Achtergrond

Mensenrechten? Nederland laat zich misbruiken als loopjongen van megalomane oliesjeiks

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

In het kader van Amnesty International’s 24/7 schrijfmarathon schrijven Nederlanders tienduizenden brieven naar overheden om onschuldige politieke gevangen vrij te krijgen. Volgens het Ministerie van Buitenlandse Zaken vormen mensenrechten de ‘hoeksteen van ons buitenlands beleid’. De praktijk laat een weerbarstigere realiteit zien waarin politiek en economisch opportunisme systematisch prevaleert boven mensenrechten.

Zo motiveert de Nederlandse regering haar militaire deelname in de Kamerbrief van 15 december 2014 aan de coalitie tegen ISIS als noodzakelijk’. Omdat er ook strijders ‘richting Syrië en Irak trekken’ en er ‘sympathie bestaat voor het jihadi salafisme’ in de Golfstaten hebben de VS en Europa ‘gedeelde belangen’. Hiermee schetst de Nederlandse regering een veel te rooskleurig beeld.

Westerse landen binnen de coalitie overdrijven om diplomatieke redenen de gedeelde belangen

Westerse landen binnen de coalitie overdrijven om diplomatieke redenen niet alleen de ‘gedeelde belangen’, maar tevens de deelname van de Golfstaten binnen de coalitie tegen IS. Want hoewel president Obama geen gelegenheid voorbij laat gaan om participatie van de golfstaten te benadrukken, zijn Saoedi Arabië en de Emiraten gestopt met het bombarderen van IS-doelen in Syrië, en zetten hun vliegtuigen liever in tegen de (sjiitische) Houthi’s en de (sjiitisch) troepen van de verdreven dictator Abdullah Saleh in Jemen. De Saoedi's en de Emiraten voeren een "terugkeer tot hoop" campagne in Jemen, tegen de verdreven dictator Abdallah Saleh en diens nieuwe bondgenoot de Houthi rebellen. In een opvallende move waarschuwde de Duitse inlichtingendienst voor het agressiever beleid van de Saoedi's sinds de troonswisseling begin dit jaar.

Rijkdom wint van revolutie
Ondertussen werden er vanuit Saoedi Arabië vele miljarden overgemaakt aan het Sisi regime in Egypte om een revolutie definitief de kop in te drukken en die niet naar de Golf over te laten waaien. De superrijke Golf elites willen coute que coute dat de rijkdom voor hen gegarandeerd blijft, en lappen tegelijkertijd de zelfverklaarde hoeksteen van ons buitenlands beleid, mensenrechten, systematisch aan de laars.

De superrijke Golf elites willen dat de rijkdom voor hen gegarandeerd blijft, en lappen tegelijkertijd de zelfverklaarde hoeksteen van ons buitenlands beleid, mensenrechten, systematisch aan de laars

Tegelijkertijd wroeten deze landen in toenemende en agressievere mate in andere landen. Saoedi Arabië verspreidt al decennialang actief Soennitische groepen in tal van landen ter wereld om hun religieuze en politieke invloed uit te breiden. Naast het verspreiden van het salafisme, is het trekken van de portemonnee om politieke steun te kopen eveneens een beproefde methode van de Golfstaten. Saoedi Arabië door tal van tv-zenders te starten die een anti-Shiietische geluid uitzenden.

In eigen land geloven Saoedi Arabië en de Emiraten dat repressie het middel is om stabiliteit te bewerkstelligen en neemt het bepaald niet nauw met de mensenrechten. Zo had Saoedi Arabië afgelopen zomer haar 110e onthoofding dat jaar en stelde mei jl. vijf extra beulen aan om de groeiend aantal executies te kunnen voltrekken. Dit jaar is het land van start gegaan met 47 executies. Daarnaast worden liberale bloggers, zoals Raif Badawi, veroordeeld tot zweepslagen en gevangenisstraf omdat zij dingen schrijven waar islamitische geestelijken en het koningshuis, die in Saoedi Arabie een monsterverbond hebben gesloten, aanstoot aan nemen. In de Emiraten zitten momenteel in een transfercentrum vele tientallen buitenlanders vast (vooral Syriërs, Palestijnen en Aziaten), volgens activist en voormalig politiek gevangene Iyad Baghdadi, die daar enkele dagen is vastgehouden, vinden daar folteringen plaats.

