Tijdens de feestdagen tref ik een warm ingepakte Rosewells en Gideon in een café in Utrecht, samen met de Nederlandse familie die hen heeft uitgenodigd voor dit bezoek. “Het is fantastisch, we hebben al de hele stad bekeken, en we gaan ook nog naar Amsterdam,” aldus Rosewells, die 10 jaar geleden ook al eens in Nederland was. Kersverse echtgenoot Gideon, voor wie het wel zijn eerste bezoek aan Nederland is, bekijkt het ook allemaal met grote belangstelling. Het verschil met zijn werkterrein, de minst ontwikkelde regio van Uganda Karamoja, kan haast niet groter zijn.
De Nederlandse overheid is minder kil dan je soms zou denken
We nemen de laatste ontwikkelingen in Uganda door, de politiek, de zaken en de achterklap, en verbazen we ons weer eens over de enorme verschillen tussen onze landen. Het gemak waarmee iedere Muzungu (blanke) een visum aanvraagt in Uganda versus de telkens terugkerende struggle waar Afrikanen die naar ‘het westen’ komen mee te maken hebben. Of het artikel op Oneworld de visum aanvraag heeft geholpen? Wellicht. “Toen ik op de ambassade kwam werden we direct begroet als ‘het stel uit het artikel’ en we werden uiterst behulpzaam door het proces geloodst,” vertelt Sempala.
En als auteur kan ik bevestigen dat de Nederlandse ambassade contact met me heeft gezocht om te achterhalen op welke gronden het eerste visum precies werd afgewezen.
Conclusie: de Nederlandse overheid is minder kil dan je soms zou denken, en trekt zich –onderbouwde- kritiek op de behandeling van individuele gevallen wel degelijk aan. Waarvoor hulde. Een complimentje voor de Nederlandse ambassade in Kampala mag ook wel eens gegeven worden. Bij deze.
