Wel stiekem er een vriendin op nahouden, maar oh zo gekeerd zijn tegen de ‘vrije seks in het westen’. Op scholen van je kinderen mag geen seksuele voorlichting worden gegeven uit angst dat hij of zij het als een vrijbrief beschouwt om te gaan experimenteren. Waar niemand over praat is de rappe stijging van het aantal soa’s. Aids en hiv zijn akelige woorden.
Wij doen dat niet. Wij hebben waarden en normen
Als ik hier in Pakistan vertel dat ik uit Nederland kom, beginnen ze al snel te gniffelen. Verschillende Pakistanen zijn wel eens op de Wallen in Amsterdam geweest. Een toeristisch hoogtepunt vonden ze het. Maar we zijn wel een erg vrij land, volgt al snel het commentaar. Met onze seks, drugs en drank. Het is allemaal openlijk verkrijgbaar. Prostitutie is officieel verboden in Pakistan, net zoals het roken van een stickie. Het is volgens de grondwet zelfs een alcoholvrij land. Pakistanen beweren zelf dat er nergens ter wereld zoveel wordt ‘gezopen’ als in hun land. Omdat ze bang zijn dat de illegale toevoer ieder moment kan stoppen. Goedkope drugs komt via de bergen vanuit Afghanistan binnen. Islamabad telt meer verslaafden dan Amsterdam.
Een gevaar
In onze liefdesrelaties nemen we het volgens sommige Pakistanen ook te gemakkelijk. We trouwen als het ons uitkomt, produceren zelfs ‘bastaarden’ buiten het huwelijk en scheiden net zo eenvoudig van elkaar als we genoeg hebben van de relatie. “Wij doen dat niet. Wij hebben waarden en normen”, vinden de inwoners van het land waar ik sinds kort woon. Voor sommige Pakistaanse vrouwen ben ik een gevaar. Ze zien me liever niet komen. Ik zou hun echtgenoot of kinderen wel eens op het verkeerde pad kunnen brengen.
Maar als ze je eenmaal vertrouwen, delen ze graag hun onzekerheid en verdriet met je. De echtgenoot heeft al jaren een vriendin. Bijna iedere avond is hij niet thuis. Volgens de cultuur hoeft een man geen verantwoordelijkheid af te leggen. Ik ken gevallen waarin zij hem wel voor iedere boodschap om toestemming moet vragen. Soms zou ze zo graag van hem willen scheiden, biechten vrouwen wel eens op. Ze hebben geen baan, geen geld, geen spaarpotje. Na het overlijden van de ouders gaat de erfenis naar de zonen en valt er voor de dochters weinig te verdelen.
Ik ga trouwen, mag ik tijdens mijn huwelijksnacht een condoom gebruiken?
Om een lang verhaal kort te maken. Seks is een groot taboe in Pakistan. Buitenechtelijke relaties bestaan niet. Jonge stellen worden geacht pas het bed met elkaar te delen als ze officieel zijn getrouwd. Ondertussen neemt het aantal hiv-besmettingen toe. Als Pakistanen hun ogen blijven sluiten staat hun land straks aan de top waar wereldwijd de meeste mensen hiv hebben.
Geen condoom
“Ik ga trouwen, mag ik tijdens mijn huwelijksnacht een condoom gebruiken?”, vroeg een jonge Pakistaan onlangs in de brievenrubriek van een moslimtijdschrift. Het antwoord luidde: nee! Ieder spermaatje vertegenwoordigt een jong leven. Als je een condoom gebruikt, pleeg je abortus.
Had het advies niet moeten zijn: als het je eerste seksuele ervaring is, adviseren wij je een condoom te gebruiken of je beiden te laten onderzoeken?
Cijfers kloppen niet
Over seks praat niemand, over aids of hiv al helemaal niet. Op anonieme basis willen artsen vertellen dat het aantal Pakistanen met een soa toeneemt. Zelf steeds meer kinderen raken besmet. Officiële cijfers bestaan niet. De cijfers die beschikbaar zijn kloppen van geen kanten. Om een voorbeeld te geven. In de provincie Khyber-Pakhtunkhwa zouden volgens het department van gezondheidzorg 6.853 Pakistanen met hiv zich tussen 2011 en 2013 hebben laten registeren. Over de jongste cijfers beschikt niemand. 70 % van die bijna 7000 patiënten is een man, 20 % is een vrouw en 10 % is een kind.
In alle provincies vergrijpen mannen zich aan jongens omdat ze pas seks mogen hebben na hun huwelijk
Kinderen? De meeste besmette mannen zijn onderwijzers. Het seksueel misbruiken van kinderen op scholen neemt toe. Weer omdat seks zo’n onbespreekbaar onderwerp is. Zowel ouders als kinderen durven niet naar de politie te gaan, waardoor leerkrachten op scholen met hun vergrijp wegkomen. Dat weten ze. Ondertussen besmetten ze wel het kind.
Misbruik van kinderen
Een Pakistaanse onderzoeker legde me onlangs uit dat het misbruiken van kinderen ‘bijna in de cultuur gebakken zit’. Van de Pathanen in het wilde westen langs de Afghaanse grens is bekend dat ze er jonge jongens als ‘speelkameraadjes’ op nahouden. Niemand klaagt er over. Zolang het maar niet openlijk gebeurt. In alle provincies vergrijpen mannen zich aan jongens omdat ze pas seks mogen hebben na hun huwelijk. De onderzoeker pleit voor seksuele voorlichting op school. Niet alleen om het aantal tienerzwangerschappen tegen te gaan, maar ook kinderen uit te leggen dat geen leerkracht aan ze mag komen.
Het zijn veelal ‘ontrouwe’ mannen die hun vrouwen infecteren met hiv. Keurige ambtenaren en zakenmannen die een vriendin hebben of regelmatig een prostituee bezoeken. Miljoenen Pakistanen werken als gastarbeider in het Midden-Oosten en besmetten hun vrouw bij terugkomst.
Ik ben veel te bang dat moslimsleiders tegen voorlichtingscampagnes in opstand komen of dat ouders hun kinderen van school halen
Wordt het niet de hoogste tijd om eerlijk over seks te praten na alle verhalen over de besmettingen en het seksuele misbruiken van kinderen? Voorzitter Ashrafi van de Raad van Moslimleiders vindt van niet. “Hoe kan een onderwijzer die zich aan kinderen vergrijpt die zelfde kinderen seksuele voorlichting geven?”
Maar moet die onderwijzer niet uitgelegd worden dat hij van kinderen dient af te blijven?
Binnen de familie
Wat vindt de verantwoordelijke minster van Onderwijs? “Ik ben veel te bang dat moslimsleiders tegen voorlichtingscampagnes in opstand komen of dat ouders hun kinderen van school halen. Mijn advies luidt dat in de families deze problemen besproken moeten worden.”
Geen ouder geeft in Pakistan seksuele voorlichting, dat weten zowel de minister als de moslimleider. Wie heeft het lef om op te staan met een goede voorlichtingscampagne?