Gedeeld belang: geld
Op deze manier blijft er weinig over van dat “gedeelde belang”, wat is dan toch de reden om de Golfstaten op te blijven zoeken? Het antwoord is simpel: geld.

Zo heeft het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Zaken onder Hillary Clinton voor een totaal aan $165 miljard wapendeals gesloten met 20 landen die allen geld hebben gedoneerd aan de Clinton Foundation. Zo ook een deal tussen Boeing en Saoedi Arabië, ter waarde van $29 miljard. Twee maanden voor deze F-15 deal kregen de Clinton’s een donatie van $900.000 gestort door Boeing, en hadden eerder een totaal van $10 miljoen ontvangen aan donaties uit Saoedi Arabië voor hun filantropische stichting. Israël was geïrriteerd, omdat het versterken van de Saoedische luchtmacht de delicate militaire regionale balans zou doen verschuiven in hun nadeel. Volgens de rechterhand van Clinton, Andrew Shapiro, was de deal in Amerikaans belang en een “persoonlijke top prioriteit van Clinton”.

Nederlandse wapenhandel
Ook Nederlandse beurzen worden goed gespekt met Saoedisch geld: zo heeft de Nederlandse wapenindustrie in 2014 een topjaar gehad met 1,46 miljoen euro aan wapenexport naar Saoedi Arabië, en verdiende 51,26 miljoen euro aan de Emiraten. Donaties vanuit Saoedi Arabië vinden vooral hun weg via stichtingen die ook in Europa het salafistische gedachtengoed moeten verspreiden. Hoewel Saoedi Arabië slechts 561 migranten op 27 miljoen inwoners heeft opgenomen, liet zij aan onder meer Duitsland weten de vluchtelingen al daar te helpen door moskeeën te bouwen waar zij heen zouden kunnen. Ook de Emiraten trekken graag de portemonnee om hun belang door Westerse diplomaten te laten vertegenwoordigen: zo bleek onlangs dat VN-onderhandelaar voor Libië, Bernadino Leon een functie heeft aangenomen van de Emiraten, die een van twee partijen in Libië financieel en militair steunt. The Guardian ontdekte dat Leon in een e-mail ook de kant van de Emiraten koos in het Libië conflict: wiens brood men eet, wiens woord men spreekt tenslotte.

Mensenrechten “hoeksteen van het beleid” noemen is kijkend naar de praktijk haast pervers

Niet alleen de Verenigde Staten maar ook Nederland laat hiermee zien dat zij niet alleen haar strategische belangen op de lange termijn, maar tevens de basisprincipes zonder twijfel in de uitverkoop doet. Mensenrechten “hoeksteen van het beleid” noemen is (kijkend naar de praktijk) haast pervers. De waarde van mensenrechten zit namelijk in het feit dat deze onvoorwaardelijk zijn.

Dit is niet alleen wrang, maar tevens contraproductief. Zeker aangezien het schrijnende gebrek aan mensenrechten en decennialange onderdrukking door dictaturen in het Midden Oosten, zoals die van Saddam Hoessein, Muammar Gaddafi, Hafez en Bashar Al-Assad, Mubarak en Abdullah Salah en Ben Ali, en niet in de laatste plaats het Saoedisch koningshuis de voornaamste voedingsbodem is geweest voor de huidige geweldsexplosie in het Midden Oosten. De Golfstaten zijn geen gelijkwaardige partners, en zullen dit ook nooit worden zolang wij ons laten misbruiken als loopjongens van megalomane oliesjeiks. En nog erger, de Golfstaten voeden de conflicten in de regio, en zijn olie op het vuur voor IS en AlQaida. Hier valt voor de vrijwilligers van Amnesty International haast niet tegenop te schrijven.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons