur te zijn.”

De Ierse dokter Clarke kam op het juiste moment naar Uganda. Het iele mannetje zette eind jaren ’80, vlak nadat Yoweri Museveni de macht in het land over nam, een kliniek op het platteland op. In het snel ontwikkelende Uganda zag hij kansen. Een groeiende middenklasse, mensen met geld maar zonder een plek om zich goed te laten behandelen. Zo werd het commerciële IHK een feit.

‘Are you a cash patient?’ De prachtige dames bij de receptie zijn er direct helder over. Geen geld, geen zorg, dat is de keiharde wet van commerciële zorg. Voor ik op consult kan moet ik eerst 20 euro aftikken bij de kassa, waarna het lange wachten begint. Eindelijk! De KNO-arts kan me zien. Ik zit drie minuten binnen, waarin hij me in de keel kijkt, een flinke ontsteking constateert, en me met een briefje weer naar de kassa stuurt. “Daar betalen, dan kan je elders je medicijnen ophalen.”

Clarke runt het IHK niet meer actief. Hij besloot dat het land meer nodig heeft dan een ziekenhuis, en stelde zich verkiesbaar als stadsdeelvoorzitter. Deze no-nonsense blanke kunnen we wel gebruiken, dacht het Ugandese volk, en met flinke meerderheid werd hij verkozen.

Twee- en een half uur na aankomst rij ik het ziekenhuis terrein weer af. Ik negeer het stopteken van een security guard die meent dat ik tijd heb om ook nog mijn wagen te laten checken. Het valt niet mee om me gezegend te voelen na uren wachten met een pijnlijke keel. Maar ik weet dat het er in vrijwel alle andere Ugandese gezondheidscentra, zeker de publieke, nog 100 keer slechter aan toe gaat.  

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons