Tot zover: wegens omstandigheden geopend

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Het Nederlands UItvaartmuseum: een beetje huiverig was ik om er naartoe te gaan. Ik stelde me donkere, kille ruimtes voor waar een nare lucht hangt. En waar sombere mensen lopen. Het was juist zulk mooi weer. Weer om het leven te vieren en een cappuccino op een terras te drinken. Maar mijn nieuwsgierigheid won het. Vooral omdat ik mezelf over de streep trok nadat ik de lichte, informatieve site van het Nederlands Uitvaart Museum had bekeken. Er was ook een café.

 

Rituelen

UNDEFINEDDoor de poort van de begraafplaats naar rechts: kaartjes kopen bij de kassa van café Roosenburgh en dan gaan de deuren van het Nederlands Uitvaart Museum voor je open. In een lichte ruimte zie je aan de rechterkant meteen zeven grenen kisten met televisieschermen staan. Iedere kist toont een begrafenisritueel: joods, rooms-katholiek, creools, hindoeïstisch, moslim, Chinees en persoonlijk. Wat het museum hier stelt, dat er misschien meer overeenkomsten dan verschillen zijn waar het de rituelen betreft, vind ik mooi. Het gaat te allen tijde om het respectvol afscheid nemen van de dode en hem of haar veilig doen overkomen naar gene zijde.

 

Crematie

UNDEFINEDIn iedere kist staan dingen die gerelateerd zijn aan ieder afzonderlijk ritueel: verschillende kruiden- en bloesemmelanges die gebruikt worden het lichaam mee in te smeren, kaarsen, heilige boeken, stoffen… Ik leer dat een moslim in zijn of haar kist op de rechterzij wordt gelegd met het gezicht naar Mekka, een man wordt in drie doeken gewikkeld, een vrouw in vijf.

 

Een mooi symbool in het hindoeïstische ritueel is dat van de diya, een lampje waarmee het aansteken van het vuur wordt aangeduid. Hindoes worden niet begraven maar gecremeerd. In de 19e eeuw was crematie in Nederland nog verboden. Omdat er steeds meer voorstanders kwamen van crematie werd er een vereniging opgericht die zich hard maakte voor het mogelijk maken van cremeren. In 1913 werd het eerste crematorium in Nederland gebouwd op begraafplaats Westerveld in Driehuis. Pas in 1955 werd cremeren gelegaliseerd. Inmiddels kiezen ongeveer net zoveel mensen voor cremeren als voor begraven. 

 

Bijzonder

UNDEFINEDIn twee andere, kleinere ruimtes komt de bezoeker nog meer te weten over begrafenis- en crematiegebruiken, over rouw en herinnering en memento mori (gedenk te sterven). Bijzonder is de stellage Jij en ik, die opgebouwd wordt uit afbeeldingen van overleden dierbaren. Via de site kunnen mensen een foto opsturen van die geliefde persoon, die dan opgenomen wordt in de stellage. Bijzonder en ontroerend. 'Tot zover: wegens omstandigheden geopend' is een bezoek waard, vooral op een mooie dag. Om daarna nog een wandeling te maken over de prachtige Nieuwe Ooster waar parkietjes in de bomen fluiten en mensen de graven van hun dierbaren als kostbare tuintjes verzorgen. Voor de levenden is er dan nog de kop koffie in café Roosenburgh.  

 

UNDEFINED 

 

http://www.totzover.nl

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons