Hugo von Meijenfeldt blogt wekelijks over zijn werkzaamheden als Coördinator Nationale Implementatie Global Goals.
Blog 17 – In vele geloofsrichtingen staat het getal 17 voor de volledige volheid. Het is een optelling van de twee op zich al volle getallen 7 (scheppingsdagen) en 10 (geboden). De Global Goals zijn ook zo’n optelling: de millenniumdoelen, Rio-principles en Ruggie-principles. Er klinken nog stemmen dat zeventien doelen te veel zijn, maar die zullen verstommen zodra dit najaar consensus ontstaat over de doelen die met prioriteit aangepakt moeten gaan worden.
Ondeelbare doelen
Het getal 17 is niet alleen volledig, het is ook ondeelbaar, een priemgetal. Dat is mooi, want het is niet de bedoeling de Global Goals weer uiteen te laten vallen in blokken, bijvoorbeeld rondom people, planet en prosperity. Er mogen best prioriteiten gesteld worden, zolang de coherentie met de andere zestien doelen maar goed in het oog wordt gehouden. Daar zijn twee redenen voor: we weten dat een enkel doel niet haalbaar is zonder aanpak van de andere doelen (voedsel vraagt bijvoorbeeld om water) en dat de oplossing van een enkel doel een probleem voor een ander doel creëert (meer groei en banen vragen meer energie).
Er is altijd een oplossing te vinden, mits je creatieve paden kunt inslaan en buiten kaders kunt denken
De broers en de kamelen
Om het getal 17 toch deelbaar te krijgen is een prachtig verhaal bekend. Een jongeman die bekend stond om zijn buitengewone rekenvaardigheid reed op zijn kameel een dorp binnen in de buurt van Baghdad en trof daar drie ruziënde broers aan. Desgevraagd legden zij hem uit dat hun net overleden vader hen zwaar op de proef had gesteld. In zijn testament stond hoe zijn zonen zijn 17 kamelen onderling moesten verdelen. De oudste zoon kreeg de helft, de middelste een derde en de jongste een negende, uiteraard zonder de waardevolle kamelen in mootjes te hakken. De jongeman hoefde niet lang na te denken en gaf hen zijn eigen kameel. Verwonderd accepteerden de broers zijn gift en bereikten snel een oplossing: de oudste kon met 9 kamelen naar huis, de middelste met 6 en de jongste met 2. Tot hun verrassing hielden zij één kameel over, die zij konden teruggeven. Simpel is het moeilijkst, zou Johan Cruijff zeggen.
Wat leert deze rekensom ons over de Global Goals? Ten eerste om niet te snel op te geven. Er is altijd een oplossing te vinden, mits je creatieve paden kunt inslaan en buiten kaders kunt denken. Een tweede les is je niet te schamen er een ander bij te halen: een expert, een jongere, een arbiter of gewoon een frisse buitenstaander. Maar trek alsjeblieft niet een derde les door een achttiende Global Goal te verzinnen, want wereldleiders willen juist dat ze ondeelbaar blijven.
Prof. David Laws vertelde het kamelenverhaal op de conferentie van mijn vorige blog. De rekensom is van de Perzische schriftgeleerde Malba Tahan (volledig Ali Yezzid Izz-Edin ibn-Salim Hanak Malba Tahan), het speudoniem van de Braziliaanse schrijver Júlio César de Mello e Souza, in wiens boek 'O Homem que Calculava' (de man die rekende) uit 1938 de rekensom voorkwam. De oorspronkelijke versie ging over 35 kamelen, waardoor na de toevoeging van 1 kameel zelfs een tweede kameel overbleef; de winst voor de rekenkundige! Zowel dat aantal kamelen en die winst komen mij even niet zo goed uit in deze blog.
Meer lezen van Hugo von Meijenfeldt? Bekijk hier zijn blogserie 'Werken met de Werelddoelen'.
